xoves, 30 de xuño de 2016

O nunca visto

Como consecuencia do cese da persoa directora do colexio de educación infantil e primaria do CEIP de Paradai (Lugo), producíronse unha serie de actuacións irregulares nunca vistas por parte do inspector de educación no proceso de nomeamento accidental da nova dirección do centro

Diante da vacante producida pola dimisión do director del CEIP Paradai de Lugo, o pasado día 31 de maio, o inspector de educación D. Miguel Callón Fernández convoca unha reunión do profesorado do centro na que pide voluntarios para o dito cargo, presentándose para o mesmo tres profesoras. A continuación dítalle ao profesorado o seu teléfono e correo electrónico para que mediante estes medios lle comuniquen o seu parecer ou calquera comentario que queiran facer acerca destas tres profesoras, negándose a comentar nada nese momento e a realizar unha votación secreta, tal e como lle propuxeron algúns dos profesores e profesoras presentes.
Acto seguido, o inspector Miguel Callón Fernández cita as candidatas para que, por separado, acudan ao seu despacho, onde rexeita unha delas porque non lle gusta o profesorado que esta propón para constituír o equipo directivo.
O día 10 de xuño, o inspector chama á actual xefa de estudos para que, ás  14:00 horas, reúna o profesorado (só o que no próximo curso continúe no centro) e para que teña preparada una urna, sen darlle ningún tipo de explicacións ao respecto.
Chegado ese día, entrégalles as papeletas cos nomes de dúas das profesoras candidatas, (descartada, claro está, a mencionada anteriormente) para que elixan unha delas, advertíndolles que a dita votación non era vinculante.
O profesorado, perplexo, vota e, ao rematar, o señor Miguel Callón, inspector de Educación, recolle as papeletas e gárdaas na súa carteira, dicíndolles que xa lles comunicaría por correo electrónico o resultado. Ante as protestas do profesorado por esta insólita actitude e a  petición de que se abrisen as papeletas na súa presenza, o señor Miguel Callón diríxese a eles para preguntarlles se non se fiaban del. Como a resposta foi que non, viuse obrigado a abrir as papeletas, que, agás unha, estaban todas en branco.
Ante esta insólita e ditatorial actuación do inspector Miguel Callón Fernández, a  CIG-Ensino quere manifestar o seguinte:
  • O procedemento para nomear as direccións dos centros, con carácter accidental,  vén estabelecido no Decreto 29/2007, do 8 de marzo, polo que se regula a selección, nomeamento e cesamento dos directores e directoras dos centros docentes públicos que imparten as ensinanzas reguladas na Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio, de educación,  que no apartado 2 do artigo 17º Nomeamento accidental da dirección recolle o seguinte: “Nos supostos de que se produza o cesamento da dirección durante o curso escolar o delegado provincial da Consellería de Educación e Ordenación Universitaria, oído o claustro de profesores e o consello escolar, realizará nomeamento accidental da dirección, ata o 30 de xuño do ano que proceda, incluíndose a vacante no próximo concurso de méritos que se convoque.
  • É obvio que a actuación do dito inspector non se axustou en absoluto, nin no fondo nin na forma,  ao procedemento estabelecido na normativa vixente, que estabelece claramente os criterios a seguir, xa que todo indica que os primeiros pasos dados ían encamiñados a nomear “a dedo” a unha  concelleira do Partido Popular nun concello próximo a Lugo capital, en comisión de servizos por tal motivo no centro neste curso.
  • Estamos ante uns feitos e actuacións nepotistas, insólitas e irregulares que máis ben pertencen a épocas pretéritas, moi pretéritas, e absolutamente impropias dunha persoa que desempeña o cargo e a responsabilidade de inspector  de Educación.
En consecuencia, A CIG-Ensino, ante a gravidade dos feitos acontecidos debido a actuación do inspector, exíxelle á Consellaría de Educación que se lle abra un expediente ao inspector pola súa actuación inaceptábel e antidemocrática.

Primeiro premio de poemas musicados

Parecía que non, pero nisto dos premios e da literatura aínda había lugar para a innovación. A Fundacion Celso Emilio Ferreiro vén de convocar, con carácter bianual, o Iº Premio Celso Emilio Ferreiro de Poemas Musicados. 

Este galardón premiará con 3.000 euros a mellor canción con música orixinal e textos dun poema do escritor de Celanova. Deste xeito, a Fundación quere contribuír ao fomento e difusión da expresión poética en xeral e, nomeadamente, á divulgación do legado poético de Celso Emilio Ferreiro, cuxa obra foi reiteradamente musicada ao longo dos últimos cincuenta anos.
Poderán presentarse á actual convocatoria obras músico-vocais, nas que a letra sexa a totalidade ou parte dun poema de Celso Emilio e a música, unha creación orixinal do autor, autora ou colectivo. E será condición indispensable que a composición teña sido posta á disposición do público entre o 30 de outubro do 2014 e o 30 de outubro do 2016.
O prazo de recepción das obras está aberto até o día 30 de outubro do 2016 e o anuncio do veredicto do xurado farase público o día 1 de novembro a través da páxina web oficial da Fundación Celso Emilio Ferreiro. O acto de entrega do Premio terá lugar no transcurso da Feira Culturgal o próximo mes de decembro en Pontevedra.

A USC reduce no 2015 o seu déficit en 1,6 millóns de euros

A institución pechou o exercicio do pasado con superávit e acelera a redución da súa débeda

A USC pechou o exercicio económico correspondente a 2015 cun superávit de 1,6 millóns de euros, o que permite reducir déficit a unha maior velocidade do previsto inicialmente polo Plan Económico-Financeiro de Reequilibrio, documento que define a estratexia económica da USC para absorber o déficit acumulado da institución académica (preto de 14 millóns de euros a finais de 2014). As estimacións previstas para 2015 eran dun superávit de 67.000 euros.
A memoria anual foi o punto central do Consello de Goberno que a Universidade de Santiago celebrou este martes e no que o xerente José Manuel Villanueva Prieto deu conta dos principais indicadores económicos da institución compostelá durante o pasado ano e do grao de cumprimento do Plan de Reequilibrio. As vías para alcanzar este primeiro balance positivo das contas universitarias foron a contención do gasto corrente, a renegociación da débeda e a implementación dun plan de mellora na xestión e captación de ingresos ao longo de 2015, ano no que tamén se ten negociado o novo plan de financiamento do Sistema Universitario Galego e cuxa vixencia comezou en 2016.
O superávit rexistrado durante o pasado ano e a súa conseguinte incidencia na redución do déficit mostra, en opinión do reitor Juan Viaño, os froitos do esforzo asumido polo conxunto da comunidade universitaria. O reitor apelou á necesidade de seguir traballando na mesma liña na procura de avances significativos que permitan remontar a actual situación.

Gradiant impulsa tecnoloxías Deep Learning para a análise avanzada da información inxente

A análise exhaustiva de que dicimos e de como o dicimos presenta nos últimos tempos unha salientábel liña evolutiva. Nesta liña evolutiva, o Procesamento da Linguaxe Natural (PLN) é en certa maneira a columna vertebral que o estrutura todo. Este ámbito do PLN tivo moita aplicación no pasado para a análise automática de textos. Hoxe, co espallamento das redes sociais, segue a tela con máis razón (esa gran cantidade de coñecemento inxente que xeran cada pouco os integrantes das comunidades en liña). Segundo sinala o Centro Tecnolóxico Gradiant, punta de lanza internacional neste tipo de investigacións sobre a linguaxe, esta información é de gran interese para as empresas que precisan a realimentación dos usuarios sobre os seus produtos ou que buscan. O potencial do PLN para estes ámbitos (as actividades de mercado, a mercadotecnia, a ciencia empresarial) é ben amplo. Porén, a liña evolutiva do Procesamento de Linguaxe Natural está a deparar unha nova sorpresa. Falamos do Deep Learning, o seguinte chazo evolutivo desta ciencia da información.
Gradiant, de feito, xa ten adoptado as tecnoloxías Deep Learning (DL) para gañar competitividade internacional en tecnoloxías de PLN. Nun plano máis concreto, desde Gradiant desenvólvense algoritmos propios baseados nos principios do DL para construír as tecnoloxías intelixentes do futuro.
Sobre as orixes do Deep Learning, sinalar que están xustamente na necesidade de ampliar a capacidade do Procesamento de Linguaxe Natural ante a aparición de múltiples frontes novas de datos. Segundo lembra Gradiant, “a comprensión da linguaxe empregada polos usuarios en redes sociais é algo extremadamente complexo para os computadores, de feito os seres humanos poden expresarse en linguaxe natural de infinidade de maneiras”. O que acontece é que, ademais, “os textos informais están infestados de erratas, erros gramaticais e, a maiores, en redes sociais, é común a presenza de construcións específicas (etiquetas, cancelas ou emoticonas) que complican aínda máis a súa análise automática”, engaden fontes do centro tecnolóxico galego, que aínda van alén disto lembrando que se ben os seres humanos aprendemos doadamente novas palabras, por contexto, nos computadores este labor de aprendizaxe enléase até un grao alto de complexidade. É aí precisamente onde entra en xogo a tecnoloxía Deep Learning: facendo que o devandito proceso se faga de maneira automática.
Gradiant recorda tamén que Deep Learning é actualmente unha tendencia firme, xa que se emprega en moitas aplicacións que realizan operacións complexas, no pasado reservadas de maneira exclusiva aos seres humanos. Este é o caso dos sistemas para o recoñecemento de voz (por exemplo Siri, Cortana ou Google Talk) ou visión por computador (recoñecemento facial ou de obxectos).
Para o centro tecnolóxico galego hai dous factores decisivos para o impulso do PLN nos últimos anos. Por unha banda o ámbito das Word Embeddings (tradución de palabras a un dominio matemático onde as palabras represéntanse con números que tratan de capturar a semántica da palabra) e pola outra a abstracción de máis alto nivel de textos (grazas ao Deep Learning as representacións das palabras combínanse de maneira intelixente para obter unha visión semántica de documentos máis complexos, como frases ou documentos). Con esta información, explica Gradiant, “pódese obter unha comprensión do significado real de textos complexos, acadándose así mellores resultados en comparación con sistemas de PLN previos que realizan análises de sentimento, tradución automática, detección de entidades ou sistemas de pregunta/resposta”.
Para Gradiant, o eido do Deep Learning supuxo unha gran mellora que reduciu a distancia existente entre expertos e computadores de forma dramática durante o últimos cinco anos”. Ademais, as tecnoloxías DL atópanse na actualidade nunha situación “moi doce”, explican fontes do centro galego, que lembran que este ámbito conta cunha comunidade académica moi entusiasta e grandes compañías como Google, Apple ou Microsoft investindo diñeiro nesas tecnoloxías.

