venres, 29 de novembro de 2013

Cuestión de educación

Salvando as distancias que queiramos (España non é Finlandia), cómpre analizar con detalle o sistema educativo finés e aplicarnos algo do conto. Un pobo educado é un pobo libre. Pais e nais, escola e sociedade en xeral están implicados XUNTOS na educación de nenos e nenas:
Pica aquí para ver o programa Cuestión de Educación.
Cuestión de educación e cuestión de prioridades: cando en tempos de crise uns apostan polo investimento en educación como porta de saída á crise, outros, polo contrario.

O PP consuma en solitario a aprobación da reforma educativa


Na máis absoluta soidade e a golpe de maioría absoluta. Así se aprobou de forma definitiva este xoves no Congreso a que será a sétima lei orgánica que regulará a Educación en democracia. O proxecto foi referendado por 182 de 350 deputados. Só os parlamentarios conservadores votaron a favor. UPN abstívose. O resto de grupos fixérono en contra. E mesmo Foro de Asturias, que se abstivo na primeira votación nesta Cámara, situouse en contra nesta ocasión. Nin o presidente do Goberno nin ningún ministro acompañaron a Wert durante o debate.

Se algo conseguiu este texto é aglutinar un espectacular consenso na súa contra. E iso a pesar de que desde o PP e desde o Goberno insisten en que a reforma está lexitimada polos 10,8 millóns de votos que levantaron a Mariano Rajoy á Moncloa. "Hai un tempo de destruír e un tempo de construír", dixo Wert antes de afirmar que, tras esta aprobación, "chegase o de construír". Con todo, a lei non gusta á escola pública, que a critica por favorecer a "inequidad", aínda que tampouco á concertada. Foi criticada polos sectores laicistas por poñer a Relixión á altura das Matemáticas, pero tamén cuestionada polos bispos, que cren que podería adaptarse máis aos seus intereses.

No Congreso suscitou agres debates e mesmo arrincou o compromiso de toda a oposición, salvo UPyD, UPN e Foro Asturias, de derrogala se o PP sae do Goberno. As autonomías nas que non goberna o PP rexéitana de forma frontal e mesmo País Vasco e Cataluña exponse a insubmisión. Ambas anunciaron que a levarán ao Tribunal Constitucional. E ata o Consello/Consello de Estado, nun ditame non vinculante, recomendou manter a materia de Educación para a Cidadanía e mostrou dúbidas sobre o financiamento do proxecto.

Esta oposición unánime tamén se fixo evidente este xoves no Congreso. Dos versos cantados da deputada de Amaiur Maite Aristegi –"Estamos a construír nosa propia educación en Euskal Herria, non permitiremos que a LOMCE entre nas nosas aulas", entoou en eúscaro desde a tribuna– á camiseta verde coa que deputada de EU Caridade García expresou o seu rexeitamento a unha norma que, dixo, é "mala desde os seus inicios" e só gusta aos sectores máis retrógrados da comunidade educativa. Desde o PSOE, o parlamentario Mario Bedera dixo que o contido da lei é "excluínte" e "ineficaz" e que supón un canto ao "ultraliberalismo máis exacerbado". "Dimita e lévese debaixo do brazo a súa lei e así outros pensaremos que foi un mal soño", díxolle ao ministro Wert, que lle escoitaba desde un hemiciclo cheo de asentos baleiros.

Tamén criticaron a reforma os partidos nacionalistas, que sosteñen que invade competencias. O portavoz de Educación de CiU, Martí Barberà, sinalou que esta norma está feita para "atacar o modelo de inmersión lingüística de Catalunya e o modelo de escola catalá". “Señor Wert debe explicar claramente que vostede busca unha solución a un problema que non existe. É un ataque ideolóxico a un alicerce básico da nosa identidade, da nosa nación. Creo que sería de xustiza ser claro e nítido, quere recentralizar competencias, homoxeneizar…controlar ideológicamente a educación, desprezar a diversidade e impoñer a súa ideoloxía”, aseverou.

A deputada do PNV Isabel Sánchez Carballos describiu a lei como un "enorme muro" que separa ao sistema educativo da realidade social e educativa. Sinalou tamén que é un "dislate xurídico", que presenta "inxerencias" no ámbito competencial e que "menoscaba" o dereito á educación.

Nun ton máis conciliador, o deputado de UPyD Carlos Martínez Gorriarán, ironizou, fronte ás críticas e acusacións a Wert, que o ministro "non quere despedir a todos os profesores e non se quere comer aos nenos crus" coa súa normativa. Con todo, aseverou que o "principal erro" da LOMCE é que "volve ser unha lei de partido" e criticou o "sacrificio" que sofre a Filosofía ou o "disparate" de manter "custe o que custe" as cotas do Estado e comunidades autónomos na definición curricular.

Xiro cara á concertada 

O texto que se aprobou de forma definitiva contén as liñas mestras coas que saíu do Goberno, aínda que consolida o xiro cara ao ensino concertado e, entre outros asuntos, apontoa aspectos como a cesión de fondos públicos a colexios que segregan por sexo ou as atribucións dos docentes da privada subvencionada. Aínda que a norma mantén o prazo de entrada en vigor, que será o curso 2014-2015, finalmente a súa aplicación farase en tres anos e non en dous tal e como reclamaron ao Goberno algúns conselleiros de Educación de autonomías gobernadas polo PP. A reválida que substitúe á Selectividade atrasarase ata 2018. Na ESO a implantación comezará no curso 2015-2016 e a nova reválida que se fará ao final deste ciclo non terá validez para obter o título no curso 2016-2017.

Criticada pola comunidade educativa e a oposición pola falta de consenso coa que se construíu, a chamada lei Wert contempla tamén adiantar ao terceiro curso da ESO a elección de itinerarios cara á FP ou o Bacharelato; probas externas ao final de cada etapa desde Primaria que serán reválidas ao final de ESO e Bacharelato; reforza o papel da Relixión, que terá unha alternativa forte e contará para facer media e acceder a bolsas ou dá máis poder aos directores en detrimentos das competencias que ata agora tiña o Consello/Consello Escolar, entre outros aspectos. Así mesmo, elimina do currículo a materia de de Educación para a Cidadanía

Sáenz de Santamaría tamén reproba a Wert

A vicepresidenta do Goberno, Soraya Sáenz de Santamaría, protagoniza a anécdota do día no Congreso ao votar a favor da petición do PSOE de reprobar a xestión do ministro de Educación, Cultura e Deporte, José Ignacio Wert. Evidentemente, o resto do grupo popular e UPN, votaron en contra. Fontes da vicepresidencia do Goberno afirman que "foi un erro".

Polo demais, o Pleno do Congreso aprobou a Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa (Lomce) co apoio do PP en solitario. PSOE, CIU, a Esquerda Plural (IU-ICV-CHA), UPyD, PNV, Amaiur, ERC, BNG, Coalición Canaria, Compromís, Geroa Bai e Foro Asturias votaron en contra e UPN abstívose.

A sétima lei educativa da democracia comezará a implantarse o próximo curso escolar 2014-2015. Durante o debate, a maioría dos grupos da oposición reiteraron o seu compromiso de derrogar a nova normativa cando cambie a maioría parlamentaria e o PSOE, en concreto, anunciou que a vai a recorrer ante o Tribunal Constitucional.

A diferenza da votación do proxecto da Lomce nesta Cámara o pasado 10 de outubro, na que Foro Asturias se abstivo, este xoves o seu deputado, Enrique Álvarez Sostres, votou en contra, tal e como fixo esta formación a semana pasada no Pleno do Senado.

O ministro, José Ignacio Wert, que asistiu a este último debate parlamentario da Lomce, interveu para agradecer as achegas dos grupos durante o trámite no Congreso e o Senado e, mediante unha cita bíblica, mostrou o seu desexo de que "termine o tempo de destruír e comece entre todos o de construír".

Mentres se debatía no Pleno, a Plataforma Estatal pola Escola Pública rexistraba no Congreso unha carta dirixida ao seu presidente, Jesús Posada, na que mostra o seu rexeitamento á reforma educativa. "Sabemos que non está na súa man provocar a paralización de devandita lei, pero si debe vostede ser consciente, e ese é un dos motivos desta carta, que hoxe é un día triste para a democracia deste país", sinala a misiva.

"A maneira máis eficaz de rematar co rural é acabar cos servizos educativos da zona"

Hai un ano a Xunta decretaba o final da actividade de Preescolar na Casa, despois de 35 anos. Retiroulle todas as achegas económicas e rexeitou calquera posibilidade de facerse cargo do servizo, gabado e imitado fóra de Galicia. Acababa deste xeito con 32 postos de traballo e coa atención que recibían máis de 3000 familias en toda Galicia, que chegaran a ser moitas máis. Preescolar na Casa contribuíra a configurar a historia recente deste país en materia de educación, converténdose nun referente pedagóxico cun modelo de intervención pioneiro, orixinal, preventivo, vertebrador do territorio e exemplar en canto á implicación das familias na educación dos fillos e fillas. Porén, a conselleira Beatriz Mato dixo que era "un programa obsoleto" e que "non valía". E no Parlamento a deputada popular Marisol Piñeiro sentenciou que "a Administración pública non pode asumir algo que xa non funciona".
Como vén sendo cada vez máis frecuente nos últimos anos en Galicia, os espazos e servizos que son desbotados polo Goberno, son ocupados de inmediato por novas iniciativas sociais, nacidas dende a base, como hai 36 anos botara a andar Preescolar na casa froito do impulso de Antonio Gandoy. Antigos traballadores de Preescolar crearon o pasado mes de febreiro a Asociación Socio-Educativa Antonio Gandoy, con dous grandes obxectivos, como destaca a súa presidenta, Mª Luisa Rey Otero. O primeiro, evitar que "o patrimonio material e inmaterial de Preescolar na Casa non acabase por aí, no esquecemento. Como non se viu intención por parte da administración ou da universidade de facelo, facémolo nós". E o segundo, continuar emprestando o servizo fundamental de Preescolar na Casa: orientación ás familias para a educación dos seus pequenos e pequenas, unha orientación que realizan desprazándose cada semana a varios concellos das provincias de Lugo e A Coruña.
"Chegamos a ter 60 traballadores circulando todos os días polas estradas e camiños de Galicia, chegando ás aldeas máis remotas, indo cada 15 días alí onde está a xente"
"Eramos capaces de dinamizar moitas familias", destaca Rey Otero. "Chegamos a ter 60 traballadores circulando todos os días polas estradas e camiños de Galicia, chegando ás aldeas máis remotas, indo cada 15 días alí onde está a xente. Sabían que contaban cun foro no que manifestar as súas preocupacións e inquedanzas, non só a nivel educativo. Cando vas con tanta frecuencia a un lugar, cos ollos e as orellas abertas, chegas a moito máis que o meramente educativo, aínda que todo é educativo", explica. "Tiña un compañeiro que dicía 'eu estudei para mestre e vin para Preescolar como mestre, pero son case de todo ademais de mestre: son psicólogo, son pedagogo, son axente de extensión agraria,son auxiliar de clínica...'. Cando chegas ás casas da xente, a xente plantéxache os problemas que está vivindo nese momento, e os problemas que afectan aos adultos, afectan tamén á educación dos nenos".
"Para poder educar con eficacia temos que ter as raíces ben mergulladas na nosa contorna. Se sacamos a xente do contorno a súa formación vai estar máis coxa a todos os niveis"
No documento presentado este mércores pola Mesa Galega de Educación no Rural demándase que non pechen máis centros e unidades na zona rural, e que se aprobe un plan específico de ensino no rural, no marco dunha política integral para frear o despoboamento. A este respecto, a presidenta da asociación lembra que Antonio Gandoy dicía sempre que “a educación ten as raíces na casa de cada quen”. "E é certo, porque para poder educar con eficacia temos que ter as raíces ben mergulladas na nosa contorna. Se sacamos a xente do contorno a súa formación vai estar máis coxa a todos os niveis. Ademais das consecuencias de despoboamento: eu se teño un neno de tres anos e sei que ao ano seguinte vou ter que levalo todos os días ao colexio a vinte quilómetros, por un camiño que me leva unha hora, pois seguramente me mudarei".
"A maneira máis eficaz de rematar co rural é acabar cos servizos educativos da zona", destaca, "os servizos fundamentais teñen que estar onde está a xente. E a xente quere estar no rural. O problema é que os políticos miden isto con baremos economicistas e a educación e a sanidade non se poden medir así". Preescolar na Casa, como destacou o profesor da USC Jorge García Marín nun artigo publicado en Tempos Novos, "fixo unha achega fundamental ao desenvolvemento do tecido sociocomunitario de moitos concellos rurais galegos, partindo da educación de miles de nenos e nenas a través dos seus pais e nais, concibindo a comunidade rural como unha comunidade viva e operante que pode ir resolvendo os seus problemas".
"A xente quere estar no rural. O problema é que os políticos miden isto con baremos economicistas e a educación e a sanidade non se poden medir así"
No documento tamén se fai énfase na importancia da implicación das familias na educación dos nenos e nenas. "Toda a sociedade é responsable da educación dos nosos fillos e fillas e o primeiro seo da educación é a familia. Non se pode desligar a escola da familia, porque familia e escola deben ir á par, teñen que estar mergulladas unha na outra para que sexan eficaces", conclúe.

