O evento na Universidade de Georgetown, en Washington D.C., reúne esta semana a máis de 50 investigadores.
Dúas neurocientíficas galegas, Sonia Villapol (A Pastoriza, 1977) e Susana Martínez-Conde (A Coruña, 1969) participarán como relatoras do primeiro Encuentro de Científicos Españoles en Estados Unidos que se vai celebrar na Universidade de Georgetown, en Whashington D.C., entre o 17 e o 19 de setembro. Bióloga molecular a primeira, dedicada a loitar contra os efectos da morte neuronal, e especialista na percepción e no seu procesamento cerebral a segunda, ámbalas dúas están afincandas nos EUA dende hai anos e forman parte do grupo de 52 científicos españois que ditarán as súas ponencias no encontro. Os organizadores esperan unha asistencia de máis de 200 científicos e divulgadores. O acto celébrase no campus principal da Universidade de Georgetown, un dos centros universitarios máis prestixiosos do mundo, co patrocinio da Fundación Ramón Areces e nel colaboran tamén a Obra Social La Caixa e a Fundación Endesa.“O número de científicos españois no estranxeiro medra exponencialmente, cada vez somos máis nos Estados Unidos, e o mesmo acontece en Inglaterra ou Alemaña. Coa idea de crear un censo, coñecernos, interactuar e establecer unha rede de científicos nos EUA, creouse a nosa asociación e decidimos organizar un congreso en Washington onde nos reunimos científicos de distintos estados do país”, conta a bretoñense Sonia Villapol, que vive na capital estadounidense dende 2010 e actualmente é profesora de Neurociencia na Universidade de Georgetown. Antes, esta científica con anos de experiencia na investigación do dano cerebral e das súas consecuencias pasou polo Centro Nacional de Investigación Científica da Universidade Pierre e Marie Curie VI e o Instituto Nacional de Saúde e Investigación Médica, ámbolos dous en París.
‘O presuposto en investigación en España baixou un 42%; aquí hai máis traballo’
O espírito do encontro é facilitar a comunicación entre os
investigadores que desenvolven a súa carreira profesional en EEUU, pero
tamén servir de ponte entre as institucións públicas e privadas
que operan no país de orixe, España, e no de destino. Oportunidades
laborais gorentosas ao outro lado do Atlántico e as estancias no
estranxeiro implícitas á carreira investigadora pesan case ao 50% á hora
de marchar. “Na formación dun investigador ou investigadora está
realizar estadías noutros laboratorios punteiros a
nivel internacional durante uns meses ou anos. Esta etapa de formación
pódese estender, e podemos conseguir postos de investigación e decidimos
quedarnos por un tempo máis do previsto inicialmente. A isto súmase que
as facilidades e oportunidades para investigar en
España son mellores”, sopesa Villapol. “O maior financiamento en I+D é
un detonante para que a política científica estadounidense supere á de
España e á media europea”, engade.“Fallan moitos aspectos, coma que en España dende o ano 2008 o presuposto en I+D+i baixou o 42%, que se perderon 5.000 postos de traballo en universidades, xa que non aparecen novos contratos e os funcionarios que se xubilan non son substituídos. As posibilidades para mozos investigadores de retornar son moi mediocres, os contratos Ramón y Cajal non se cumpren e na maioría dos casos os investigadores teñen que emigrar de novo. A estrutura universitaria precisa unha reforma“, apunta a neurocientífica.
A historia de Sonia Villapol non é moi distinta da que traza para o resto da comunidade investigadora española en Estados Unidos. Chegada para ampliar formación, foron xurdindo “oportunidades moi boas” que lle fixeron aprazar a volta. Investigadora do National Institute of Health durante catro anos no estado de Maryland, investigou neste centro dependente do goberno estadounidense fármacos para a recuperación neurolóxica logo dunha lesión cerebral. Xunto a este equipo indagou nos beneficios do candesartán para os pacientes con lesións cerebrais por traumatismo.
‘A estrutura universitaria en España precisa dunha reforma’
“Dende accidentes automobilísticos até lesións cerebrais nalgúns
deportes”, apunta Villapol. Nas próximas semanas publicará na revista Brain
da Universidade de Oxford os primeiros resultados dun proxecto do que é
investigadora principal. “Por primeira vez observamos que a un dano
cerebral séguelle unha liberación ao sistema circulatorio dunha proteína inflamatoria e que afecta tamén ao fígado.
Polo tanto, cando levamos un golpe na cabeza, non so sufrimos unha
lesión cerebral directamente, senón que outros órganos como o fígado
tamén se ven afectados. Os nosos estudos en roedores son prometedores e
mostran que o tratamento con medicamento que controlan a presión
arterial reduce esta inflamación sistemática, e así restauran as funcións neurolóxicas e hepáticas“. O estudo abre as portar á detección da severidade de lesións cerebrais cunha simple análise de sangue.Estudosa das bases neuronais da percepción, un traballo desta científica coruñesa sobre como as técnicas dos magos poden servir para coñecer os procesos que usa o cerebro para construír a experiencia foi á portada da revista Nature Review no 2008.
Ningún comentario:
Publicar un comentario