Máis de 85.000 persoas participan no plan de seguridade escolar e medran un 300% as actividades sobre bandas xuvenís

Máis de 85.000 persoas, entre alumnos, pais e profesores, participaron no curso 2015-2016 nas actividades do Plan Director para a Convivencia e Mellora da Seguridade en Centros Educativos.

Máis de 85.000 persoas, entre alumnos, pais e profesores, participaron no curso 2015-2016 nas actividades do Plan Director para a Convivencia e Mellora da Seguridade en Centros Educativos.
O delegado do Goberno en Galicia, Santiago Villanueva, presidiu este mércores a reunión de seguimento do Plan Director para a Convivencia e Mellora da Seguridade en Centros Educativos, que xa supón a súa "consolidación" ao chegar a practicamente a totalidade dos centros educativos.
Así, segundo informou Villanueva en declaracións aos medios, durante o curso 2015-2016 asistiron "máis de 85.000 persoas a cursos e charlas organizadas" e houbo "máis de 2.000 actividades" nas que participaron "máis de mil centros".
En canto ás temáticas nos contidos repítense respecto a anos anteriores: acoso escolar, uso de novas tecnoloxías, violencia de xénero, drogas e alcohol.
BANDAS XUVENÍS
Non obstante, nesta ocasión, un dos temas que "está a espertar un maior interese" é o das bandas xuvenís. De feito, produciuse un aumento das actividades relacionadas con este asunto en "máis dun 300 por cen con respecto ao ano anterior", segundo apuntou o delegado.
A pesar deste incremento na temática das bandas xuvenís, o maior número de actividades segue sendo o uso de Internet e o mal uso das novas tecnoloxías por parte dos alumnos.
Villanueva tamén fixo fincapé nas actividades relacionadas coas drogas nos ámbitos escolares. Neste sentido, destacou as máis de 10.000 vixilancias realizadas nos centros escolares.
Ademais, achacou a diminución deste tráfico de substancias á "presión de corpos de seguridade" nas inmediacións dos centros educativos.

A produción de libros en galego descende un 3% en 2015, mentres que se incrementa en euskera, catalán e valenciano

A edición en Galicia só sobe na provincia de Ourense (+12,8%), mentres cae en Lugo (-43,9%), A Coruña (-17,8%) e Pontevedra (-7%)

A produción de libros en galego descendeu un 3,1% en 2015, fronte ao incremento da edición en valenciano nun 22,2%, en catalán nun 13,3% e en euskera nun 8,5%.
No conxunto estatal, o 84,7% dos libros editáronse en castelán; o 10% en catalán, o 1,9% en galego, o 1,7% en valenciano e esta mesma porcentaxe en euskera, segundo unha estatística difundida polo Ministerio de Educación, Cultura e Deporte.
Ademais, o 7,1% restante das publicacións realizouse en idiomas estranxeiros, entre os que o inglés foi o maioritario, cun 3,3% do total.
A produción de libros en papel e formato dixital en Galicia só alcanzou cifras positivas en 2015 na provincia de Ourense, onde aumentou un 12,8%.
Do lado contrario, a provincia de Lugo foi na que máis descendeu a produción de libros en 2015, un 43,9%; seguida por A Coruña, cun 17,8%; e Pontevedra, cunha caída do 7%.
TRADUCIÓNS
En xeral, as traducións descenderon un 21,1%, cun total de 12.858 libros traducidos en 2015 fronte aos 16.301 do exercicio anterior. A lingua máis traducida é a inglesa, que supón o 51,7% das obras traducidas.
En España, a produción aumentou en papel e en formato dixital nun 0,2%. En concreto, a edición dos libros en papel incrementouse nun 0,4% e supuxo o 71,9% do total.
Mentres, a distribución noutros soportes descendeu un 0,3%. Dentro desta categoría sitúanse os libros dixitais, a difusión da cal incrementouse nun 2,9% -publícanse en maior medida en formato 'Pdf'-.
A edición privada representou o 91% por cento do total da produción editorial e, en 2015, incrementouse nun 1,4%. Mentres, a edición de carácter público descendeu un 10,6%, ata o 9% do total.
VARIACIÓN POR SUBSECTORES
En relación aos subsectores de edición, as publicacións en libros de texto aumentaron nun 15,3%, as de ciencias e tecnoloxía nun 14,7% e as de libros infantís e xuvenís nun 5,5%.
Así mesmo, a produción de libros de tempo libre descendeu nun 11,8%; seguida pola de ciencias sociais e humanidades, que experimentou unha caída do 4,8%, e a correspondente aos de creación literaria, que descendeu nun 4,4%.
A maior parte da edición concentrouse en obras de ciencias sociais e humanidades, que supuxeron un 32,2% do total; seguidas polas de creación literaria, cun 20,9%; e os libros de texto; cun 14,2%.

Pleno.- A oposición pide unha tarifa de matrícula reducida para universitarios sen dereito a docencia, que PP rexeita

AGE asegura que, en termos relativos, Galicia está "moi lonxe" de ser a comunidade coas matrículas "máis baixas"

A oposición reclamou este mércores no pleno do Parlamento galego unha tarifa de matrícula reducida para todos os estudantes universitarios sen dereito a docencia procedentes das antigas licenciaturas e dos novos graos establecidos polo Espazo Europeo de Educación Superior. Con todo, esta iniciativa non foi aceptada debido ao rexeitamento do PP -39 votos en contra, 33 a favor e ningunha abstención-.
Neste sentido, o deputado de AGE e impulsor desta proposición non de lei, Ramón Vázquez, fixo fincapé en que este asunto é "realmente importante" posto que "preocupa moito" ás familias galegas en xeral e aos estudantes en particular. Por iso, condenou a postura do presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, a este respecto.
E é que sostén que o "slogan" de Feijóo sobre a "conxelación das taxas universitarias" precisa de "certos matices". Deste modo, subliñou que o Goberno galego conxela as taxas na autonomía cos "terceiros salarios máis baixos de todo o Estado" e que, en consecuencia, "en termos relativos está moi lonxe de ser certo" o feito de que a Comunidade galega goza das matrículas "máis baixas".
É máis, asegurou que hai "moitos estudantes" que "non poden facer fronte" ao custo da matrícula, feito que recoñecen, precisou o parlamentario de AGE, as universidades galegas. Por iso, demandou a posta en marcha dunha tarifa de matrícula reducida para os estudantes universitarios sen dereito a docencia que garanta a "equidade" e a "xustiza retributiva".
A continuación, denunciou que "só" na Universidade de Vigo hai "máis de 1.000 estudantes" que cursan titulacións nas que o dereito a docencia é "previsible que desapareza", así como "648 requirimentos por non pagamento".
ECONOMÍA GALEGA, "NON TAN BOIANTE
O parlamentario de AGE tamén destacou que, malia o relato da recuperación, a economía das familias "non é tan boiante". E é que, neste caso en concreto, ao pagamento das taxas universitarias se suma o do "transporte", "aluguer" e "manutención".
Deseguido, cargou contra o Goberno galego por pretender "redirixir" aos mozos cara a titulacións medias, xeralmente Formación Profesional, mentres en Centro Europa se demanda "traballo precario". En contraposición, Ramón Vázquez apostou por "escapar deste enfoque elitista" e confía en que a reclamación dunha tarifa de matrícula reducida para os estudantes universitarios sen dereito a docencia "non repercuta" nos presupostos das universidades galegas.
Á petición dunha tarifa de matrícula reducida sumouse a deputada do PSdeG Concepción Burgo, xa que considera que se trata dunha medida "xusta" e "equitativa". Por esta razón, criticou que haxa materias de grao que se cobren a prezo normal sen ter dereito a docencia, tan só a exame.
Deseguido, asegurou que o sistema de bolsas está a recibir "ataques brutais" por parte do Goberno de Mariano Rajoy. É máis, subliñou que a porcentaxe de alumnos becados en Galicia descendeu "un oito por cento" dende o ano 2011, do mesmo modo que o montante das bolsas, o cal baixou, precisou, "un 24 por cento" na Comunidade galega.
De feito, fixo fincapé en que é "a primeira vez en moitas décadas" que os alumnos "teñen que abandonar a Universidade por falta de medios". Non obstante, esta postura foi rebatida polo Grupo parlamentario popular, que defendeu que "sempre houbo requirimentos por non pagamento", pero que antes "non contaban coa solidariedade e o compromiso" da Xunta e agora si.
BOLSAS COMPLEMENTARIAS
A este respecto, o PP defendeu que o Goberno galego dispón de bolsas complementarias para aqueles alumnos que non cumpren os criterios do Ministerio de Educación ou para os que teñen dificultades en metade do curso. "Estamos na comunidade autónoma cos prezos de matrícula máis baratos do Estado español (...) e pódese dicir en voz alta e clara", asegurou.
De feito, o deputado popular ironizou co "estrago" que, ao seu xuízo, ocasionou a crise económica nas "entendederas" dalgúns deputados. "Non teñen razón ningunha porque non convencen a ninguén", aseverou en alusión aos parlamentarios da oposición.
"Nós damos datos", defendeu o parlamentario popular, xusto antes de precisar que Galicia leva "oito anos seguidos" coas taxas das universidades galegas conxeladas para favorecer que todos os estudantes poidan permanecer no sistema universitario.
Ademais do apoio do PSdeG, avalaron esta proposición non de lei o BNG e o Grupo Mixto. Non obstante, os socialistas presentaron unha emenda co obxectivo de que as universidades galegas sexan compensadas pola Xunta polo descenso de ingresos que a medida defendida lles poida ocasionar, a cal foi aceptada por AGE.
Non obstante, a proposición non de lei impulsada por AGE foi rexeitada con 39 votos en contra.

mércores, 29 de xuño de 2016

Unha compañía coruñesa desenvolve un sistema pioneiro en Ecotoxicoloxía

A tecnoloxía empregada por AllGenetics permite verificar as especies utilizadas nos laboratorios para analizar o impacto de produtos tóxicos.