En crecemento

"Non se pode desligar a escola da familia, porque familia e escola deben ir á par, teñen que estar mergulladas unha na outra para que sexan eficaces"
"A primeira actuación da Asociación foi acudir á poxa dos bens de Preescolar na Casa, sobre todo para facernos coa marca, que tamén saía á venda, para que a marca non quedara por aí, en mans de calquera", explica Rey Otero. "Mercamos tamén os bens materiais de Preescolar na Casa. E unha vez que tivemos a asociación 'chea de cousas' pensamos 'que imos facer con isto'". Despois recuperouse o servizo de orientación ás familias, a través de reunións con elas. "Alí onde hai un voluntario, estamos facendo as reunións coas familias", di.
"Estamos en Lugo, Rábade, Baleira, Aranga, Frades, Mesía e Curtis, e en conversas con varios outros concellos. En todos os concellos presentamos unha proposta económica de colaboración co concello, e polo de agora practicamente todos aceptaron a proposta, ben para iniciar a actividade agora, ou ben para o ano que vén, pois para este xa tiña pechado o orzamento", explica. "Todos somos voluntarios, antigos traballadores de Preescolar na Casa. Non hai persoal contratado neste momento, e mesmo tivemos que poñer dos nosos cartos para ir á poxa. Por iso, as familias teñen que pagar unha pequena cota, duns 45 euros ao trimestre, para os nosos desprazamentos e para o material. Porén, en lugar de ter unha periodicidade quincenal, como tiña Preescolar na Casa, nós imos facela cada semana".
A asociación tamén puxo en marcha un centro de documentación, que pretende recompilar e sistematizar toda a experiencia dos 35 anos de Preescolar na Casa, para poñela ao servizo da comunidade educativa e da sociedade
Rey Otero tamén salienta que a asociación tamén puxo en marcha un centro de documentación, que pretende recompilar e sistematizar toda a experiencia dos 35 anos de Preescolar na Casa, para poñela ao servizo da comunidade educativa e da sociedade. "Fixéronse publicacións, pero houbo moitas cousas que nunca se sacaron á vista da sociedade, que penso que son moi interesantes para a pedagoxía ou a socioloxía. Estamos en conversas coa Universidade de Santiago para que Preescolar se inclúa como material de estudo", conta, e engade que "asinamos un convenio coa Fundación TIC da Deputación de Lugo, que aínda que non vai supor unha achega de cartos para nós, permitiranos rexistrar en vídeo todas as nosas actividades, e ese material serviranos para promocionar todo o que estamos facendo". Tamén puxeron en marcha outras actividades, como O Son que me Arrola, unha proposta musical que ofrece a posibilidade de achegar aos máis pequenos a cultura tradicional galega, da man dos cantos de berce, rimas e a instrumentación.

A Plataforma Galega ve ''unha irresponsabilidade letal'' na aprobación da LOMCE

Baixo o lema Rexeitemos a LOMCE o 28 de novembro, denunciaron o visto e prace do Congreso a esta norma perante a consellaría de Educación e animaron os centros do ensino do País a enviar ao seu titular, Jesús Vázquez, un correo-e comunicándolle o rexeitamento a esta norma, "unha agresión ao dereito á educación".

Pregunta: E vostede apoia a LOMCE?

Co gallo da aprobación da LOMCE no Congreso español cos votos a favor do PP e o rexeitamento de toda a oposición, a Plataforma galega en defensa do ensino público escolleu a entrada da consellaría de Educación, en San Caetano, Compostela, para denunciar o visto e prace que a Cámara Baixa dará ao texto de Wert, visto e prace que o colectivo tildou de "acto de irresponsabilidade letal". Así mesmo, queixáronse tamén da conivencia do departamento de Jesús Vázquez co ministerio español para afondar a españolización do ensino público galego.

"Reforza a confesionalidade e avanza na privatización do ensino que  pon ao servizo da Conferencia Episcopal e da patronal da privada, á que a administración poderá ceder solo público para construír centros privados concertados", denunciou o secretario xeral da CIG-Ensino, Anxo Louzao, voceiro da Plataforma. Acrecentou que esta nova lei educativa, a sétima do Estado español, "impregna as aulas da ideoloxía neoliberal que o PP tan ben sabe trasladar ao ensino" e queixouse do inmobilismo da Xunta perante o recorte dun 10% nas xa de por si "cativas" competencias que ten á hora de decidir sobre o currículo educativo que se aplica nos colexios e institutos do noso País.

Familias: "É un ataque aos dereitos fundamentais''

Na rolda de imprensa tamén nais e pais tomaron a palabra. No seu nome falou Fernando Lacaci, quen definiu a 'Lei Wert' como "un ataque aos dereitos fundamentais, non só daqueles que estamos directamente inmersos na educación como pais e nais, como estudantes ou como profesorado, senón da cidadanía no seu conxunto".

Estudantado: ''A nosa voz ten que seguir a se escoitar''

Polo estudantado falou Mónica Martínez para enfatizar o rexeitamento dunha norma que "empeora a nosa situación nun momento en que cómpre reforzar o ensino público". Dixo Martínez que a voz do alumnado "ten que seguir a se escoitar".

Rexeitar a LOMCE desde os centros de ensino

Para alén deste acto, a Plataforma fixo un chamamento aos centros educativos para que se posicionen contra o texto español e que transladen tan posicionamento á consellaría, ora enviando un correo-e para advertir de que vai supor "unha agresión ao dereito á educación" ora a través dunha acción reivindicativa no colexio ou instituto.

Política Lingüística comprométese co BNG a garantir o estudo de galego no Bierzo

A deputada Ana Pontón transladou ao director xeral as queixas de colectivos sociais e culturais, así como do profesorado, a respeito de que a Junta non está a cumprir o convenio asinado coa Xunta. 

O secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García, expresou o seu compromiso de garantir o ensino do galego na comarca do Bierzo e en Sanabria "mellorando o convenio asinado" entre a Xunta de Galiza e a Junta de Castilla. Fíxoo esta quinta feira no Parlamento galego ao dar resposta a unha pregunta oral formulada pola deputada do BNG Ana Pontón.

A nacionalista lamentou que nunha zona galegofalante "o galego só é unha optativa" e reclamou a García que se tomen as medidas necesarias para que calquera estudante que escolla esa materia a poida cursar sen que se repitan as incidencias deste ano académico, onde dúas alumnas do IES Europa, en Ponferrada, tiveron que se decantar polas aulas de francés e un terceiro alumno cursa a materia noutro centro ao non haber docente para impartir galego.

O secretario xeral quitou ferro á situación enfatizando que se trata "só de dúas alumnas". Son tres estudantes @s afectad@s e serían moit@s máis de non frearen as asociacións de nais e pais as intencións da Junta con xornadas de mobilizacións recoñecidas polo propio García: "sei que houbo protestos", dixo.

Que aconteceu?

No instituto de Bergidum Flavium, en Cacabelos, o único desta localidade que imparte galego, quedou sen docente desta materia. A consellaría evitou unha contratación desprazando para alí a profesora de galego do IES Europa, aproveitando que neste centro só tres persoas escolleran a optativa. A est@s alumn@s enviábanas ao instituto do lado, o IES Virgen de la Encina, para cursar só esta materia. Un aceptou e as outras dúas cambiáronse a francés.

Porén, nais e pais encetaran xa unha campaña de mobilizacións en contra do desmantelamento do programa que garante o ensino en galego tanto en Cacabelos como en Ponferrada polo que, segundo o secretario xeral, a Junta contratou unha docente a media xornada para o IES Bergidum Flavium e transladou outravolta ao IES Europa a súa profesora.

Cal é o panorama agora?

No centro de Cacabelos alumn@s de distinto nível partillan aula namentres en Ponferrada a docente non ten alumn@s porque non se habilitou a maneira de que @s tres que escolleran galego puideran, dunha vez, recibir aulas desta lingua.

No Bierzo, profesorado e colectivos culturais como Fala Ceibe temen que a deste ano fora unha tentativa de deixar sen efecto o convenio entre a Xunta e a Junta. A este respeito, Ana Pontón deu leitura a unha comunicación que recibiu nestes días por parte dunha asociación de docentes berciá en que informaban a deputada de que "aquí todo segue coma sempre" e que, a tres semanas para que finalice o primeiro trimestre do curso escolar, "no IES Europa aínda hai alumnado agardando a que se restitúa a materia de Lingua e Literatura galegas".

Que vai facer a Xunta?

O secretario xeral de Política Lingüística comprometeuse a encetar conversas coa Junta para garantir o cumprimento do protocolo acordado. Dixo Valentín García que o programa de inmersión lingüística en galego, asinado en 2001 e renovado en 2006, "ten notábel éxito" cun total de 1.078 matriculad@s en centros de infantil, primaria e secundaria e outr@s 60 na escola oficial de idiomas de Ponferrada, "unha das cotas máis altas da súa historia", recoñeceu.