A biotecnolóxica coruñesa AllGenetics vén de lanzar un servizo pioneiro en Ecotoxicoloxía que permite verificar con moita maior fiabilidade cales son as especies test que se empregan nos laboratorios para avaliar o impacto no medio ambiente de produtos químicos potencialmente tóxicos.
A novidade do sistema que ofrece AllGenetics é que pode diferenciar entre especies que son morfolóxicamente indistinguibles, segundo explica a doutora Verónica Rojo, directora da división corporativa AllGenetics Analytics: “Os laboratorios de Ecotoxicoloxía levan a cabo ensaios para determinar o efecto causado por algunhas substancias químicas sobre determinadas especies test, como algas, peixes, dafnias, miñocas ou enquitreidos. Para garantir a validez dos ensaios ecotoxicolóxicos a escala global, organizacións internacionais como a ISO ou a OECD elaboran estándares que especifican os protocolos de ensaio a seguir polos distintos laboratorios. Do mesmo xeito, e posto que distintas especies poden presentar distinta sensibilidade ou resposta ás substancias tóxicas, é fundamental que tódolos laboratorios utilicen a mesma especie test para realizar un determinado tipo de ensaio. Isto é especialmente importante cando os resultados dos ensaios ecotoxicolóxicos son considerados nas decisións lexislativas en política ambiental, ou nas avaliacións de risco para o rexistro de produtos químicos”.
O servizo de AllGenetics ofrece unha fiabilidade moito maior na verificación
O problema xurde cando algunhas especies son difíciles de distinguir. “Non sempre é doado identificar de forma inequívoca a que especie pertencen os organismos utilizados nos ensaios ecotoxicolóxicos. Isto é debido principalmente á dificultade de diferenciar algunhas das especies test doutras morfolóxicamente moi semellantes. Por outra parte, nalgúns grupos de invertebrados é común a presenza de especies crípticas, é dicir, complexos de dúas ou más especies clasificadas de xeito erróneo baixo un único nome”, explica Verónica Rojo.
Para solucionalo, a empresa coruñesa emprega a tecnoloxía ‘DNA barcoding’,  “que consiste en analizar a secuencia dunha rexión particular do ADN e comparala con secuencias de referencia existentes nas bases de datos. Deste modo, non só é posible determinar a identidade específica dunha mostra descoñecida, senón tamén detectar diferentes liñaxes xenéticas que poidan revelar a existencia de especies crípticas”, conta a responsable da empresa.
Are your test specimens verified? from AllGenetics on Vimeo.
A idea de ofrecer un servizo de verificación de especies test para as empresas de Ecotoxicoloxía xermolou xa no ano 2013, cando AllGenetics participou na coordinación do proxecto “Eisenia Barcoding Initiative”. Nel, aplicouse o DNA barcoding para identificar as especies de miñoca do xénero Eisenia empregadas por laboratorios de Ecotoxicoloxía de distintos países. Os resultados deste traballo, que foron publicados na revista Applied Soil Ecology, demostraron que non tódolos laboratorios utilizaban a mesma especie de Eisenia para realizar o mesmo tipo de ensaio, e que o nome de Eisenia fetida pode englobar en realidade dúas especies diferentes. A raíz deste proxecto, a verificación de especies test estase a regular pola ISO grazas á iniciativa de AllGenetics e a compañía alemá ECT Oekotoxikologie.
AllGenetics, ubicada no campus de Elviña da Universidade da Coruña, é actualmente a única compañía especializada na verificación de especies test. “Ademais de ser un servizo pioneiro con moi boas perspectivas a nivel empresarial, estamos moi contentos de poder aportar os nosos coñecementos técnicos na mellora do testado ecotoxicolóxico. Isto fará que os tests sexan máis rigurosos e homoxéneos e conlevará unha maior protección do medio ambiente”, puntualiza Rojo.

Alumnos de secundaria participan nun campus científico na Universidade de Santiago

A ANPA do IES Rosalía de Castro en colaboración coa Universidade de Santiago organiza esta semana un campus científico no que estudantes de 3º e 4º da ESO participan en diversas actividades coa fin de que coñezan e traballen na contorna universitaria.
O vicerreitor de Comunicación da USC, Xosé Pereira, inaugurou esta mañá o Campus STEM na Facultade de Bioloxía, onde continuaron cun experimento sobre os microbios (cuxos resultados coñecerán o venres) e asistiron a unha charla sobre solos.
Nas seguintes xornadas participarán nunca xincana de química, nun roteiro histórico e paisaxístico pola cidade e experimentos físicos, sobre intelixencia artificial a través dos algoritmos evolutivos e sobre tratamento de augas residuais.

O salario dos galegos é un 12% menor que a media estatal

O salario bruto anual en Galicia foi de 20.200 euros en 2014, un 1,9% máis que en 2013, pero segue sendo moi inferior á media do Estado. A fenda salarial entre mulleres e homes é de 4.708 euros.

O salario bruto medio anual en Galicia foi de 20.195,89 euros en 2014, un 1,9% máis que o ano anterior pero un 11,65% por debaixo da media estatal (22.858,17 euros). Son datos da enquisa de estrutura salarial que publica este martes o Instituto Nacional de Estatística (INE).
As mulleres presentan un salario bruto medio anual en Galicia un 20,92% inferior ao dos homes, de 17.797,03 euros, fronte aos 22.505,05 euros que de media percibiron ese ano os varóns galegos. Con todo, o salario feminino foi en 2014 un 3,1% superior ao do exercicio anterior, mentres que o masculino se reduciu, en concreto nun 0,1%.
Por sectores, o salario bruto medio anual máis alto deuse na industria en Galicia, con 23.068,18 euros, por enriba dos 20.620,14 euros da construción e 19.420,12 euros nos servizos.
ESTUDOS
En canto aos estudios realizados, os que fixeron ata educación primaria cobran unha media de 15.362,50 euros, por debaixo dos que teñen a primeira etapa de educación secundaria (16.711,07 euros), os que chegaron á segunda etapa (18.996,68) e os que realizaron ensinanzas de formación profesional de grao superior e similares (19.941,97 euros).
Mentres, os maiores salarios brutos anuais obtivéronos os diplomados universitarios e similares (24.876,77 euros) e os licenciados e similares, e doutores universitarios (30.935,19 euros).
XORNADA, CONTRATO, IDADES E POR HORA
En función da xornada laboral, os traballadores galegos con contrato a tempo completo en 2014 recibiron uns 23.272,25 euros brutos anuais de media e aqueles a tempo parcial, 8.989,23 euros. Os profesionais contratados con duración indefinida tiveron soldo medio bruto anual de 21.591,54 euros e os de duración determinada, 15.229,30 euros.
As idades tamén inflúen: a media é inferior aos 11.539,30 euros para menores de 25 anos, está en 16.311,59 euros para persoas entre 25 e 34, en 20.342,08 entre os que teñen de 35 a 44, en 22.360,79 no grupo que vai de 45 a 54 e é de 23.483,49 euros para os maiores de 55.
A ganancia media por hora traballada en Galicia en 2014 foi de 10,14 euros, de 10,48 na industria, de 9,43 na construción e de 10,11 nos servizos.

O CPEIG estará presente en Mundos Dixitais

O Colexio Profesional de Enxeñaría en Informática de Galicia (CPEIG) vén de ser elixido como moderador no encontro New media. New challenges que terá lugar o 16 de xullo no PALEXCO da Coruña inserido no festival Mundos Dixitais. Será o presidente do CPEIG, Fernando Suárez, quen exercerá de moderador nesa xornada, concibida “coma unha viaxe por un mundo exponencial, onde cada década marca unha velocidade de avance no sector audiovisual cada vez maior. Unha viaxe que comeza coa capacidade de comunicarse do ser humano e que hoxe “descobre novas linguaxes a través da tecnoloxía, segundo sinala a organización”.
Como expertos intervirán os seguintes relatores: Manuel Meijide, directo de ILUX Visual Technologies, compañía especializada na visualización avanzada e novos media; Roberto Romero, que traballa en proxectos para a nova realidade virtual e foi nomeado Global Shapper en 2013 polo World Economic Forum; o profesor Ximo Lizana, premio Nacional de Arte Contemporánea, asesor tecnolóxico das principais axencias publicitarias internacionais; e María Porto, co-fundadora de Aqualim xunto con Manuel Meijide, empresa que asesora a máis de 40 grandes corporacións internacionais e crea tecnoloxía que tardará entre 10 e 15 anos en chegar ás canles de comunicación convencional.

A Deputación de Pontevedra pon en marcha a Escola Pública de Igualdade 'María Vinyals'

A presidenta da Diputación de Pontevedra, Carmela Silva, presentou a Escola Provincial Pública de Igualdade 'María Vinyals', que se inaugura este mércores 29 de xuño no Castelo de Soutomaior.