Segundo se comprometeu co BNG, a Xunta porá en marcha actividades lúdico-educativas que incrementen o número de matriculacións no bacharelato, o nível onde menos alumn@s escollen galego como optativa. Aliás, "reforzaremos" o envío de material e "trataremos de achegar" o estudantado do Bierzo á docencia do galego na Galiza.

xoves, 28 de novembro de 2013

A reforma educativa: Un panorama desalentador

A LOMCE pode acabar propiciando efectos opostos aos que se propón.

A necesidade de proceder á mellora continua dos sistemas educativos non admite dúbida ningunha. Pero ao mesmo tempo, parece obvio que as liñas fundamentais de calquera sistema han de ter a estabilidade necesaria, e que os cambios constantes na lexislación educativa que acompañan a cada cambio de Goberno na nosa historia democrática non favorecen precisamente a calidade. Se ademais, e é o caso da LOMCE, a súa estabilidade queda seriamente comprometida, como o demostra o acordo feito público pola práctica totalidade dos grupos parlamentarios da oposición, comprometéndose a derrogar esta lei, o panorama que se nos presenta non pode ser máis desalentador. Aínda no suposto de que chegue a aplicarse, a denominada Lei Wert non durará moito e non beneficiará en nada ao noso sistema educativo.
Formulada como unha aposta pola calidade educativa e como instrumento para dar resposta tanto ao elevado índice de abandono escolar prematuro coma aos malos resultados de avaliacións internacionais, pode acabar propiciando efectos opostos aos que se propón.
Os índices de abandono e os resultados conseguidos en PISA son enormemente dispares entre comunidades autónomas, e o marco legal é análogo. Non serán, pois, outros factores os que realmente están a producir este desaxuste? Nun sistema no que a organización e xestión está descentralizada, non terá isto algo que ver?
Por outra parte, esta lei aborda unha serie de cuestións que pouco ou nada teñen que ver cos obxectivos que se argüír para xustificala e son motivo de conflito. Nunha rápida e non completa enumeración: suprime o carácter de servizo público da educación; debilita o ensino público fronte á concertada; é percibida como de carácter recentralizador; as linguas propias poden deixar de ser vehiculares; equipara a avaliación externa -indiscutible- coas reválidas que, pola súa repercusión académica, non son o instrumento axeitado para medir o esforzo dos alumnos; a Relixión, ademais de non saír do currículo, adquire valor académico; modifica profundamente o Bacharelato e a Formación Profesional; leva consigo un retroceso no concepto de función directiva ao establecer un modelo afastado do liderado educativo, que vai permitir que entre a afinidade política e o clientelismo na xestión dos centros (que é onde nunca deben entrar) e moi afastado das recomendacións de todos os organismos internacionais, etc..
Non é só outra lei. É unha lei, que cunha forte carga ideolóxica, nos fai retroceder no tempo. O que se presenta como unha solución, acaba converténdose nun problema.
Calquera reforma, se queremos afrontar con éxito os retos que formula a sociedade do coñecemento, esixe identificar as accións que realmente teñan efectos sobre a mellora da calidade educativa. É evidente que este non é o caso.
José Antonio Martínez é o presidente da Federación de Asociacións de Directivos de Centros Públicos (FEDADI)

 

A LOMCE a debate: loitas de fondo e loitas a curto prazo

A LOMCE xa está aquí. A reforma educativa aprobada en solitario polo Partido Popular comezará a deixar os seus efectos no sistema educativo dende este curso, e é momento de falar e debater sobre as súas consecuencias e sobre os mecanismos da súa aplicación, tamén das vías que a comunidade educativa ten de opoñerse a eles e de paliar os seus prexuízos.
Este xoves está organizado un novo debate na Nave de Vidán para falar de Ensino público: A reforma educativa, no que intervirán Anxo Louzao CIG-Ensino), Sonia Fernández Casal (STEG) e Helena Gómez-Vecino (CONFAPA-Galicia), e que será moderado por Mariló Candedo (Nova Escola Galega). Comezará ás 20.30 e a entrada é libre.
Un documento de análise sobre a LOMCE editado por Nova Escola Galega hai uns meses destacaba que a reforma impulsada polo ministro Wert pretendía "lexitimar con carácter estrutural unha política de recortes inicialmente conxuntural", elevando a carácter de lei unha serie de políticas favorecedoras das privatización do ensino e do recorte de servizos na escola pública, ademais de consolidar unha determinada visión ideolóxica. A práctica totalidade do arco parlamentario comprometeuse a derrogala en canto o Partido Popular perdese a súa maioría absoluta, pero para ese momento poderían faltar aínda dous anos.
“O primeiro que se vai ver afectado son os currículos, que van ser pensados dende unha óptica afastada da nosa realidade nacional. Van perder importancia certas materias e vaise consolidar unha maior privatización, e a Relixión vai gañar peso”
A lei ten un calendario de implantación polo que, progresivamente, curso a curso, van ir entrando en vigor algunhas das súas reformas. O máis inmediato vai ser o seu efecto nos currículos, como destaca Anxo Louzao: “O primeiro que se vai ver afectado son os currículos, que van ser pensados dende unha óptica afastada da nosa realidade nacional. Van perder importancia certas materias e vaise consolidar unha maior privatización, e a Relixión vai gañar peso”. No mesmo senso fala Helena Gómez, que destaca que é "unha lei segregadora, unha lei partidista, para a que non contaron con ninguén. Eles falan de diálogo e de consenso, pero o seu único consenso é coa Conferencia Episcopal”.
“En Galicia estase incumprindo a sentenza do TSXG sobre os centros que segregan por sexos. Cos cartos que a Xunta lles dá a estes centros, os tres millóns anuais, poderíase solventar máis ou menos o tema dos comedores"
As consecuencias en Galicia están a ser inmediatas, en boa medida pola cor política do goberno autonómico, "un goberno que é unha avanzadilla na aplicación da lei”, segundo destaca Louzao. Nótase nalgunhas decisións en aspectos complementarios da lei de educación. “En Galicia estase incumprindo a sentenza do TSXG sobre os centros que segregan por sexos" -lembra Helena Gómez- "Cos cartos que a Xunta lles dá a estes centros, os tres millóns anuais, poderíase solventar máis ou menos o tema dos comedores. Vemos como hai nenos que están comendo de tupper todos os días, e outros que non comen. Hoxe mesmo, aquí en Elviña estámoslles dando froita aos nenos, para paliar isto”, engade. Os conflitos xerados pola eliminación da gratuidade dos comedores centrarán unha parte importante das reivindicacións deste curso Unha marcha verde manifestarase en Madrid este sábado 30. "Manifestarémonos diante da Moncloa, en lugar de facelo ante o Ministerio, xa que Wert non nos quere recibir, como tampouco nos recibe o conselleiro Jesús Vázquez", sinala a presidenta de Confapa-Galicia.

O máis negativo, as reválidas

“O que vai condicionar máis a práctica educativa son as reválidas, porque van condicionar completamente os contidos impartidos e o modelo de probas que os alumnos terán que pasar"
Para Sonia Fernández, o peor da LOMCE "é o feito de que o alumnado que non aproben as avaliacións ao final da ESO e do Bacharelato non titulará, a pesares de teren superado todas as materias de todos os cursos". Ademais, a nova reválida, que aínda tardará dous anos en entrar en vigor, "substitúe o criterio do profesorado que traballa a diario coas alumnas e os alumnos, por unha proba puntual- o que supón unha criba mais - polo que o fracaso escolar só pode aumentar con esta medida, ademais de laminar a autoridade docente".
O mesmo pensa Anxo Louzao, que sinala que “o que vai condicionar máis a práctica educativa son as reválidas, porque van condicionar completamente os contidos impartidos e o modelo de probas que os alumnos terán que pasar. Todo vai estar condicionado a que o alumnado supere esa proba. Os estándares van vir marcados e os centros vanse comportar como academias".
Louzao: "Esperemos que haxa mobilización. Cando dicimos que é unha lei que nace morta, esperemos que no que dependa dos docentes e do funcionamento dos centros así sexa”
Louzao salienta que “dende os propios centros intentaremos evitar que as consecuencias da LOMCE sexan tan nocivas. Esperemos que haxa mobilización. Cando dicimos que é unha lei que nace morta, esperemos que no que dependa dos docentes e do funcionamento dos centros así sexa”. Para Sonia Fernández, "a estratexia anti-LOMCE a medio prazo debería centrarse en conseguir que desde o Goberno sexan plenamente conscientes do rexeitamento que ten a LOMCE entre as familias, para que opten, ante a proximidade das eleccións estatais, por non aplicar medidas tan duras como as anteriores nos vindeiros cursos: que co argumento da implantación gradual agarden a revalidar a súa maioría para entrar a saco con ela…".
Trátase de "manter a presión social para retrasar ao máximo a súa implantación e, obviamente, para conseguir o cambio de goberno"
A representante do STEG conclúe que se trata de "manter a presión social para retrasar ao máximo a súa implantación e, obviamente, para conseguir o cambio de goberno. Só por unha lei coma esta xa merecerían perder o goberno, e méritos teñen feito moitos máis".

A Mesa de Educación no Rural denuncia a "política involucionista" da Xunta e pide un "plan específico" de ensino

Peche de escolas unitarias, redución de unidades, fin da gratuidade nos comedores, recortes no transporte, redución de fondos e prazas docentes... Moitos son os obstáculos e batallas que o ensino público debe enfrontar, e moitas máis nas zonas rurais, con problemas estruturais de despoboamento e de perda, mesmo, dun xeito de vida. Este mércores a Mesa Galega de Educación no Rural presentou un documento base, froito de meses de reflexións e debates nos que participou a comunidade implicada, anpas, mestres, movementos de renovación pedagóxica e tamén expertos universitarios en distintas materias, e que tamén inclúe unha vintena de medidas urxentes para mellorar o ensino nas zonas rurais, no marco dunha política integral destinada á "dignificación" destas áreas.
Inclúe unha vintena de medidas urxentes para mellorar o ensino nas zonas rurais, no marco dunha política integral destinada á "dignificación" destas áreas
A plataforma, na que participan AS-­PG, Nova Escola Galega, CIG Ensino, CCOO, CSI-­F, STEG, UGT e a Asociación socioeducativa Antonio Gandoy (antes Preescolar na Casa), presenta este documento fronte "ás políticas involucionistas da administración educativa galega en materia de educación no mundo rural", sinalando que "a asfixia da educación no medio rural insírese no mesmo proceso de desmantelamento que está a padecer o rural no seu conxunto". Engaden que "o potencial que a escola, xunto con outras entidades, podería exercer como dinamizadora das comunidades rurais está sendo ignorado no marco actual da política autonómica".
"A asfixia da educación no medio rural insírese no mesmo proceso de desmantelamento que está a padecer o rural no seu conxunto"
A este respecto sinalan que se fai necesario "cambiar os plans destrutivos instalados durante sete décadas para acadar un novo enfoque, no marco dunha política xeral de fomento e dinamización do medio rural galego. A nova política educativa para o rural debería integrarse nun proxecto global de desenvolvemento comunitario". Ese proxecto, din, "debería partir dunha análise rigorosa e recoñecer os erros cometidos nas anteriores décadas" e recomendan observar o que "se está a facer noutras comunidades autónomas, nas que de facto se fomentan as posibilidades da escola rural".
Destacan que "fronte á primacía do criterio económico curtopracista e miope que afonda no desequilibrio territorial, cómpre primar os dereitos da infancia a recibir atención educativa no seu medio durante as primeiras etapas, como forma de dignificar o mundo rural, chave para reverter o proceso de abandono e despoboamento".
"A dignificación do medio rural tense que concibir non só nas escolas rurais, senón a nivel de todo o sistema educativo galego"
Finalmente, subliñan que "a dignificación do medio rural tense que concibir non só nas escolas rurais, senón a nivel de todo o sistema educativo galego. Á marxe de onde habitemos, as nosas raíces principais como pobo, aquelas que conforman o cerne da nosa identidade, en boa medida teñen no rural a súa orixe". "Faise necesario polo tanto poñer de manifesto os valores positivos da escola rural", engaden, recoñecendo "a valía da escola rural como pioneira de avances pedagóxicos na renovación dos sistemas educativos".
"Non renunciamos nin renunciaremos ao mellor que a nosa sociedade merece"
O documento conclúe que "non renunciamos nin renunciaremos ao mellor que a nosa sociedade merece. Por moito que se nos fale de crises, recortes e demáis estratexias destinadas a acabar co ensino público, favorecer ao privado, empobrecer a sociedade e enriquecer os petos do gran capital".

Unha vintena de medidas

O documento esixe da administración galega unha nova política educativa contemplada nun plan de educación específico para o rural, entendendo "por centros de ámbito rural non só as poucas escolas unitarias que se mantiveron, senón tamén calquera centro escolar (CEIP, CPI, IES, …) con alumnado que maioritariamente procede do ámbito rural". Para iso demandan unha vintena de medidas, entre as que destacan:
  • Un plan de desenvolvemento socioeconómico coordinado entre as distintas consellerías para frear e reverter o proceso de despoboamento do rural, fomentando actividades económicas que fixen poboación de forma estable, aproveitando os recursos da terra sen destruílos, e garantindo a oferta de servizos públicos á poboación rural
  • Poñer a andar un proxecto educativo específico axeitado ao medio rural, elaborado participadamente coa comunidade educativa e que responda ás necesidades reais actuais do mundo rural, dentro dun marco de desenvolvemento global endóxeno e dun tratamento de discriminación positiva.
  • Fornecer todas as escolas rurais dos medios humanos e materiais precisos para unha educación de calidade, incluíndo todos os especialistas de educación infantil e educación primaria, así como o persoal de apoio necesario
  • Reformular a atención educativa á etapa 0­‐6, integrando no sistema educativo o ciclo 0­‐3, entendendo que a atención educativa debe formularse
    dende unha perspectiva global e comunitaria coa familia, tomando como modelo Preescolar na Casa.
  • Manter as escolas unitarias existentes. Frear o peche de centros e a redución de unidades. Manter a ESO nos centros rurais.
  • Adecuar a oferta formativa en BAC e FP á realidade da contorna dos centros rurais.
  • Estender o transporte gratuíto a BAC e FP nos IES de zonas rurais.
  • Manter a gratuidade dos comedores escolares para aquel alumnado que use o transporte escolar, sendo desexable que se estenda o servizo de comedor a todo o alumnado
  • Implicar as universidades galegas nun plan de formación inicial do profesorado que contemple especificamente a educación no medio rural.
  • Promover a adaptación do currículo á realidade rural galega, integrando plenamente no día a día de todas as escolas a cultura popular e os saberes tradicionais en proceso de desaparición.
  • Estimular a participación activa das familias na escola.

Organizacións sindicais e educativas reclaman un plan específico de educación para o rural

A Mesa Galega de Educación no Rural, integrada por CIG Ensino, CCOO Ensino, STEG, FETE-UGT, CSI-F, AS-PG, Nova Escola Galega e Asociación socio-educativa Antonio Gandoy critica o abandono do goberno galego e reclama a elaboración dun plan específico de educación para o rural. 

A través dun documento presentado hoxe cuarta feira en Compostela, representantes da Mesa Galega de Educación no Rural reclamaron unha atención específica que fite atención sobre o abandono do ensino no rural e esixiron a elaboración dun plan específico que atenda as súas necesidades.
Fronte ao dominio dos criterios económicos que se utilizan como argumento para impoñer recortes no ámbito educativo, a Mesa esixe que se primen “os dereitos da infancia a recibir atención educativa no seu medio durante as primeiras etapas, como forma de dignificar o mundo rural, chave para reverter o proceso de abandono e despoboamento”.
Alén de recoñecer os proxectos pedagóxicos que naceron en escolas rurais, a Mesa recoñece que é nese ámbito onde se atopan as nosas raíces como pobo, co cal o seu recoñecemento ten que estar “presente nas accións educativas do país”.
Reverter o proceso de despoboamento
Esixen do goberno galego a elaboración dun plan de educación específico para o rural que non estea alleo a outro de desenvolvemento socioeconómico no que se terían que implicar distintas consellarías co obxectivo de reverter o tráxico proceso de despoboamento.
O plan incluiría, ademais da elaboración dun mapa escolar galego, a necesidade de fornecer ás escolas rurais de medios humanos e materiais que garantan unha educación de calidade, con especialistas en educación infantil e primaria ademais de persoal de apoio pertinente. “A poboación rural non é de segunda categoría e merece os servizos educativos en igualdade respecto do resto da poboación: por ser rural non deixa de pagar os impostos que sosteñen a satisfacción do dereito básico da educación, adaptada ás necesidades do territorio”, sinalan.
Defende o plan o proxecto educativo Preescolar na Casa como acaído “na procura e mellora das prácticas parentais” e piden que se tome como referencia para reformular a atención educativa á etapa 0-6, integrando no sistema o ciclo 0-3, formulada desde “unha perspectiva global e comunitaria coa familia”. Manter as escolas unitarias e acelerar a extensión da rede de CRAs son outras das demandas entre as que se inclúen a necesidade de asumir un novo modelo de escola heteroxénea “un novo perfil de escola pequena e de centro adaptado ao rural cunha apropiada organización e unha debida dotación compensatoria de profesorado e de todo tipo de recursos pedagóxicos”. Neste sentido son varias as medidas encamiñadas a que se manteña a rede de ensino público no rural, freado o peche de centros e a redución de unidades, mantendo a ESO e adecuando BAC e FP á realidade rural.
Un transporte de calidade e a gratuidade dos comedores escolares son outras das medidas nas que a Mesa incide e que xa defenderan as Asociacións de Nais e Pais de toda Galiza na súa primeira asemblea celebrada en Lugo, na que a preocupación pola desfeita do mundo rural tamén quedou á vista.
A Mesa incide aínda nunha serie de medidas co fin de que o sistema educativo responda á especificidade do mundo rural, se insira nel e implique á comunidade á participación, iniciativas que pide que se recollan nos Proxectos Educativos de Centro.
“Non renunciamos nin renunciaremos tampouco ao mellor que a nosa sociedade merece nin ao que os máis sobresaíntes estudos e experiencias en pedagoxía e ciencias da educación marcan como meta; por moito que se nos fale de crises, recortes e demais estratexias destinadas a acabar co ensino público, favorecer ao privado, empobrecer a sociedade e enriquecer os petos do gran capital”, manifestan como conclusión dun documento no que tamén participaron ademais das organizacións da Mesa, Movementos de Renovación Pedagóxica, Anpas do Rural e profesorado da Universidade.

mércores, 27 de novembro de 2013

Rexeitemos a LOMCE o 28 de novembro

Ante a aprobación da LOMCE, prevista para o 28 de novembro no Congreso, a Plataforma Galega en Defensa do Ensino Público,  fai un chamamento aos centros de ensino para que amosen o seu rexeitamento mediante as seguintes iniciativas:



A Plataforma propón a seguintes iniciativas:



- Enviarlle ao conselleiro de Educación por correo electrónico  (conselleiro.cultura.educacion@xunta.es) un texto semellante ao seguinte:  “Rexeitamos a aprobación da LOMCE porque supón unha agresión ao ensino público e ao dereito á educación”.


- Organizar un acto simbólico no voso centro educativo, dito 28 de novembro, facendo visible, con diferentes lemas, o rexeitamento á LOMCE.



Pregámosvos que enviedes ao correo plataformagalegaensino@gmail.com unha foto do acto así como unha copia do correo enviado ao conselleiro.

Manifesto Peche Alumnas de Filosofía da USC

As alumnas da Facultade de Filosofía da USC, reunidas en asemblea, tomamos a decisión de realizar un peche reivindicativo para poñer de manifesto as agresións que por parte do goberno ven sufrindo nos últimos tempos a nosa disciplina. A nova Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa (LOMCE), impulsada polo Partido Popular, afecta á Filosofía de maneira profunda: procederase á eliminación de dúas das tres materias obrigatorias que compoñían a docencia secundaria en dito campo. Isto supón o maior ataque aos estudos en Filosofía en toda a historia da democracia.

Non aceptamos estes recortes: responden a unha dirección puramente ideolóxica en consonancia coas pretensións do neoliberalismo imperante. Son recortes políticos que a través dos medios de comunicación se nos venden como necesidades económicas nestes tempos de crise.

Aínda que a nosa disciplina resulta especialmente damnificada polas devanditas medidas, queremos pór tamén de manifesto o xeral desmantelamento do sistema educativo: a consecuencia disto vese reducida a capacidade de impartir e recibir un ensino de calidade. Como estudantes de filosofía non podemos ficar caladas e temos a vontade de erixirnos na defensa do pensamento crítico, cada día mais necesario e menos presente.

A formación universitaria non se pode atopar ó servizo dos mercados, senón que en todo caso deberían ser as estruturas económicas as que se atopasen ó servizo da Universidade. Por ese motivo queremos tamén alzarnos contra estratexias que pretenden a mercantilización dos estudos universitarios como por exemplo o Plan Boloña e a futura Estratexia Universidade 2015.

Dende a USC, ademais, non se destinan recursos a paliar a actual situación de precariedade educativa: antes ben, esta vese acentuada pola aplicación de medidas como a normativa de permanencia, feitos como a excesiva burocratización do ensino ou a eliminación de proxectos de investigación.

Segundo a nosa concepción, a Universidade debe ser un servizo público e social orientado á formación de cidadáns. Os continuos ataques por parte dos diferentes gobernos do estado contra a Filosofía fan que este obxectivo se afaste cada vez máis.
Non á desaparición da Filosofía!
Non ó desmantelamento do ensino público!