A presidenta da Diputación de Pontevedra, Carmela Silva, presentou a Escola Provincial Pública de Igualdade 'María Vinyals', que se inaugura este mércores 29 de xuño no Castelo de Soutomaior.
A Escola Pública de Igualdade 'María Vinyals' é unha "clara aposta" do Goberno provincial en políticas de igualdade que pretende dotar á cidadanía dos coñecementos necesarios nesta materia, permitindo que estes se integren nos campos tanto persoal como profesional.
Carmela Silva explicou que se trata dunha incorporación recente en canto a competencias directas da institución provincial. As accións formativas da escola están destinadas ao persoal técnico da administración local, ás persoas profesionais que traballan na loita contra a violencia machista e ás mulleres electas da provincia de Pontevedra, reservando ademais un 20 por cento das prazas a persoas en situación de desemprego.
A xornada inaugural do mércores contará coa presenza de diversas ponentes e xornalistas que moderarán as mesas de debate logo da intervención da presidenta da Diputación, Carmela Silva, e a bienvenida da presidenta de Diario de Pontevedra, Branca García Montenegro.
LOITA POLA IGUALDADE
Ás 10,30 horas, a historiadora da Universidade de Santiago de Compostela (USC) Silvia Cernadas falará de María Vinyals e de 'A loita pola igualdade fai 100 anos', a cal estará moderada pola redactora xefa de Atlántico Diario, Ana Fontes.
Despois será a quenda de Rosa Cobo, profesora de sociología do xénero e directora do Centro de Estudos de Xénero e Feministas da Universidade dá Coruña, quen falará a partir das 11,00 horas do 'Movemento feminista, políticas de igualdade e capitalismo global', coa moderación da xornalista do diario PontevedraViva Marisa Ciordia.
A seguinte intervención será a de Amelia Valcárcel, filósofa feminista e membro do Consello de Estado, desde as 12,45 horas. Moderada por María Díaz, xornalista de Radio Vigo, o seu relatorio leva por título 'A democracia dos valores: a axenda da igualdade'.
Irene Bascoy, directora de Galicia de Faro de Vigo, moderará a intervención 'Violencia de xénero: Novas realidades e vellos discursos', impartida pola técnica e asesora en políticas de Igualdade na Diputación de Barcelona Maribel Cárdenas a partir das 13,30 horas.
TALLERES
Xa pola tarde terán lugar os talleres que presentará a xornalista da Voz de Galicia Susana Luaña: 'En Rede: Respostas profesionais á violencia de xénero' (tamén por Maribel Cárdenas), 'Rede de liderado mulleres electas' (a cargo de Lourdes Muñoz, presidenta de Dons en Xarxa e fundadora de Iniciativa Barcelona Open Data) e 'Perspectiva de xénero nas políticas locais' (por Magdalena Casteláns, profesional experta na aplicación da igualdade de oportunidades a organizacións laborais e administracións públicas).
A escola recibe o seu nome da Marquesa de Ayerbe, María Vinyals, que desde o seu nacemento no Castelo, en 1875, destacou polo seu activismo na prensa a favor da igualdade de dereitos das mulleres, ademais de impartir conferencias por toda Galicia nas que se valeu da súa posición social para facer chegar a súa mensaxe e darlle voz ás mulleres.
Ademais, a escola conta cunha imaxe creada por Bárbara Allende Gil de Biedma, Ouka Leele, moi comprometida coa igualdade e os dereitos humanos das mulleres e autora de multitude de performances en defensa da erradicación da violencia de xénero.
A Escola de Igualdade 'María Vinyals' é a primeira escola para mulleres electas de Galicia e unha das poucas existentes en España, sumándose á Virginia Woolf Basqueskola do País Vasco ou ao Instituto de Formación Política para Mulleres impulsado pola Diputación de Barcelona.

CCOO denuncia a «improvisación» da Consellaría de Educación e a «falta de respecto» ao profesorado pola avaliación de primaria

  • A día de hoxe, o sistema de xestión de datos XADE non permite que os profesores e profesoras poidan cubrir a avaliación por competencias
A Federación do Ensino de Comisións Obreiras de Galicia (CCOO-Ensino) denuncia a «improvisación» da Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria e «a falta de respecto» da Administración educativa ao profesorado. O sindicato critica que se publicase «tarde» (só doce días antes de rematar o curso) a orde de avaliación da educación primaria e, «aínda por riba», que o sistema XADE (a aplicación informática para a xestión de datos) non permita introducir as avaliacións por competencias a que obrigan tanto a devandita Orde como a LOMCE.
Pantalla de inicio de sesión no sistema XADE
Pantalla de inicio de sesión no sistema XADE
CCOO-Ensino púxose en contacto coa Consellaría, pero unicamente tivo como resposta que «aínda non teñen claro» cando se poderán introducir estes datos no sistema. Pola contra, a interface do propio XADE amosa unha mensaxe que advirte que a dita opción previsiblemente estará dispoñible na primeira semana de xullo.

A Federación do Ensino de CCOO xa denunciara no seu día que a publicación da Orde de avaliación de primaria chegaba tarde e obrigaba o profesorado a adaptar sobre a marcha os documentos de avaliación da etapa. A queixa sindical vese confirmada pola imposibilidade de facer efectivos uns documentos no sistema de xestión que ha recoller o historial do alumnado —e que o acompañará por traslado de centro ou cambio de etapa educativa.

O país dos mil ríos e os 37.000 topónimos

Os 37.308 nomes de lugares habitados no noso país supón unha cuarta parte dos existentes en todo o Estado e máis dos que hai en todo Portugal. A Igrexa, Castro, Outeiro e Vilar, os máis comúns.

O país dos mil ríos non é nada en comparación cos topónimos. Somos o país dos 37.000 nomes de lugares habitados. Unha cifra que supón a cuarta parte de todos os existentes no Estado español e supera todos os que hai en Portugal (algo máis de 30.000). Non é raro entón que Xesús Ferro, da Real Academia Galega (RAG) considere que sería bon comezar un proceso “para que a Unesco a declare Patrimonio da Humanidade, porque a riqueza que nós temos é algo que non se dá en todas partes e é un patrimonio que está en perigo”. Ferro fixo estas declaracións durante a presentación pola Xunta da nova versión do portal Toponimia. Entre as novidades, a xeoreferenciación dos topónimos, que no caso de aqueles que pertencen ao Nomenclátor oficial de Galicia (37.000) estánse rematando de xeolocalizar, pero ademáis a base de datos contén en total 1,3 millóns de nomes, pois tamén se inclúe microtoponimia. Na nova versión, os visitantes poderán xeolocalizar tamén eses microtopónimos.
Que concello galego non ten algún lugar que se denomine A Igrexa? Sería difñicil atopalo. A Igrexa é o topónimo máis frecuente en Galiza, seguido de outros como Castro, Outeiro, Vilar, A Torre, O Pazo. De feito, A Igrexa é o topónimo máis empregado en todo o Estado embora se usar só no noso país. Hai máis de 600 lugares con ese nome. A riqueza toponímica Galiza é inmensa. Un concello como o de Cangas ten, en base aos dados do Instituto xeográfico, e cunha superficie de 38 quilómetros cadrados, máis de 6.000 topónimos e microtopónimocos, unha media de 120 por quilómetro cadrado.
Importancia
O Proxecto Toponimia de Galicia, posto en marcha no ano 2000 como un proceso complementario ao Nomenclátor de Galicia, aborda a recuperación do que se vén chamando microtoponimia, é dicir, a toponimia referente ás entidades xeográficas distintas dos núcleos de poboación, tales como terras de cultivo, cursos de auga, outeiros e montes. A iniciativa naceu coa intención de salvar un patrimonio que en Galiza é especialmente rico, debido a factores diversos como o espallamento da poboación no territorio, a división da terra en parcelas moi pequenas ou a orografía.

martes, 28 de xuño de 2016

Ángel Carracedo abre Xuvenciencia con 133 estudantes en Lugo

O catedrático de Medicina Legal inaugura o exitoso campus de verán do Campus Terra.

A cuarta edición do campus de verán  Xuvenciencia Lugo, un programa organizado e promovido polo profesorado do Campus Terra da USC en colaboración coa Vicerreitoría de Coordinación, amosará a oferta docente e os recursos e servizos de I+D+i da sede universitaria luguesa a 133 estudantes de ensinanzas preuniversitarias procedentes de centros educativos das catro provincias galegas e mesmo do resto de España e de Portugal.
O vicerreitor de Coordinación do campus de Lugo, Javier Bueno Lema; a alcaldesa do Concello de Lugo, Lara Méndez; o coordinador do Programa A Ponte, Francisco Javier López González; e a profesora na Facultade de Ciencias da USC e coordinadora deste programa, Mercedes Novo, abriron este luns o programa deste campamento preuniversitario científico, técnico e social no marco dunha sesión inaugural desenvolvida no auditorio da Facultade de Veterinaria de Lugo, onde moitos dos rapaces gozaron da súa primeira experiencia universitaria.
Ao remate desta sesión de benvida, o catedrático da USC Ángel Carracedo ofreceu unha charla divulgativa que se desenvolveu baixo o título ‘Xenes, linguas e historia’. Os estudantes inscritos nesta nova edición do campus de verán Xuvenciencia Lugo participaron ademais nesta primeira xornada nunha xincana nas inmediacións da Biblioteca Intercentros da sede universitaria luguesa.
Visitarán o castro de Viladonga, a estación do Courel e o hospital Lucus Augusti
O éxito desta nova edición do campus de verán Xuvenciencia Lugo maniféstase na alta demanda de alumnos: das 200 solicitudes os organizadores seleccionaron os candidatos para cubrir as 130 prazas ofertadas. Ademais, habilitouse unha nova edición dun módulo de expertos ou veteranos, especialmente orientado a estudantes que participaron en edicións anteriores, que inclúe novas actividades como unha ruta e talleres na Estación Científica do Courel, unha visita ao Hospital Universitario Lucus Augusti, un taller de modelado e impresión 3D ou unha visita e talleres no Castro de Viladonga.
O Campus de Verán XuvenCiencia 2016 inclúe máis de 50 talleres, visitas e demostracións e 27 proxectos en todas as áreas do coñecemento, que son realizados por máis de 100 docentes da USC, así como persoal técnico de todos os centros do Campus Terra. Tamén conta coa colaboración de centros públicos, como o Laboratorio de Sanidade e Produción Animal de Galicia ou o Centro de Empresas e Innovación Nodus, e empresas privadas, como AMSlab.
O alumnado novo pode elixir entre numerosas actividades nas diversas áreas do coñecemento, como demostracións de química e robótica, talleres de clínica veterinaria, nutrición, roles de xénero, traballo en equipo, técnicas agrícolas…, visitas ao Hospital Veterinario Rof Codina ou á Aula de Produtos Lácteos e Tecnoloxías Alimentarias.

Lectores de toda España premian o relato científico dun vigués

'Odio los lunes', de Andreu Blanco, foi o premio do público no certame 'Inspiraciencia' do CSIC.