Reprobación a Wert e aprobación de LOMCE: A educación volve centrar o debate no Congreso

A educación volve centrar esta semana o debate no Congreso, co debate dunha reprobación do PSOE ao ministro de Educación, Cultura e Deporte, José Ignacio Wert, que previsiblemente se someterá este mesmo mércores a votación e a aprobación definitiva da Lei Orgánica de Calidade da Mellora Educativa (LOMCE), que terá lugar o xoves.
Así, o PSOE somete a votación a segunda reprobación ao titular do ramo no Pleno da Cámara, unha censura que xa solicitou hai apenas un ano e que foi rexeitada por PP, UPN e Foro Asturias. Foi o primeiro membro do Goberno para o que a oposición promoveu a súa reprobación nesta lexislatura.
"O Congreso dos Deputados acorda a reprobación do ministro de Educación Cultura e Deporte José Ignacio Wert, pola xestión que desenvolveu nos ámbitos da súa competencia", reza o texto que propón o PSOE aos grupos parlamentarios.
Neste caso, o PSOE argumenta que a política de Wert foi obxecto de "frecuentes rectificacións", a última delas en relación coas súas intencións para reducir as axudas estatais ao Programa Erasmus, afectando a miles de universitarios que levaban xa tempo nos seus destinos en diferentes países, despois de reducir en máis do 70 por cento as partidas presupostarias destinadas a financiar esta achega.

ENFRONTADO CON TODOS

Igualmente, sostén no texto da moción rexistrada que o responsable de Educación mantivo unha "posición frontal de enfrontamento" con todos os sectores da comunidade educativa, ademais de demostrar unha "falta de respecto institucional impropia" do cargo que ocupa na xestión dos asuntos da súa competencia.
Durante o tempo do seu mandato, o PSOE esgrime tamén que Wert merece a reprobación do Congreso dos Deputados por impulsar o "maior recorte" sufrido nos presupostos educativos, tanto no Presuposto do Estado como nos das comunidades autónomas, reducindo os recursos destinados ao sistema educativo e provocando un "extraordinario risco de deterioración" dos servizos educativos e das políticas destinadas a garantir a calidade da educación pública e a igualdade de oportunidades.
Á súa vez, reprocha a promoción da LOMCE, "profundamente ideolóxica, regresiva, segregadora e excluínte", que conta coa oposición de toda a comunidade educativa, e que conseguiu o consenso da maioría da oposición ao comprometerse a derrogar a lei en canto cambie a maioría na Cámara Baixa.

APROBACIÓN LOMCE

Posteriormente, e xa o xoves, a orde do día contará coa aprobación definitiva da LOMCE, á súa volta do Senado, onde contou co único apoio do Grupo Popular, como xa sucedese no seu primeiro exame no Congreso en outubro.
Así, chega do Senado coa materia de Matemáticas como obrigatoria no Bacharelato de Ciencias Sociais, grazas a un acordo ' in extremis' subscrito por todos os grupos. Na votación desta emenda, a oposición no seu conxunto, que facilitou ao Grupo Popular introducir este cambio sobre as Matemáticas no proxecto, abstívose por non estar de acordo coa lei.
Durante o seu trámite ao Senado ao texto presentáronse oito vetos para que fose devolto ao Goberno, todos eles rexeitados co voto maioritario dos 'populares'. O PSOE, CiU, PNV, Entesa, ERC, Amaiur, IU, e Foro Asturias rexeitaron e UPN abstívose.
Unha das cuestións máis polémicas neste trámite foi a aceptación e posterior rexeitamento polo PP de dez emendas --cinco do PSOE e cinco de Entesa--, que alegou que a redacción das súas propostas era "tramposa". Os socialistas riscaron este episodio de "inaudito" e acusaron o PP de non llas ter lido.

CALENDARIO DE IMPLANTACIÓN

Entre as novas incorporacións, destaca a emenda do PP de ampliar o calendario de aplicación da LOMCE a tres anos en lugar dos dous que formulaba o proxecto do Goberno. Con iso os 'populares', co visto e prace do Ministerio de Educación, atenderon ás peticións das comunidades autónomas que solicitaban dilatar o calendario de aplicación.
Os concertos a centros de educación diferenciada por sexo saíron reforzados tras o trámite do Senado, coa incorporación de dúas emendas de UPN. Así, vaise resarcir aos colexios aos que se lles denegou a subvención autonómica en 2013, de maneira que poidan volver solicitala para o curso que vén, e se establece que os centros con este modelo de ensino non teñen que xustificar o seu proxecto educativo.

AS MATEMÁTICAS NA LEI

Finalmente, tras o intercambio de varios textos, todos os grupos acordaron unha emenda nova para que Matemáticas figure como materia obrigatoria no Bacharelato de Ciencias Sociais, xa que esta materia deixou de ser obrigatoria durante o trámite no Congreso, como consecuencia unha emenda do PP que unificou os bachilleratos de Humanidades e Ciencias Sociais.
Desta forma, o proxecto establece dous itinerarios, un para Humanidades e outro para Ciencias Sociais, e, neste último inclúese como obrigatoria as Matemáticas aplicadas a esta rama de coñecemento. Así os estudantes que queiran continuar os seus estudos en carreiras universitarias como Económicas, Empresariales ou Maxisterio deberán cursar esta materia.
O Latín xa non é unha materia obrigatoria para os alumnos que elixan o itinerario de Ciencias Sociais, tal e como establecía o texto orixinal na descrición das materias do Bacharelato unificado. O Latín queda só como obrigatoria no itinerario de Humanidades.

UNHA LEI BARATA

Dende o Goberno sempre defenderon que a implantación desta lei ía ser barata, un aspecto que suscitou o rexeitamento de varias comunidades autónomas que din non ter diñeiro para poñela en marcha, á parte de compartir o seu contido. De feito, Cataluña e Asturias xa anunciaron a súa intención de presentar un recurso ante o TC por esta.
Segundo asegurou a secretaria de Estado de Educación Monsterrat Gomendio, na presentación das súas partidas nos Presupostos Xerais do Estado (PGE), para implementar a LOMCE destinaranse 8,9 millóns de euros durante 2014, un montante que irá destinado á formación do profesorado, así como a accións de calidade e desenvolvemento de recursos didácticos por competencias.
A LOMCE supón a modificación da actual GABE, aprobada polo Goberno socialista en 2006. Entre as novidades da nova normativa, destaca a introdución de avaliacións nacionais ao final de cada etapa, deseñadas polo Goberno. Ademais, as materias estarán agrupadas en tres bloques: troncais, específicas e de libre configuración. O horario e currículo das primeiras definirao o Executivo, mentres que as comunidades autónomas se encargarán das específicas.
A polémica materia de Educación para a Cidadanía e os Dereitos Humanos elimínase do currículo e créase Valores, unha alternativa á materia de Relixión, que tamén será cualificada. Tamén se reforza no articulado do proxecto o carácter vehicular do castelán no ensino de todo o Estado, que provocou o rexeitamento dos grupos nacionalistas.
Precisamente dende CiU pediuse este mesmo martes ao ministro que paralice a culminación da súa tramitación parlamentaria este xoves para poder alcanzar un pacto de Estado pola Educación entre as forzas políticas.

Encerramento na USC contra o varrido da filosofía das aulas

O estudantado de Grao denuncian o desmantelamento da disciplina que supón a LOMCE e as "agresións" que contra ela carrexaron todas as reformas educativas.

O alumnado da facultade de Filosofía da USC, a única da Galiza, encetou este 26 de novembro un encerramento reivindicativo acordado en asemblea "para poñer de manifesto as agresións que vén sufrindo a nosa disciplina" por parte do Goberno español.

Coa LOMCE no albo, denuncian que esta lei afectará "de maneira profunda" ao eliminar dúas das tres materias obrigatorias que compuñan a docencia secundaria neste campo. A lei de Wert carrexará, din, "o maior ataque aos estudos en Filosofía en toda a historia da democracia".

"As artes, a música, as materias de Humanidades non serven nun ensino orientado ao mercado de traballo. Son ornamentais", quéixase Ana Alonso, secretaria da Sociedade galega da Filosofía, Sogafi, e profesora desta materia no ensino secundario.

As reformas educativas

A materia foi perdendo horas lectivas polo camiño das reformas educativas acometidas no Estado español —a LOMCE sería a sexta—, até o punto de que a Lei xeral de educación, aprobada aínda na ditatura, contemplaba a filosofía como materia obrigatoria en bacharelato e COU. Aliás, cando a relixión deixou de ser obrigatoria, a ética apareceu como alternativa en BUP con dúas horas de aulas á semana.
Coa LOGSE (1990), filosofía deixou de ser troncal en segundo de bacharelato e pasou a ser de oferta obrigatoria só en Humanidades. Coa LOE (2006) a materia ficou reducida a dúas horas na Galiza, fronte ás tres que ten no resto do Estado. Ao tempo, relixión comezou a se ofertar en segundo de bacharelato por primeira vez na historia.

Consecuencias da LOMCE

Coa LOMCE, filosofía será materia específica en 4º da ESO, coa mesma importancia que a relixión; troncal en primeiro de bacharelato e, en segundo, Historia da Filosofía será tamén troncal mais non será obrigatoria. Con todo, si sería obrigatoria a Historia de España, "necesaria para a estratexia recentralizadora que pretenden", denuncia a profesora Alonso, quen ten claro que a materia que imparte no IES Xelmírez II de Compostela "simplemente desaparece".
Luís Soto, ex-decano da facultade de Filosofía da USC, convida a reflexionar sobre "até que punto os valores éticos son unha alternativa á relixión? Por que non o son a físicas? A ética debera ser parte fundamental da formación integral da persoa". Porén, entende que non interesa "porque do que se trata é de formar operarios facilmente manipulábeis, ao se faceren as menos preguntas posíbeis sobre as súas condicións sociais e laborais".
Após as accións de protesto que se levan feito xa, coa leitura pública de textos filosóficos ou a entrega dun libro dirixido ao conselleiro de Educación co rogo de que o doase a unha biblioteca pública para o estudantado ter acceso a el fóra das aulas xa que non o terá dentro delas, chega agora este encerramento reivindicativo na facultade compostelá. Contra o desmantelamento de filosofía e do sistema educativo.

A Xunta vulnera o seu propio 'decretazo' e edita en castelán material para previr a sida

Trátase dunha campaña dirixida ao alumnado dos centros educativos de secundaria e, segundo denuncia CIG-Ensino, avanza na ''estratexia de españolización'' do estudantado.

La infección por el VIH y el sida. Prevenir es posible. Depende de nosotros.

É o texto que aparece na carpeta que contén o material editado pola Xunta de Galiza no marco dunha campaña de sensibilización e prevención perante esta doenza e que foi enviado aos centros de ensino malia estar redactado integramente en castelán.

O Goberno galego vulnera desta maneira o decreto 79/2010, que o propio PP aprobou coa oposición de institucións culturais, sociais, sindicais e da comunidade educativa. Di CIG-Ensino que esta norma ten "poucos aspectos aceptábeis" e entre eles estaría o apartado primeiro do artigo 3, que estabelece a nosa lingua como oficial nos centros de ensino que dependen da consellaría de Educación.

A central nacionalista entende esta actuación da Xunta como máis unha mostra de "desprezo" cara ao noso idioma que avanza na "estratexia de españolización" do estudantado galego. Por todo isto, convidan os centros educativos a devolver todo este material á consellaría. 

martes, 26 de novembro de 2013

CCOO advirte que Educación pode embargar as nóminas dos pais dos alumnos que teñen que devolver a bolsa

Preto de 2.200 estudantes deberán devolver as axudas outorgadas se non se superan a metade dos créditos ou se non se demostra a asistencia ao 80% das clases e descoñecen este xeito de actuar por parte da carteira de Wert. 

CCOO advertiu que o Ministerio de Educación pode embargar as nóminas dos pais dos estudantes que teñan que devolver a axuda concedida o curso pasado, no caso no que os alumnos non reintegren a citada bolsa, tras os novos requisitos implantados polo Goberno. Segundo o sindicato, arredor uns 2.200 universitarios da Comunidade de Madrid sofren esta situación, pero descoñecen que se vai actuar deste xeito.

A nova política do ministro Wert en materia de axudas para o estudo fixo que sexa difícil obter unha bolsa e tamén a manter, no caso de que non se superen a metade dos créditos ou non se poida demostrar a asistencia ao 80% das clases.

Para CCOO, o obxectivo das bolsas non teñen que ser os resultados, senón a igualdade de oportunidades. "Temos que recordar que unha bolsa é para garantir o dereito á educación en condicións de igualdade, independentemente da condición social, o cidadán poida acceder ao seu dereito á educación tal e como se recolle na Constitución, non é para esixir uns resultados", así asegurouno Isabel Galvín, de CCOO.

Ademais dos 2.200 universitarios que se encontran nesta situación súmanse os 7.500 alumnos de FP e bacharelato da Comunidade de Madrid. Segundo o sindicato, moitos deses alumnos aínda non saben que teñen que devolver a axuda: "O Ministerio púxose en contacto coas universidades para esixilos que sexan elas as que reclamen a devolución das bolsas aos seus alumnos e polo que nós sabemos negáronse a facer esta xestión", confirmou Galvín.

 

Xuíces para a Democracia Advirten de que a LOMCE supoñerá un retroceso en igualdade

Jueces para a Democracia advirte, con motivo do Día Internacional contra a Violencia de Xénero, de que a Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa (LOMCE) supoñerá "un retroceso" en materia de reforzo dos valores educativos "en materia de igualdade "para evitar a violencia machista "xa que non considera a educación en igualdade de sexos, nin a formación para a prevención e resolución de conflitos".
Así mesmo, reclama "un gasto público axeitado" para que se poida ofrecer un apoio institucional eficaz ás mulleres que padecen a violencia machista e aos menores, que foron "as vítimas esquecidas" xa que, segundo apuntan, o 70,6% das mulleres que están a sufrir episodios de malos tratos ten menores ao seu cargo e o 61,7% conta directamente con menores presentes no fogar.
Ademais, pide que se poñan en funcionamento en todos os xulgados de violencia sobre a muller e nos xulgados de instrución de garda as unidades de valoración do risco integral, de acordo co previsto legalmente, que leven a cabo "un estudo rigoroso, profesional e individualizado das limitacións e exclusións, lonxe de aplicacións apriorísticas que poden resultar na súa aplicación gravemente prexudiciais para os menores".
Jueces para a Democracia tamén mostra a súa "preocupación" ante os "efectos negativos da crise económica sobre a prevención e actuación efectiva ante a violencia contra as mulleres". Concretamente, recorda que nos últimos anos se reduciron un 10% as denuncias por violencia machista e que neste último ano un 12% das mulleres que presentaron denuncia a retiraron despois, algo que atribúe ás dificultades económicas, a precariedade laboral e os recortes nas prestacións sociais.
Ademais, apunta que se produciu "unha importante diminución dos servizos institucionais de apoio ás mulleres e menores vítimas desta forma de violencia, así como das medidas directas de protección social".
Por outro lado, observa con "preocupación" o incremento da violencia de xénero entre os mozos, especialmente, entre menores de idade, xa que, segundo os datos, en 2011 se incoaron 473 procedementos por estes feitos e en 2012 se rexistraron 632 casos.

O 52% dos vascos rexeita a 'lei Wert'

Un 39% dos cidadáns considera que Euskadi non debería aplicala, aínda que iso supoña enfrontarse ao Goberno central.

A metade dos cidadáns vascos rexeita a lei Wert e case o 40% considera que o Goberno vasco non debería aplicala, aínda que iso lle supoña un enfrontamento co Executivo central. Son dúas das principais conclusións dun Sociómetro centrado na educación que fixo público esta mañá o Gabinete de Prospección Sociolóxica do Executivo.
Malia un elevado nivel de descoñecemento (un 27% dos enquisados non oíu falar da Lei Orgánica de Mellora da Calidade da Educación), o rexeitamento á normativa que está a punto de sacar adiante o Goberno central é maioritario en Euskadi: un 39% está "totalmente en desacordo" con ela, porcentaxe á que se suma outro 13% que di estar "bastante en desacordo". Pola contra, só un 5% apóiaa, entre os que din estar "totalmente" ou "bastante" de acordo co seu contido. Mesmo entre o electorado do PP a porcentaxe dos que rexeitan a lei é similar ao dos que a apoian. Precisamente son os votantes populares os que menos oíron falar da lei Wert (un 45%, un total de 19 puntos por enriba do seguinte electorado menos informado).
Os cidadáns son preguntados sobre seis aspectos concretos da lei sobre todos eles a súa opinión amplamente maioritaria é negativa. Destaca o rexeitamento á maior presenza do castelán e menor do éuscaro no sistema educativo, segundo a formulación da pregunta (un 73% entre os que o consideran "mal" e "moi mal") ou a maior importancia que se dá á materia de relixión (un 72%).
Respecto á actuación que debería ter o Goberno vasco con respecto á lei, existen dúas opinións principais, cada unhas das cales é compartida por un 39% dos sondados: non aplicala, aínda que supoña un enfrontamento co Executivo central e negociar con este último para non aplicar todo o seu contido. Apenas un 6% dos sondados opina que debería aplicala.
Un terzo da cidadanía opina que o funcionamento da educación na comunidade autónoma é mellor que hai dez anos, un 21% vea igual e un 29% considera que empeorou. A maioría (un 61%) opina que o sistema educativo é mellor no País Vasco que no resto da España e o 45% que é peor que no resto de países da Unión Europea.
O modelo trilingüe é o preferido polos enquisados
Os cidadáns aproban o sistema educativo vasco en case todos os aspectos analizados. A formación do profesorado é o apartado que obtén maior puntuación (6,7 nunha escala de 0 a 10). Ségueno o apoio aos alumnos con dificultades de aprendizaxe (5,8), a integración de inmigrantes (5,7), o número de alumnos por profesor (5,4) e a autoridade do profesorado ante os alumnos (4,9).
Respecto aos recursos dedicados á educación por parte do Executivo autónomo, a poboación divídese practicamente en dúas metades: os que opinan que se dedican os xustos (44%) é lixeiramente inferior aos que cren que se dedican menos recursos dos necesarios (45%).
En comparación con 2004, aumentou de forma notable a percepción de que non se dedican recursos abondo; de feito, un 39% cre que o Goberno dedica á educación menos recursos que hai unha década. Aínda así, a maioría (52%) cre que en Euskadi se dedican a educación máis recursos que noutras comunidades autónomas.
Respecto ao cumprimento de diversos obxectivos polos alumnos cando finalizan a educación obrigatoria, a opinión máis estendida é a dos que cren que a maioría dos estudantes logran falar e argumentar correctamente (6,1 nunha escala de 0 a 10), coñecemento de operacións matemáticas básicas (6,1), actitude positiva cara á ciencia e o razoamento (5,7), actitude favorable á lectura (5,5), nivel cultural abondo (5,5), motivación para seguir estudando ao longo da vida (5,5), autonomía persoal para a vida adulta (5,2), estilo de vida saudable e rexeitamento ás substancias daniñas (5,1), e formación e habilidades para conseguir un emprego (5,1).
En canto ao coñecemento de idiomas, os sondados valoran cun 7,5 nunha escala de 0 a 10 o coñecemento de castelán ao finalizar o ensino obrigatorio, con 6,9 o do éuscaro, 4,9 o do inglés e 2,8 o doutras linguas. Un 53% estima que é positivo que nas clases haxa alumnos máis adiantados e outros máis lentos, porque os primeiros tiran dos segundos, mentres que un 28% o considera negativo.
Con respecto ao modelo lingüístico preferido, o máis mencionado é o modelo trilingüe (39%), seguido do modelo D (30%), o B (21%) e por último o A (5%).
O Sociómetro inclúe tamén un apartado político xeral. Ningún dos partidos obtén o aprobado da cidadanía. A puntuación máis alta é a do PNV (4,3), seguido por EH Bildu (3,6) e PSE (3,1). Quedan por debaixo dos tres puntos IU-Ezker Anitza (2,9), EB (2,8), Equo (2,3), UPyD (1,9) e por último PP (1,7).
O lehendakari, Iñigo Urkullu, é o único líder político que alcanza o aprobado (5,2) e o único ao que aproba a maioría da poboación (58%). Ségueno en valoración Laura Mintegi (4,8), Patxi López (4,1), Arantza Quiroga (3,2) e Gorka Maneiro (2,8). Todos os líderes políticos vascos estudados melloran a súa puntuación con respecto a abril.
Un 25% da poboación móstrase de acordo coa independencia do País Vasco, un 31% estaría ou non de acordo segundo as circunstancias e un 29% está en desacordo.
Un total de 2.289 persoas maiores de 18 anos foron entrevistadas para a sondaxe entre o 8 e o 15 de outubro pasados (513 en Álava, 1.144 en Bizkaia e 632 en Gipuzkoa).

 

Educación gaña tempo para manter os centros que separan a nenos e nenas

Atrasa un contencioso de UGT e rexeita un recurso de reposición de EUPV.