O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) fixo públicos os gañadores da sexta edición de Inspiraciencia, concurso de relatos científicos en español, galego, catalán e éuscaro dirixido ao público xuvenil e adulto. En total, recibíronse 480 relatos. Foron oito premiados e dez finalistas nas categorías de relato adulto e xuvenil nos diferentes idiomas, aos que hai que engadir os dous premiados por decisión do público en base á votación popular. O xurado tivo en conta “a orixinalidade das propostas, a calidade literaria e o contido científico”.
Os premios do público -que escollían o mellor de cada modalidade, independentemente do idioma- foron para “Odio los lunes” de Andreu Branco Cartaxena (Vigo), na categoría de adulto, e “Un mundo ciego” de Carmen García Guerrero (Madrid), na categoría xuvenil.
En galego, o gañador na categoría de adulto foi Agustín Agra Barreiro (Noia, A Coruña), con “Déjà vu”, unha imaxinativa hibridación de historia real, lenda e actualización do principal descubrimento de Arquímedes, e na categoría xuvenil, Iria Rúa Vázquez (San Cristóbal, Ourense), con “A movida sen fin”, un vivo relato da movida dos anos 80 no que o ansia de liberdade non cede ante os estragos do VIH.
“Yo no creía en el Satori”, unha historia articulada ao redor da demostrabilidade das leis da física cuántica utilizando un símil paradoxal cheo de ironía e humor, de Luis Neira Tovar (València), e “La paradoja”, de Arnau Galí Bergillos (Esparraguera, Barcelona), un enxeñoso relato inspirado na mecánica cuántica e con sorpresa final, son os galardoados nas categorías de relato adulto e xuvenil en castelán.
O descubrimento de Arquímedes e o VIH foron os temas dos gañadores galegos
En catalán, o primeiro premio foi para “Tectònica fàcil per a sentimentals”,suxestiva narración que describe os episodios xeolóxicos da terra seguindo a analoxía do barrio e a cidade, de Xavier Fernández Busquets (Mollet do Vallès,Barcelona), e “Un dia quàntic”, de Marc Pau Knijff Massip (Esparraguera, Barcelona),que propón unha historia cotiá paradoxalmente cuántica.
En éuscaro, o primeiro premio en categoría de adulto foi para “Denboraren makina”, de Naiara Zubimendi Zubillaga (Zumaia, Gipuzkoa), un retorno á máquina do tempo que actúa como estímulo para empezar unha carreira biomédica, e “Amaieraraino”, un expresivo relato sobre como a vivencia próxima da enfermidade a leucemia pode sublimarse a través investigación médica, de Goretti Hoyos Díez (Errenteria, Gipuzkoa).

A desigualdade matará a 69 millóns de nenos en 15 anos

Hai avances na protección dos menores, pero a inequidad crece. O informe 'O estado mundial da infancia en 2016' de Unicef alerta de que para 2030 outros 167 millóns vivirán na pobreza.

Escribe Kailash Satyarthi, premio Nobel da paz, que hai moitos anos coñeceu nas estribaciones da cordilleira do Himalaya a un neno traballador, pequeno e fraco. E preguntoulle: "¿Está o mundo tan pobre que non pode darme un xoguete e un libro, en lugar de obrigarme a tomar unha arma ou unha ferramenta?". Noutra ocasión, unha pequena colombiana, xa nai, que fora violada e utilizada como escrava sexual, fíxolle outra pregunta: "Nunca tiven un soño. ¿Poderá o meu fillo ter un?". Ás preguntas de ambos, habería que responder cun non. Non, porque o mundo non fai o suficiente para que todos eles poidan aprender, xogar e crecer. E habería que dicirlles ademais que, se continúan as tendencias actuais, 69 millóns de menores como eles morreranse antes de cumprir cinco anos, outros 167 millóns vivirán sumidos na pobreza e 750 millóns de mulleres casáronse sendo aínda nenas, todo de aquí a 2030, ano límite para alcanzar os Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable que buscan que, para esa data, o mundo sexa menos desigual. Estes son as desoladoras cifras que arroxa o Estado Mundial da Infancia 2016. Unha oportunidade para cada neno, o principal informe anual de Unicef que presenta hoxe.
O informe sinala que se lograron progresos considerables na tarefa de salvarlles a vida, reducir a pobreza e lograr que asistan á escola. As taxas mundiais de mortalidade de menores de cinco anos reducíronse en máis da metade desde 1990, os nenos e nenas asisten á escola primaria en igualdade en 129 países e o número de persoas que viven na extrema pobreza en todo o mundo é case a metade que na década de 1990. Pero este progreso non foi uniforme nin xusto. Os que se atopan en maior situación de pobreza teñen o dobre de probabilidades que os máis ricos de morrer antes de cumprir cinco anos e de sufrir desnutrición crónica. Se comparamos Serra Leona, país africano, con Reino Unido, europeo, a diferenza dispárase: o crío do primeiro ten hoxe 30 veces máis posibilidades de morrerse que o outro.
Publicidad
Así, Unicef advirte que o ritmo do progreso en materia de saúde e supervivencia infantil e materna poderá aumentar ou diminuír en función das decisións políticas que os gobernantes tomen nos próximos anos. Pero se as tendencias actuais non cambiaron para 2030, ademais dos 69 millóns de mortes —case a metade en África subsahariana e unha terceira parte en Asia meridional—, ocorrerá que máis da metade dos falecementos de menores de cinco anos produciranse en cinco países (India, Nixeria, Paquistán, República Democrática do Congo e Angola), e que a taxa mundial de mortalidade materna será dunhas 161 por cada 100.000 nados vivos.
750 millóns de mulleres casáronse sendo aínda nenas en 2030
O acceso á educación tamén é moi desigual. O informe revela que na maioría dos países menos da metade dos menores asisten a programas de ensino para a primeira infancia. Preto de 124 millóns non poden acceder á escola ou finalizar a súa educación. Deles, uns 65 millóns de adolescentes non chegan a completar o primeiro ciclo de secundaria e outros 59 millóns nin sequera cursan a primaria. Máis da metade destes últimos viven en África subsahariana, que é a rexión onde se rexistran os peores datos. É aquí onde polo menos 247 millóns de nenos (dous terzos do total) viven no medio dunha pobreza multidimensional, privados do necesario para sobrevivir.
Tampouco hai que esquecer quen ve a súa educación interrompida por emerxencias humanitarias e crises prolongadas: ao redor de 75 millóns entre tres e 18 anos de 35 países. Deles, 17 millóns son refuxiados ou desprazados internos de países como Siria, Iemen, Iraq, República Democrática do Congo ou Somalia, entre moitos exemplos.
Se non se corrixe a situación, en 2030 haberá máis de 60 millóns de nenos non escolarizados e nos países menos desenvolvidos as taxas de finalización dos estudos non pasarán do 76% no caso da primaria e o 50% en caso da secundaria. Unha vía para cambiar este sombrío prognóstico é investir nos nenos máis vulnerables mediante transferencias de efectivo, segundo o informe, que axudan aos estudantes para manterse máis tempo na escola e alcanzar niveis de ensino superiores.  "Como media, cada ano adicional de educación que o neno recibe aumenta os seus ingresos en aproximadamente un 10% cando se converte en adulto. E por cada ano adicional de escolaridad, as taxas de pobreza do país descenden nun 9%", sostén Unicef.

O drama do matrimonio infantil

O informe de Unicef non esquece aos riscos específicos que corren as nenas polo só feito do seu xénero e, en concreto, alerta do número alarmante de matrimonios prematuros, un fenómeno que tamén inflúe nos patróns de mortalidade infantil. Os índices están a diminuír: mentres que o 48% das mulleres de 45 a 49 anos de idade casaron antes de cumprir os 18 anos, a proporción entre as de 20 a 24 baixou ao 35%. Este descenso é moi lento, xa que cada ano uns 15 millóns de nenas son casadas antes de cumprir os 18 anos contra a súa vontade e empezan a procrear demasiado pronto, cando non están preparadas nin física nin psicoloxicamente nin teñen, en moitas ocasións, acceso a servizos de saúde reprodutiva. De non lograr unha maior protección para elas, en 2030 serán 750 millóns as casadas antes de tempo.
En todo o mundo, as nenas noivas teñen menos probabilidades que as adultas de recibir atención médica durante o embarazo, e a falta de coidados e o carecer dunha madurez física suficiente para dar a luz levan a complicacións durante o embarazo e o parto que xa son a segunda causa de morte de mulleres de entre 15 e 49 anos. Os bebés das menores de 20 teñen 1,5 máis posibilidades de morrerse durante os seus primeiros 28 días de vida que os fillos das nais máis maiores.

España bate récords de pobreza infantil

En España, a taxa de risco de pobreza dos nenos bateu records: pasou do 30% de 2014 ao 34,4% en 2015. A peor parte lévana os fogares de migrantes con fillos pequenos, onde esta cifra aumenta ata o 60,3% dos nados en familias estranxeiras, "un dato que pon en evidencia as barreiras destes colectivos no acceso a dereitos e servizos", denuncia a organización.
En España, a taxa de risco de pobreza dos nenos bateu records
En educación os datos son pouco alentadores igualmente, pois en 2015 a taxa de abandono escolar foi do 20%, moi por encima á media europea do 11%. Un 24% dos nenos deixa os estudos antes de tempo fronte ao 15,8% das mozas. Unicef lembra asímismo que xa en 2014, o investimento en educación reduciuse en 5.000 millóns de euros anuais respecto de 2009, e o investimento en protección social dos nenos e as súas familias noutros 2.700 millóns de euros. Por mor das recentes eleccións e a próxima elección dun novo Goberno para o próximos catro anos, Unicef aproveita a ocasión para lembrar a súa proposta de alcanzar un Pacto de Estado pola Infancia que inclúa un incremento significativo dos investimentos en infancia. "Instamos ao novo Goberno a concretar un plan para a consecución dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable, que inclúa indicadores de loita contra a desigualdade e que se centre especificamente en chegar aos nenos máis vulnerables do noso país".

Que estamos a esperar?