Dende que o Tribunal Supremo rexeitase os concertos educativos con colexios que separan por sexos, a Generalitat mantivo, e mesmo incrementado, sen atrancos os concertos con estes centros. Dos dous recursos interpostos contra distintas adxudicacións de concertos educativos por Esquerra Unida e FETE-UGT, un de reposición xa foi respondido negativamente e o segundo, contencioso-administativo, non se puido traducir na correspondente demanda xudicial pola "dilación da Consellaría de Educación" en facilitar os datos necesarios.
Coa ratificación da LOMCE prevista para esta semana no Congreso, desaparecerá a norma de que "en ningún caso haberá discriminación por razón" de sexo na admisión de alumnado en centros públicos e concertados. Así determinábao a anterior Lei Orgánica de Educación de 2006 e nela sustentábanse as sentenzas do Tribunal Supremo de xullo de 2012 que rexeitaban concertos públicos con centros que segregan por sexo en Cantabria e Andalucía.
A consellaría que dirixe María José Catalá en ningún momento mostrouse afectada por estes feitos. Mesmo exhibiu desinterese por trasladar aos tribunais a información requirida polo recurso de FETE-UGT. Ante o apercibimento de multa do Tribunal Superior de Xustiza da Comunidade Valenciana (TSJCV), viuse obrigada finalmente a remitir o expediente reclamado. Fíxoo o 26 de xuño de 2013, nove meses despois de presentado o recurso polo sindicato. En concreto, recorría unha resolución de concertos educativos que incluía os colexios El Vedat de Torrent, Miralvent e Torrenova, ambos os dous en Betxí, e Aitana de Elche, todos de Fomento, vinculados ao Opus Dei.
A sorpresa dos recorrentes ao recibir a documentación foi que "ademais de chegar tarde, chegou incompleta". Faltan as chamadas "pezas separadas", ata un total de 128, de cada un dos centros educativos que piden o concerto. "Probablemente conteñen a información que precisamos para fundamentar a nosa demanda", subliñan fontes sindicais. Trátase dunha nova dilación,por o que pedimos ampliación de expediente". Necesitan non só información sobre se nos centros de nenas se contrata máis persoal feminino e nos de nenos ao revés, senón tamén as estatísticas de quen é os nenos e quen é as nenas, porque na documentación que lles pasaron pon alumnos e punto".
Catalá espera que a ratificación da LOMCE esta semana legalice os concertos
Con esta nova demora, e a conta atrás para a aplicación da LOMCE, que permite concertar con centros que segregan, aumentan as dificultades de presentar a demanda, aínda que no sindicato teñen claro, que "con diñeiro público non se pode pagar unha segregación". Pero si se pode perder un xuízo e enriba ter que pagar as costas.
O mesmo pensa Esquerra Unida del País Valencià (EUPV), que recorreu en reposición a resolución da Consellaría de Educación relativa á renovación, incorporación e modificación de convenios e concertos educativos. EUPV solicitaba a suspensión da súa execución respecto aos colexios Altozano, Guadalaviar, El Vedat e Vilavella "polos prexuízos irreparables que comporta para o interese público". Educacion contestou o 1 de outubro desestimando a suspensión porque esta "si comportaría un grave prexuízo ao interese público" e "un grave prexuízo ás familias afectadas", ao terse "iniciado xa o curso escolar 2013-14.
Fontes de Educación restan importancia ao asunto ás portas da aprobación e aplicación da LOMCE, que avalará os concertos con centros que segregan.

 

Lei Wert. Profesores de Filosofía: “Pretenden converter o ensino nunha ETT”

  • No acto interviñeron como relatores os filósofos Juan José Tamayo, Antonio Chazarra, Manuel Sanlés e Carlos Acinas
  • "O ministro que tiña que formar na conciencia cívica convértese nun ministro incívico", asegurou Tamayo
  • Chazarra alertou de que as últimas medidas educativas poden levar a que se formen persoas nas aulas que non teñan como obxectivo comprender o mundo"
"A máis democracia, maior necesidade de filosofía". Esa foi unha das premisas que se defenderon este luns no acto que convocou a Federación de Traballadores do Ensino de Madrid (FETE-UXT) en defensa desta disciplina na nova lei educativa, e no que interviñeron como relatores os filósofos Juan José Tamayo (profesor da Universidade Carlos III de Madrid), Antonio Chazarra (presidente da sección de filosofía do Ateneo de Madrid), Manuel Sanlés (vicepresidente da Sociedade Española de Profesores de Filosofía) e Carlos Acinas (membro do bloque filosófico de FETE-UXT)..

A charla, á cal asistiu un corenta acodes, tiña como obxectivo "resaltar" o valor da filosofía dentro do currículo educativo, segundo asegurou Eduardo Sabina, Secretario Xeral de FETE-UXT Madrid, quen exerceu de presentador. Sabina denunciou que a lei Wert está deseñada para crear "man de obra moldeable", algo no que coincidiu Juan José Tamayo, que criticou a "mercantilización" da que, ao seu xuízo, son obxecto todas as persoas.

Tamayo iniciou o seu relatorio facendo fincapé na "necesidade de crear cidadáns críticos, comprometidos co cambio e a transformación do mundo, lúcidos para facer preguntas que incomodan e defender a dignidade da persoa", un labor para o cal, segundo asegurou, é necesaria a filosofía, e que o ministro de Educación, José Ignacio Wert, "pretende evitar". O filósofo criticou algunhas das medidas expostas por Wert, e chegou a tachar de "asasinatos" a supresión da Educación para a Cidadanía, así como a instauración da Relixión como materia avaliable e a degradación da Filosofía "a unha total irrelevancia".

"O ministro que tiña que formar na conciencia cívica convértese nun ministro incívico", asegurou Tamayo, que tamén denunciou que, con estas medidas, Wert "anima e alenta a que os cidadáns deste país sexamos incívicos". "Sen filosofía e sen humanidades perdemos o norte e facemos o camiño cara a ningunha parte, damos voltas como a nora sen avanzar absolutamente nada [...], e precisamente isto é o que quere Wert: que demos voltas sen saber onde imos, e desa maneira manipularnos e dirixirnos por onde el quere", remachou o profesor universitario.

"Substituír cidadáns por súbditos"

Pola súa banda, Antonio Chazarra tachou a LOMCE de "contrarreforma ideolóxica", e mesmo asegurou que ten "afinidades" co franquismo. "É unha lei que trae un tufillo de pasado ditatorial", insistiu Chazarra, que afirmou ironicamente que o PP está a facer uso dun "programa B" para "recortar dereitos"."A filosofía é palabra e pensamento contra irracionalidad e fanatismo", incidiu o dirixente do Ateneo, que vinculou a disciplina co desenvolvemento da democracia porque, sinalou, a filosofía "forma cidadáns, e sen cidadáns non hai democracia ou hai unha caricatura de democracia".

Neste sentido, Chazarra alertou de que as últimas medidas educativas poden levar a que se formen persoas nas aulas que non teñan como obxectivo comprender o mundo", algo que, segundo o seu criterio, consegue a filosofía, xa que  "estimula a crítica e insignia a comprender o mundo e a comprendernos como seres no tempo e na Historia". Por contra, o filósofo manifestou que o modelo do Goberno pretende "converter o sistema de ensino nunha ETT ao servizo de determinadas empresas", e asegurou que a lei busca "substituír cidadáns por súbditos" e crear alumnos "dóciles" que non "cuestionen o existente preguntándose o por que".

Pola súa banda, Manuel Sanlés fixo un repaso das iniciativas que a Rede Española de Filosofía (REF) levou a cabo durante todo o proceso de elaboración da LOMCE para tentar que a súa disciplina non fose parcialmente eliminada do currículo educativo. Sanlés asegurou que a REF mantivo reunións con varios grupos parlamentarios, entre eles os encargados de educación do PP, Sandra Moneo e Eugenio Nasarre, de quen dixo que lles apoiaron nas súas reivindicacións.

Con todo, o filósofo denunciou que, pola contra, non foron recibidos nin polo ministro de Educación nin pola secretaria de Estado, Monserrat Gomendio, e que o único contacto que puideron manter co Ministerio foi a través dun asesor que lles fixo saber que o departamento de Wert non tiña previsto cambiar "nadiña de nada" a súa postura inicial. Neste sentido, Carlos Acinas asegurou que o PP ten "unha ideoloxía A e unha ideoloxía B", e denunciou que a lei Wert pretende acabar con "a posibilidade de pensar".

Sanlés terminou asegurando que a REF volverá reunirse con Moneo e Nasarre cando a lei volva ao Congreso para ser definitivamente aprobada tras o seu paso polo Senado, a pesar de que non mostrou moitas esperanzas de que as súas reivindicacións finalmente inclúanse no texto.

luns, 25 de novembro de 2013

Fala galego

Fala galego

Ver vídeo.

Alberto Fariña, alumno do IES Pintor Colmeiro (Silleda, realizou este vídeo de promoción do uso da lingua galega como parte dun proxecto da materia TIC.
Vía Trafegando Ronseis

Marcha estatal a Madrid

A Plataforma en Defensa do Ensino Público, chama á Comunidade Educativa galega a participar na MARCHA ESTATAL A MADRID que dende todas as comunidades autónomas partirá cara á capital para a manifestación do día 30 de novembro ás 12.00 h contra a LOMCE, os recortes na Educación do Goberno e en defensa da Escola Pública.
opendocument text - 114.9 KB
Carta e preinscrición

PDF - 447.3 KB
Cartaz

O Goberno, "sen apoios". Rubalcaba: O "pesadelo" en Educación e I+D+i ten "data de caducidade"

O secretario xeral do PSOE, Alfredo Pérez Rubalcaba, asegurou este venres que o "pesadelo" en Educación e I+D+i ten "data de caducidade", posto que non conta co respaldo de ningún dos partidos da oposición.
Nunha entrevista a Cadena Ser recollida por Europa Press, Rubalcaba criticou a Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa (LOMCE), engadindo que a oposición que se fixo en Educación "se vai facer tamén en I+D+i".
O líder socialista apuntou que o Goberno "conseguiu por primeira vez un consenso educativo" en contra dunha lei. O primeiro que hai que formularse é que algo non fixeron ben cando non teñen o acordo de ninguén. Que recoñezan que o fixeron mal", aseverou.
Neste sentido, explicou que o Executivo "utiliza a crise como coartada" para levar a cabo esta reforma e descartou que estea relacionada coa calidade educativa. "É unha lei preñada de ideoloxía e isto é o que rexeitamos", sinalou.
Ademais, defendeu o pacto entre todos os partidos para deter esta lei cando o PP abandone o Goberno, sinalando que non se trata dunha actitude "antidemocrática".
"É un acordo entre partidos democráticos e imos parar unha lei que non conta co consenso de ninguén", destacou, tras recordar que "todas as grandes leis educativas" contaron co apoio de todos.

64.000 alumnos en barracóns

O número de escolares que estudan en aulas prefabricadas crece cos recortes. A solución conxuntural prolóngase varios anos en moitos casos.

A crise aperta e, aínda que a principios da lexislatura, os dirixentes proclamaban o fin dos barracóns escolares, estas aulas prefabricadas seguen en pé e cheas de nenos. Máis de 64.000 alumnos estudan este curso en módulos provisionais, segundo un reconto realizado por este xornal tras solicitar datos de todas as comunidades autónomas, salvo Castela-A Mancha, que renunciou a facilitar esa información. O esforzo dalgunhas rexións por rematar coa precariedade destas instalacións -Madrid, Aragón e Baleares, entre elas- non logrou compensar o efecto dos recortes. Para mostra, este dato: o curso 2009/2010 arrancou con 61.400 alumnos en barracóns, segundo FETE-UGT.
Ao Valedor do pobo chegan moitas queixas de pais polas malas condicións nas que estudan os seus fillos. Por iso interveu de oficio ante as autoridades competentes en 2010 e en 2011, e volveu poñer o problema sobre a mesa no seu último informe, á vista de que a situación vai a máis. "O proceso de substitución das aulas previsto viuse retardado polos recortes experimentados polos investimentos no ámbito educativo", sinala Soidade Becerril no seu escrito. Por iso reclama as Administracións que anticipen de forma máis precisa o volume e situación da demanda de prazas escolares.
As aulas prefabricadas clausúranse nunha localidade e xermolan noutra, ao ritmo do crecemento de novos barrios nas periferias das cidades. Nalgúns casos, as Administracións prefiren edificacións eventuais porque os estudos demográficos indican que o aluvión estudantil é conxuntural e as clases quedarían baleiras en pouco tempo. Sábeno ben no colexio Luis Solana de Méntrida, unha localidade toledana limítrofe a Madrid. Moitas parellas novas instaláronse alí fuxindo dos prezos da capital e o colexio é incapaz de asumir tanto alumno. Dos seus 660 estudantes, un terzo, de infantil e primaria, están en módulos. Suponse que era unha solución pasaxeira para tres ou catro anos e levamos 10", denuncia Miguel Ángel Muñoz, presidente da asociación de pais. Están contentos co seu programa bilingüe, co profesorado e cos medios informáticos, pero botan de menos o máis básico: un edificio con alicerces. "En inverno non pasan frío coa bomba de calor, pero en verán, malia o aire acondicionado, cócense. O barracón ten teito de lata", conta o presidente.
"Eu só estiven un ano en barracóns e asocio a experiencia a unha sensación de minusvaloración tanto do alumnado do profesorado" comenta Pau Díaz, un profesor afiliado a CCOO. "Se recibías un pai e protestaba, por moi boa disposición que tiveses era difícil contrarrestar a idea de que para a Administración o que estabamos a facer non era importante. O contexto é significativo para a aprendizaxe, sobre todo cando se produce nunha zona con problemas sociais. Recordo que sempre tiñamos o aire acondicionado acendido, un ambiente cargado e ao final do día dor de cabeza. E por suposto, cando chovía, a auga corría polos corredores, explica.
En Cataluña, a conselleira Irene Rigau avanzou hai uns meses que non se volverá construír unha escola nos próximos 10 anos, malia o incremento de alumnos de primaria e secundaria. Outra vez a crise. A súa intención é reciclar edificios municipais ou escolas pechadas. A realidade é que os barracóns creceron este curso ata os 1.008 -uns 20.000 alumnos- en 405 centros, despois de tres anos de descenso.
A Valedora do pobo denuncia as malas condicións dalgunhas casetas
Contan os pais da escola Cau de la Guineu de Corbera de Llobregat (Barcelona) que os seus nenos collen un libro e o len sentados nas escaleiras ou nunhas mesas dispostas nos corredores e, a falta de espazo, comen na aula. Ao centro fáltanlle as clases de primaria -125 alumnos estudan en barracóns-, un ximnasio, un comedor grande, unha biblioteca, unha cociña, aula de informática... "As mestras inventan mil e unha cousas para que non boten nada en falta. A esa idade os nenos aínda non saben como debe ser un ximnasio. Pero os pais, si", terza Raquel Montfort, membro da asociación de nais e pais de alumnos. Así que, como medida de protesta e para facerse oír, van editar un calendario no que os pais aparecerán sen roupa cos corpos pintados.
Dino Salinas, experto en didáctica e organización escolar, advirte de que as aulas prefabricadas "só pódense aceptar como un mal menor se son provisionais". "Os barracóns son cuartos que poden servir como aulas convencionais, pero dificilmente podes intentar facer con eles un laboratorio, unha boa biblioteca, unha aula de audiovisuais e, dende logo, de ningún xeito un ximnasio, co cal o alumnado se encontra en condicións de desigualdade respecto a outros centros que ao mellor ten ao lado", sinala.
Se se trata dunha solución conxuntural, o ideal que formula Salinas, as comunidades adoitan alugar as casetas, pero se a intención é mantelas máis de tres anos acostuman a compralas. O aluguer anual de cada un dos módulos custa entre 6.000 e 8.000 euros, segundo as fontes consultadas.
En Andalucía, os módulos -alí coñecidos como bucinas- concéntranse sobre todo na costa de Málaga e en Granada. Neste momento, son 689 unidades, 316 máis que o curso anterior. O alumnado rolda os 17.000. Fontes da Xunta sinalan que Andalucía é a comunidade que máis obra educativa licita de toda España e que o 70% se está a executar ou está prevista. O PP, non obstante, recorda que hai colexios que levan nestas condicións 10 anos.
O Goberno vasco, que ten 81, xáctase de que unha aula prefabricada non ten que ser sinónima de precariedade -en moitos casos dispoñen de aire acondicionado ou unha calefacción cuxa calor non se perde como en centros centenarios mal illados-. Aseguran que "ningunha" destas escolas é estrutural. Como en Madrid, onde só quedan tres centros en obras. "No primeiro trimestre de 2014 non quedará ningún prefabricar na Comunidade", sinalan. O freo á inmigración favoreceu que en Baleares queden 775 nenos en barracóns, mentres que hai case catro veces máis en Canarias (2.525). Este curso na Comunidade Valenciana haberá 600 aulas, para 18.000 estudantes.
Fixéronnos tantas promesas que desconfiamos cando din que o van facer novo", di María Jesús Algás, directiva da asociación de nais e pais de alumnos do Colexio número 103, nacido en barracóns hai cinco anos xunto á Cidade das Artes e as Ciencias de Valencia. Afeitos ás goteiras, "temos carencia de todo o que prescribe a lei", recorda, en alusión á aula de informática, a biblioteca ou o ximnasio inexistentes. Por non falar do baño de profesores, onde "dificilmente podería pechar a porta unha persoa embarazada ou simplemente grande". Dixéronnos que eran os mellores barracóns do mercado, evoca con ironía, "cando son colectores tuneados".
Con información de Ivanna Vallespín (Barcelona).



O investimento valenciano non loce

O pasado febreiro, o Banco Europeo de Investimentos (BEI), que concedeu un crédito de 800 millóns para o plan de renovación de infraestruturas Crea Escola, da Comunidade Valenciana, denunciou nun informe a súa deficiente execución. O seu primeiro obxectivo era eliminar centenares de aulas aloxadas en barracóns prefabricados. 18 meses despois da data prevista para rematar o programa, 113 subproxectos de colexios planificados "aínda non comezaron", informaba o BEI.
Con estes precedentes, o grupo político Compromís acaba de presentar unha denuncia ante a Oficina Antifraude da UE para que investigue o destino outorgado pola Generalitat aos fondos do BEI para eliminación de barracóns. Mentres tanto, estamos á espera do cal a Generalitat presente ao BEI un plan de acción sobre colexios críticos con barracóns en aplicación do préstamo, tal como recomendaba o informe que nos enviou o Mecanismo de Reclamacións do Banco", explica Eric Gielen, o presidente da asociación de nais e pais de alumnos do colexio Emilio Lluch, que denunciou, ante o banco a demora do plan.
A valoración que fixo a entidade vale para outras moitas aulas: "Estas instalacións provisionais prefabricadas son un medio insatisfactorio de proporcionar unha solución a longo prazo para atender ao crecente número de alumnos". Constataba que "teñen unha configuración educativa deficiente, interiores pouco acolledores e condicións ambientais perigosas tanto para mestres coma para alumnos,". Tamén aludía á escasa rendibilidade deste enfoque, porque "as autoridades rexionais e locais teñen que pagar alugueres e gastos de instalación por estes barracóns prefabricados provisionais".

A comunidade educativa escenifica o regreso fronte ao Senado ás aulas do franquismo

  • Estudantes e sindicatos manifestáronse a mañá deste mércores en Madrid nunha xornada de folga contra a aprobación da lei Wert

  • "A reforma da lei educativa supón o regreso ao pasado. Unha escola clasista que divide á cidadanía", denuncia a Plataforma para a Escola Pública


    Estudantes e sindicatos manifestáronse a mañá deste mércores en Madrid nunha xornada de folga contra a aprobación da lei Wert. A Plataforma Estatal pola Escola Pública ha denunciado fronte ao Senado a volta á "educación en branco e negro" que supón a LOMCE. Centos de alumnos convocados polo Sindicato de Estudantes concentráronse fronte ao Ministerio de Educación para protestar contra a reforma educativa, os recortes e o aumento das taxas universitarias. Hoxe, 20 de novembro, a Lei Orgánica para a Mellora Educativa será aprobada pola Cámara Alta.

    A LOMCE supón volver a "a educación en branco e negro", denunciou a Plataforma para a Escola Pública. A través dun acto de protesta fronte ao Senado no que representaron a volta aos anos 40, reivindicaron o "dereito á educación" e a unha "escola laica", na que non só "os fillos dos terratenientes teñan oportunidades". "A reforma da lei educativa supón o regreso ao pasado. Unha escola clasista que divide á cidadanía", explicaron.

    "Cremos que esta lei discrimina a escola pública", denunciou o senador socialista Vicente Álvarez Areces ás portas da Cámara Alta. "É unha lei que non satisfai a ninguén –explicou– e levouse a cabo sen ningún tipo de consenso". Álvarez Areces expresou o seu "completo acordo" coas protestas da comunidade educativa. "Non podemos volver atrás", sinalou. O senador socialista ha cualificado a reforma educativa como "un modelo ideolóxico e discrimitarorio". A lei Wert "subordina a escola pública aos beneficios da educación privada", denunciou.

    Pola súa banda, centos de estudantes concentráronse fronte ao Ministerio de Educación baixo a lema Non á contrarreforma franquista. Bolsas si. Taxas non. ¡Wert dimisión!. "Hoxe é unha xornada de loita máis na nosa batalla contra a lei Wert", declarou a info Libre Rodrigo Pasero, portavoz do Sindicato de Estudantes. "Aínda temos forzas para dobregar ao PP", recalcou.

    Os estudantes defenderon a necesidade de "unha loita contundente" para asegurar á mocidade un "futuro digno". "Declarámonos insumisos contra a LOMCE –asegurou un portavoz durante a manifestación fronte ao Ministerio de Educación– a través dunha loita contundente poñeremos freo á lei Wert". Estudantes e sindicatos denunciaron que coa LOMCE "só os ricos poderán estudar".

    Durante o acto celebrado ás portas do Ministerio os estudantes deron testemuño das consecuencias dos recortes en materia educativa: "Clases masificadas, falta de material escolar, despedimento de profesores, eliminación das clases de apoio para alumnos con dificultades, recortes nas axudas ao comedor e redución de bolsas para a axuda ao estudo".

    Grazas á manifestación multitudinaria celebrada o pasado 24 de outubro "conseguimos que Wert retractásese dos recortes nas bolsas Erasmus –sinalaron desde o Sindicato de Eestudiantes– agora temos que continuar loitando para derrotarlle". O próximo 30 de novembro, sindicatos e estudantes convocaron novas manifestacións que se sumarán a estas xornadas contra a reforma educativa e a favor dunha "educación pública, laica e de calidade".

    A aprobación da lei Wert prevista para esta mañá foi posposta. O Senado decidiu dividir o debate do proxecto de Lei para a Mellora da Calidade Educativa, de forma que non recibirá o visto e prace da Cámara ata este xoves, cando o remitirá ao Congreso para a súa aprobación definitiva.

    Desde a Confederación Española de Asociacións de Pais e Nais de Alumnos (CEAPA) sinalaron que a lei Wert é "un desproposito: en prazos e en procedemento", en relación ao atraso da votación na Cámara alta. "A LOMCE é unha medida para dar cobertura legal aos recortes que se están dando nas aulas", denunciou Jesús Saído, vicepresidente da CEAPA. 

    Sete concesións da ‘lei Wert’ á escola concertada

    • A reforma educativa do PP apontoa a cesión de fondos públicos a colexios que segregan por sexo, as atribucións dos docentes da privada ou a renovación de concertos.
    • Permitirá a profesores da privada corrixir reválidas e inclúe o concepto de "demanda social" á hora de programar as prazas en detrimento de a pública.