O escrito no que Satyarthi describe o seu encontro co neno do Himalaya e coa nova nai colombiana está incluído neste informe anual de Unicef. Nel, o activista lanza unha pregunta ao aire: Que estamos a esperar?. A continuación, sostén que cada persoa "ten o potencial para cambiar as cousas se canalizamos as nosas enerxías e a nosa ira contra as inxustizas da maneira adecuada". Unicef afina máis o tiro e diríxese aos gobernantes e líderes políticos de todos os países do mundo para dicirlles que a inequidad non é "nin inevitable nin infranqueable" se se realizan os investimentos adecuados no momento preciso. A eles pídelles que se aborden programas que teñan como obxectivo expandir as oportunidades. E achega exemplos concretos como as transferencias de efectivo para axudar ás familias para pagar as taxas da matrícula escolar e as campañas de concienciación pública sobre a importancia do rexistro dos recentemente nados para que os nenos teñan acceso aos servizos e protexelos contra a explotación durante a súa infancia.
Esixen tamén aos gobernos que aceleren o progreso cara aos obxectivos de 2030 establecendo metas de equidade nacional para detectar disparidades e que se produza unha coordinación máis estreita entre organizacións humanitarias e do desenvolvemento para acurtar as distancias existentes entre ambos os sectores e apostar aumentar os investimentos centrados na infancia calculando orzamentos centrados na equidade para non deixar a ningún neno atrás.

Consulta a edición de primavera de CERNA, o número 75!

ADEGA vén de publicar a edición número 75 da Revista Galega de Ecoloxía e Medio Ambiente, CERNA, que recolle máis de 15 artigos relativos a temas como a mudanza climática, litoral, biodiversidade, consumo responsábel, ríos, enerxía ou mobilidade. Cuestións centrais abordadas neste número teñen a ver coas recentes decisións “de urxencia” adoptadas polo goberno estatal en funcións do PP e que afectarán de forma significativa o futuro das nosas rías. A planta de gas de Reganosa en Ferrol ou o complexo pasteiro de ENCE en Lourizán (Pontevedra) gozan da complicidade das administracións estatal e autonómica para consolidar a súa actividade na costa galega. A pretendida legalización de Reganosa e a prórroga de ENCE son temas abordados por esta edición de CERNA, xunto co demoucado legal que experimentou a acuicultura industrial en Galiza nos últimos anos para permitir a instalación indiscriminada de macropiscifactorías de peixe plano. A presión social e, posibelmente, a influencia do momento pre-electoral tumbou a pretensión da Xunta de Feijóo de aprobar unha nova Lei de Acuicultura para Galiza.

Un tema ineludíbel de CERNA 75 é a COP21 e os seus resultados. Expertos galegos avalían o acordo final adoptado por máis de 150 países no último Cumio sobre Cambio climático celebrado en París. Un acordo carente de compromisos vinculantes, aberto ao voluntarismo dos países asinantes, pero moito máis participado que o precedente Protocolo de Quioto. A problemática semella quedar de novo adiada ofrecendo novas visións e expectativas de futuro, que se expoñen nesta publicación.

Por outra banda, a cuestión da biodiversidade en Galiza segue sendo obxecto de análise en CERNA. O especialista no lobo ibérico, Pedro Alonso Iglesias, ofrece a súa interpretación da situación de conservación desta especie singular no Noroeste peninsular, tras a publicación do último censo oficial da especie. Tamén o biólogo Xabier Vázquez Pumariño avalía o estado de conservación da tartaraña cincenta e as causas que están a provocar o seu decaemento Alén disto, presentamos o Proxecto Charaxes de voluntariado ambiental para a preservación da bolboreta dos érbedos no Baixo Miño e a constitución recente do grupo GEMM para a investigación e o estudo do medio mariño galego.

CERNA 75 achégase de novo aos cursos fluviais da man do Petón do Lobo, que nos amosa o Val do río Lourido, e do investigador Jesús Horacio García, quen nos propón unha nova definición de río, máis acorde á súa realidade física e ecolóxica. De volta ao litoral, tamén se analizan as posibilidades de aproveitamento das grandes algas mariñas da costa galega como fonte de biomasa.

E, por último, no terreo da ecoloxía urbana, damos conta dunha proposta para a promoción do uso da bicicleta na cidade de Lugo e das vantaxes que ofrece a compra a granel.

Ligazóns

O Brexit, uma ameaça para as línguas minoritárias do Reino Unido

Organismos educativos e culturais em defesa dos direitos linguísticos defendem a União Europeia como quadro de proteção das línguas

Uma aliança de organizações em favor das línguas minoritárias do Reino Unido e uma das principais redes em defesa da igualdade linguística alertam de que o Brexit, que resultou ganhador com 51,9 % dos votos o passado 23 de junho, pode ser uma ameaça para o córnico, o manx, galês, o gaélico escocês, o scots ou o irlandês.
Entidades a liderarem a defesa dos direitos linguísticos no Reino Unido, como a Cymdeithas (Gales), Kowethas An Yeth Kernewek (Cornualha), Mudiad Meithrin (Gales), o Centre for the Scots Leid (Escócia), Comhairle na Gaelscolaíochta (Irlanda do Norte) ou o Eisteddfod Genedlaethol Cymru (Gales) defenderam a permanência na União Europeia. Também a Rede Europeia pela Igualdade Linguística (ELEN), muito ativa na denuncia das desigualdades e a discriminação linguística nos países da União Europeia, tem-se posicionado a favor do remain.
Num comunicado, estas organizações reivindicam que a saída da União Europeia deixará estas comunidades linguísticas «ao arbítrio de governos que não mostraram interesse de proteger os direitos dos falantes das línguas regionais, sendo responsáveis por promoverem políticas linguísticas agressivas com o objeto de erradicar estas línguas». Acrescentam que «fazer parte duma comunidade robusta de culturas heterogéneas —como é a União Europeia— garante um maior conhecimento e proteção das línguas periféricas. É por isso que o efeito do Brexit seria potencialmente desastroso», asseguram.

Os partidos das nações sem Estado, contra o Brexit

ballsA posição contraria a saída da União Europeia é partilhada pelos partidos nacionalistas em cada um destes territórios. É destacável o caso do Partido Nacional Escocês (SNP), mas também do Sinn Féin e o SDPL na Irlanda do Norte. De fato, o triunfo do Brexit no conjunto do Reino Unido contrastou com o sucesso do Bremain nestes dois territórios.
No caso da Escócia, a primeira-ministra, Nicola Sturgeon (SNP), disse que as instituições escocesas já começaram a trabalhar para a celebração dum segundo referendo de independência. A este respeito, um recente inquérito publicado no Sunday Post afirma que de ser celebrado hoje esse referendo, a opção a favor da independência ganharia com os 59% dos votos. O cenário é semelhante na Irlanda, onde o Sinn Féin (segundo partido político na Assembleia da Irlanda do Norte) propôs a celebração dum referendo para a reunificação da ilha. Os efeitos do Brexit ainda não são certos, mas parece que envolve mais dos que os seus partidários calcularam quando foi convocado.

+ Mais informações:

CEAPA celebrou a súa Asemblea Congresual para renovar a súa Xunta Directiva para o próximos tres anos e na que se reafirma na esixencia de derrogación da LOMCE e no seu rexeitamento a falsos pactos educativos

CEAPA celebrou o 18 e 19 de xuño o seu XLIII Asemblea Extraordinaria, nesta ocasión con carácter congresual, en renovouna a súa Xunta Directiva para o próximos tres anos.
As persoas que asumen os cargos orgánicos son:
•    Presidencia: José Luis Pazos Jiménez, FAPA Madrid Francisco Giner dos Ríos
•    Vicepresidencia: Leticia Cardeal Salazar, FAPA Cantabria
•    Secretaría Xeral: Silvia Centelles Campillo, FAPA Castelló Penyagolosa
•    Tesourería: Miguel Donas Jiménez, FAPA Xaén As Oliveiras
A eles e elas únense as persoas que foron ratificadas como vogais autonómicos en representación de todas as federacións e confederacións integradas en CEAPA.
Durante a celebración do Congreso realizouse un interesante e rico debate sobre o modelo educativo que debe ter o noso país, de cuxas conclusións se dará ampla información nas próximas semanas. Neste sentido, CEAPA segue esixindo a derrogación da LOMCE porque considera imprescindible que se elimine unha norma que supón unha involución educativa inaceptable para o noso país. Ademais, como non pode ser doutra maneira, CEAPA rexeita calquera intento de blindar a LOMCE para que permaneza vixente, para o que se utiliza un enganoso discurso de pacto educativo promovido por falsos gurús educativos que o único que están a tentar facer é servir de correas de transmisión de diversos sectores políticos e económicos que, á desesperada, tentan facer pervivir dicha desastrosa norma.

O portal da nosa toponimia renóvase para chegar a todos os dispositivos e non deixar nome sen rexistrar

A Cidade da Cultura acolleu este 27 de xuño a presentación dunha novidade tecnolóxica que foi cualificada (a presentación e tamén a novidade) polos participantes no acto de “acontecemento histórico para a nosa terra”. Falamos do avance ante os medios do renovado portal web de Toponimia de Galicia (toponimia.xunta.gal), no que participaron entidades de diferentes ámbitos (tecnolóxico-dixital, cultural e etnográfico, xeográfico) unidas baixo unha arela común: xuntar as súas capacidades para impulsar, preservar e universalizar un patrimonio inmaterial, o dos nosos nomes de lugar, que é case único no mundo, tanto polo número de topónimos que achega (unha cantidade inxente que podería chegar a cifra de un millón trescentos mil se se segue traballando arreo neste ámbito) como polo compoñente histórico, etnográfico e humano que fornece cada nome de lugar.
As devanditas entidades son: AMTEGA (Axencia para a Modernización Tecnolóxica de Galicia), a Real Academia Galega (RAG), Vicepresidencia da Xunta, a Secretaría Xeral de Política Lingüística (Consellería de Cultura e Educación) e o Instituto de Estudos do Territorio (Consellería de Medio Ambiente). As novidades da páxina, que será máis exhaustiva con cada topónimo (subministrando datos completos sobre a orixe e a historia de cada sitio, con textos e material multimedia), estarán operativas en cuestión duns meses. A punta de lanza será a súa gran base de datos, optimización e ampliación do Nomenclátor xa dispoñíbel.
Xesús Ferro Ruibal, membro da RAG, comparou o chimpo “cualitativo e cuantitativo” do proxecto (o proxecto Toponimia de Galicia) presentado hoxe co principio do remate do Pórtico da Gloria e a sinatura pétrea que o acreditou a cargo do Mestre Mateo. Segundo fixo saber, a tecnoloxía posta en xogo na iniciativa é unha tecnoloxía para loitar contra o esquecemento. “Non hai que deixar de lado”, dixo, “o feito de que a principal fonte de información sobre os nosos topónimos, as nosas aldeas e vilas pequenas cos seus habitantes, está a ser hoxe en día moi ameazada polo despoboamento”.
Mar Pereira abriu rolda de intervencións adiantando a face visíbel da iniciativa: unha iniciativa para levarnos da man aos nosos topónimos da maneira máis avanzada, actualizada e exhaustiva, “coa vantaxe de podérmolo facer dende calquera dispositivo e dende calquera lugar”.
A continuación foi a quenda do secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García, quen comezou a súa intervención salientando o valor da toponimia como “ciencia transversal”, ou sexa, como ciencia que define en si mesma o que somos, que facemos, que desenvolvemos e que tipo de relación temos co noso medio. “O portal que avanzamos hoxe”, sinalou, “inclúe un novo deseño e pódese ver e empregar en todo tipo de plataformas e dispositivos”. Ao seu xuízo, este último punto (a accesibilidade e usabilidade dende calquera recanto e trebello) é de gran importancia para calquera tipo de eido de investigación, pero é especialmente necesario e enriquecedor para o ámbito da toponimia, moi ligada aos traballos de campo e aos recursos (cada vez máis necesarios) da xeorreferenciación. Outra das novidades postas en xogo no sitio web, dixo, reside na súa claridade e no seu compoñente visual. Ademais, sinalou, conta cun buscador que vai incrementar, “sen dúbida”, o número de visitantes e usuarios. Tamén destacou o apartado Sabías que?, no que se nos explica a orixe de cada topónimo, e máis a funcionalidade do visor, que posibilita refinar ao máximo as operacións de procura.
Despois do secretario de Política Lingüística interveu Ferro Ruibal, que abriu o seu relatorio lembrando aos presentes que todo na nosa terra, “absolutamente todo”, ten nome propio, “dende as costas e revoltas até as veigas, vales e brañas”. A isto cómpre engadir, sinalou, o esforzo feito ao longo de centos de anos polos nosos mariñeiros, que non deixaron ningún recanto da nosa costa por designar e sinalar (“o mar escrito”, dixo), co fin de facilitar o seu traballo localizando o sitio exacto onde podían atopar, no futuro, as mellores capturas. A toponimia galega, sinalou, “é un coñecemento creado ao longo de milleiros de anos que cómpre conservar con todos os recursos dos que dispoñamos”. O académico, para visualizar a importancia deste patrimonio noso, comparou o caso galego co de países como Canadá, onde cómpre practicamente inventar topónimos para rexistrar e humanizar certas áreas do país. “Nós temos que facer o contrario, recuperar e salvagardar unha manchea de nomes para lugares en despoboamento”, explicou.
Ferro Ruibal tamén lembrou que os galegos achegamos hoxe en día a cuarta parte dos topónimos de todo o ámbito estatal. Ademais, lembrou que aínda queda moito traballo por facer: “Vendo o recollido e o que fica pendente por recoller, hai posibilidades de chegarmos á cifra do millón trescentos mil topónimos galegos”. A respecto da nova plataforma presentada este luns 27, dixo que “felizmente temos unha ferramenta que nos leva directos a este coñecemento”, sexa na casa ou a pé de campo, sós ou en compaña dos fornecedores principais desta información: os habitantes das aldeas, vilas e cidades onde hai perdura este íntimo contacto coa contorna. Ferro Ruibal tamén tivo palabras para recordar que o presentado este 27 de xuño non é froito dun día: é o resultado de anos e máis anos de esforzos conxuntos dos nosos investigadores cos habitantes das nosas aldeas, vilas e cidades.
A rolda de intervencións pechouna o vicepresidente da Xunta, Alfonso Rueda, quen se amosou de acordo con Ferro Ruibal na importancia da iniciativa tecnolóxica presentada, en parte polo dito polo académico e en parte, tamén, porque se trata dun proxecto que cingue o puramente tecnolóxico co humano. “Os nomes de lugar”, sinalou, “sempre nos serán de meirande utilidade que as coordenadas xeográficas e tecnolóxicas para coñecermos a fondo un emprazamento concreto”.
Sinalar por último que arestora están contabilizados 37.308 topónimos e que, coa entrada en xogo da microtoponimia, preténdese chegar á devandita cifra dos 1.300.000.

Recuperados os orixinais desaparecidos do Álbum Nós de Castelao

O Museo de Pontevedra localizou o pasado marzo estes orixinais que formaban parte dunha colección particular e que estaban desaparecidos desde 1924. Poderán verse na exposición 'Meu Pontevedra' que se inaugura mañá neste museo. 

Desde 1924 non se volveron ver expostas as estampas que conforman o Álbum Nós de Castelao e desde a década de 1930 perdérase a pista do seu paradoiro.  Grazas ao traballo de investigación do equipo técnico do Museo de Pontevedra, os debuxos orixinais foron localizados nunha colección particular o pasado mes de marzo e serán expostos no marco da mostra 'Meu Pontevedra', que mañá terza feira abre as súas portas ao público. "Á alegría de atopar o Álbum Nós súmaselle que coincida co centenario da chegada de Castelao a esta cidade" sinalou Ángeles Tilve, unha das artífices deste achado e unha das comisarias da mostra que mañá se inaugura no Sexto Edificio do Museo.
A mostra, que toma o título dun texto escrito polo propio Castelao rememorando os tempos nos que viviu en Pontevedra, foi presentada esta mañá polo deputado provincial de Cultura e Lingua, Xosé Leal, que estivo acompañado polo director do Museo, Carlos Valle, e polos dous comisarios, Ángeles Tilve e José Manuel Castaño. "Será unha mostra histórica" asegurou o director do Museo en referencia ao fito de poder expoñer noventa e dous anos despois os orixinais do Álbum Nós. Sobre este achado, Valle manifestou que "espero que o feito de que poidamos exhibir os orixinais sirva para reparar a honra de persoas que durante décadas foron acusadas de ocultar, mesmo de secuestrar, estes orixinais". Entre as persoas mencionadas como as máis damnificadas por este tipo de acusacións ao longo da historia sinalou especialmente a Sánchez Cantón, o primeiro editor do Álbum. Segundo explicaron tanto o director como os comisarios, o Álbum Nós "é parte dunha colección particular que procede dun regalo feito polo propio Castelao".
Os orixinais contarán cunha sala exclusiva no marco da mostra e constitúen unha parte esencial na proposta expositiva, que abarca entre os anos 1916 e 1936. Deste xeito, esta nova exposición recolle o final da anterior, 'Castelao Artista', que remataba cos bocexos das estampas deste álbum. As tres salas de exposicións do Sexto acollen en diversos bloques temáticos e cronolóxicos "o carácter multifuncional e poliédrico de Castelao", segundo palabras de Valle.
Unha sala amosará a relación do autor coa cidade, "á que el buscou vir porque xa tiña relación con algúns persoeiros pontevedreses do momento e porque lle gustaba o ambiente cultural que aquí había" asegurou Ángeles Tilve. As demais salas atenderán á faceta literaria do autor, así como á de caricaturista, poderán verse as súas colaboracións na prensa galega e madrileña do momento, e diversos documentos gráficos amosarán a súa evolución ideolóxica e política. "Para calquera visitante que viñera ver a mostra 'Castelao Artista', a daquel Castelao que quería ser artista e pintaba grandes óleos, agora poderá ver a evolución ideolóxica, nunha etapa na que entra a formar parte das Irmandades da Fala, que reflicte na súa obra a problemática da Galiza rural, e que amosa a esencia do mundo campesiño e mariñeiro" sinalou José Manuel Castaño. O comisario tamén incide na faceta política e na relación coa cidade "non houbo ningún outro lugar onde Castelao pasara tantos anos da súa vida coma en Pontevedra e é aquí onde se converte no líder político que na actualidade todos recoñecemos na súa figura".  É a época na que ademais de formar parte das Irmandades da Fala, tamén colabora co Seminario de Estudos Galegos, participa na Coral Polifónica e forma parte da 'Sociedad Arqueológica de Pontevedra", organización esta última que promovería a fundación do Museo de Pontevedra.
'Meu Pontevedra' será inaugurada na data simbólica do 28 de xuño, día do plebiscito do estatuto de autonomía de 1936. Permanecerá aberta ao público no Sexto Edificio do Museo de Pontevedra até o 11 de setembro. Entre todos os simbolismos escollidos, os comisarios tamén mencionaron que o debuxo do cartaz da mostra corresponde aos soportais da Praza da Ferraría, que Castelao realizou para inmortalizar a vista que tiña desde a ventá do seu despacho.

luns, 27 de xuño de 2016

Trinta persoas fórmanse en Pontevedra no potencial didáctico dos brinquedos interactivos

A Facultade de Ciencias da Educación e do Deporte da UVigo desenvolve ao longo deste mes o curso Ensinar ciencias con xoguetes interactivos e encerado dixital. Unha educación para o século XXI. Trátase dunha actividade de Extensión Universitaria (forma parte dos cursos de verán da Virreitoría do Campus de Pontevedra) dirixida polos profesores María Álvarez Lires e Francisco Serralé e que conta coa participación de 30 estudantes. O obradoiro, co obxectivo de conseguir que os medios empregados reforcen ao máximo os contidos, estase a impartir por enteiro con encerado dixital: o acubillo e canle de todas as actividades interactivas. Trátase da terceira edición do curso e a súa principal novidade con respecto a anteriores edicións radica, precisamente, nun uso aínda máis integral das novas ferramentas.
Nun plano máis concreto, entre as novidades desta edición atópase un achegamento ao programa de simulación Algodoo, ao robot emocional Aisoy e á programación por bloques e a través de encerados dixitais. Segundo informan os responsábeis do obradoiro, o gran obxectivo deste é “amosar ao alumnado o que as novas tecnoloxías poden achegar ao ensino”. Tecnoloxías como por exemplo os brinquedos interactivos con potencial docente, aplicábeis por exemplo para desenvolver as competencias recollidas nos currículos de Infantil e Primaria.
Ademais, no marco dun dos proxectos de innovación educativa aprobados pola facultade para o presente ano académico, o curso afonda tamén no potencial didáctico das aulas virtuais e dos libros interactivos. E tamén da realidade aumentada. Estas liñas formativas, informan os docentes, foron abertas grazas a un convenio co CESGA, o Centro de Supercomputación de Galicia.

Exames oficiais de inglés, si ou non? como aprendes máis?

Os expertos non se poñen de acordo en se é máis beneficioso para a aprendizaxe a preparación de probas como as de Cambridge.

Os españois teñen un problema serio co inglés. Só o 19% deles cualifica de moi bo o seu nivel, segundo datos de Eurostat . Á hora de aprendelo hai dous grandes grupos: os que se apuntan a clases simplemente para mellorar o seu nivel e os que escollen cursos específicos para aprobar exames oficiais como os de Cambridge . ¿É máis produtivo decantarse por esta última opción? ¿Ter un obxectivo a curto prazo é sinónimo de aprender máis e máis rápido?
Non existen estudos concluíntes que comparasen a calidade da aprendizaxe en ambos os casos e os expertos non se poñen de acordo respecto diso. Por unha banda, hai quen defende que preparar o First (nivel intermedio), daquela o Advanced (avanzado) e por último o Proficiency (superior), todos eles de Cambridge English, é unha forma efectiva de mellorar o nivel porque o estudante fíxase un reto concreto a curto ou medio prazo. Aseguran, ademais, que ao ensaiar unha e outra vez o formato do exame practícanse por igual as catro destrezas fundamentais: reading, listening, writing and speaking -en español, comprensión lectora, auditiva, escritura e expresión oral-.
Hai outros expertos que consideran que para aprender inglés non fai falta someterse a exames, que focalizar a aprendizaxe na superación dunha proba constrinxe a liberdade do docente e mecaniza a resposta do alumno. Argumentan que se non existe a necesidade de obter un título, por exemplo para cursar estudos no estranxeiro, a certificación non ten por que ser o camiño idóneo para aprender o idioma. ¿Por que? Porque se aprende a técnica para superar un exame, como sucede coa Selectividade ou o carné de conducir, e as posibilidades creativas de produción de linguaxe quedan limitadas.
Carmen Muñoz, profesora de Lingüística Inglesa da Universidade de Barcelona (UB) e especiaista en adquisición de segundas linguas, cre que centrarse na obtención de títulos oficiais e asistir a clases de preparación das probas ten unha vantaxe e un inconveniente. “O bo é o que nós chamamos autorregulación. O resultado da proba sérveche para saber onde estás, se o teu nivel está por encima ou por baixo da media e que che falta para cumprir o teu obxectivo”, explica.
A parte negativa, segundo Muñoz, é que nas clases preparatorias para estes exames non se teñen en conta os intereses persoais dos alumnos nin as súas necesidades co idioma. Estúdanse por igual as catro destrezas e pode haber estudantes que só necesiten reforzar a expresión oral ou a escritura. “Estes exames están creados para medir habilidades de forma estándar segundo o Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas e na era da educación personalizada o que fai falta son programas individualizados”, apunta a académica. Na UB acaban de poñer en marcha o chamado need analysis, un test co que se pescuda para que necesita o estudante o idioma e co que se deseña un tipo de curso.

O maior centro de avaliación de Europa

Cando un imaxina o almacén e fábrica de Cambridge English Assessment, con máis de 100 anos de historia, pensa en pilas de papeis e po. Pero o chamado espazo DC10 é como o Ikea dos exames. Unha nave xigante de máxima seguridade con múltiples salas, moito ruído e miles de exames impresos por minuto, concretamente máis de cinco millóns ao ano.
Un total de 21.000 metros cadrados desde onde se corrixen 40 millóns de follas ao ano de candidatos de 170 países. Preto de sete millóns de certificados imprímense ao ano. Decenas de examinadores dedican oito horas ao día para corrixir cada un dos exames que chegan desde diferentes partes do mundo. Unhas 20.000 organizacións internacionais aceptan os certificados de inglés de Cambridge, delas 11.0000 son universidades.
Desde Cambridge English defenden que detrás dos seus exames, que cada ano realizan cinco millóns de persoas en 170 países, hai máis de 700 persoas traballando nos equipos de investigación e avaliación, entre outros departamentos. “A estrutura dos exames revísase cada 10 anos. As probas cambian ao ritmo da sociedade”, conta Belinda Cerdá, directora de avaliación de Cambridge English en España e Portugal. No writing, xa non se redactan cartas, senón ensaios nos que o candidato reflicte a súa visión dun tema concreto, máis na liña do que demanda o mercado laboral.
Cerdá, que traballou como profesora de preparación dos exámanes de Cambridge durante máis de 10 anos, cre que o principal problema de apuntarse a cursos de inglés sen un exame como obxectivo final é a falta de enfoque. “Os meus estudantes sempre me dicían que prepararse para un exame era máis serio que aprender sen unha meta final. Aínda que non quixesen pagar polo título, interesáballes a riqueza e a variedade dos materiais de Cambridge”, explica. “Moita xente cre que son probas que consisten soamente en escoller entre as respostas a, b ou c, pero van moito máis alá diso; hai que producir lingua e crear ideas”.
Román Álvarez, catedrático de Filoloxía Inglesa na Universidade de Salamanca e responsable dos exames de Cambridge no centro desde hai 25 anos, sempre recomenda aos seus alumnos estudar para superar esas probas. “A aprendizaxe enfocada na obtención dun título é moito máis práctico. Están máis motivados e matan dous paxaros dun tiro”. Os máis de 100 anos de historia de Cambridge English, dependente da Univerisdad de Cambridge, e a metodoloxía dos seus libros “contrastada a escala internacional” son motivos de peso segundo este docente.
Algúns dos profesores da escola pública rexeitan estas probas por consideralas unha ameaza e unha imposición, así como parte dun negocio
En 2013 dúas profesoras da Universidade de Navarra entrevistaron a un grupo de docentes de primaria de colexios públicos e concertados da rexión para coñecer o impacto dos exames de Cambridge na metodoloxía das súas clases. A maioría deles contáronlles que preparar os exames en clase servíralles para dedicar máis tempo á parte oral e mesmo para modificar os seus criterios de avaliación. Xa non penalizaban os erros gramaticales á hora de falar se o alumno era capaz de comunicar de forma efectiva. Outro dos aspectos máis valorados foi “a calidade” dos materiais que prové Cambridge English, entre eles a variedade de voces e acentos nos seus audios para o listening. Con todo, tamén saíron a relucir algunhas críticas como o prezo dos exames (desde os 50 euros do Young Learners aos 217 euros do Proficiency). Algúns dos profesores da escola pública manifestaron o seu rexeitamento a estas probas por consideralas unha ameaza e unha imposición, así como parte dun negocio.
Non todos os profesores teñen tan claro que facer exames sexa a mellor forma de aprender inglés. María Luisa García, catedrática da Facultade de Educación da Universidade Complutense de Madrid, cre que neses cursos apréndese a aprobar un exame, unha técnica concreta, e que para que se produza a aprendizaxe é necesario gozar. “O estudante pensa como un robot, de forma mecanizada, e está máis preocupado polo que vai entrar no exame que pola experiencia de aprender en si mesma”. Nos últimos 15 anos detectou un cambio nos seus alumnos; agora fallan máis en escritura e son máis competentes en conversación. “Isto demostra que a metodoloxía ten que facer maior énfase na parte creativa de produción de textos e ideas. En español tampouco son bos, e iso reflíctese na aprendizaxe doutras linguas”.
García cre que a aprendizaxe ríxida das clases de lingua española, nas que se estuda sobre todo gramática e sintaxe, tamén se dá nas de inglés. “Se pensas nas maiores aprendizaxes da túa vida, seguramente non estarán relacionados cun exame. O mesmo ten que suceder co inglés”.
Outros son máis radicais. “Con ou sen exame , a aprendizaxe non é posible a curto prazo e iso é algo que os españois deberían gravarse a lume”, asegura Bernarderre Maguire, asesora de exames e acreditacións de Bristish Council. Sen esforzo non hai recompensa.

Sobre propaganda xornalística

AS “OPOSICIÓNS DO SÉCULO” DA VOZ DE GALICIA A CINCO DÍAS DAS ELECCIÓNS: CAMUS PASÁRONO DE NOITE

Hoxe A Voz de Galicia vén de publicar o seguinte titular: “Llegan las oposiciones del siglo en Galicia”. O de chegar está moi ben porque parece que as oposicións tiveran vida propia e por riba un alto espírito cívico, ao igual có titular; as oposicións chegan no ano de eleccións e este titular, en alarde de puntualidade suíza, chega a cinco días da celebración dos comicios deste domingo. Viva a precisión horaria galega! Viva a engranaxe da Voz coa Consellería!

Así que guiados por aquela máxima de “non deixes que a realidade che estrague un bo titular”, A Voz aínda vai máis aló e sinala que “ as 1.112 convocadas por la Consellería de Educación duplican las ofertadas en el 2015 y multiplican, por mucho, las aprobadas en la comunidad gallega en los últimos tiempos”.

Diante destas afirmacións tan propicias aos intereses dalgúns dos actores implicados e sen discutir a importante contribución que A Voz de Galicia veu facendo nestes anos ao xénero da literatura fantástica galega, cómpre sinalar algúns datos obxectivos, publicados pola propia Consellería e de público coñecemento:
  • Que dende a chegada en 2009 de Feijoó á Xunta, o Ensino Público perdeu 1.198 mestres e 95 profesores, pasando de 15.178 a 13.980, namentres os centros privados gañaban 20 profesores e os centros concertados gañaban outros 16.
  • Que, por exemplo, no ano 2008, previo á chegada do goberno do PP, convocáronse 1.914 prazas, fronte ás 1.102 prazas que se convocan este ano.
  • Que no ano 2007 convocáronse 3.073 prazas.
Segue A Voz de Galicia neste alegre artigo, xa co disfrace de Tolkien, indagando no ignoto terreo da fantasía e da invención, introducindo algún bit de realidade, coa seguinte declaración do Conselleiro, atento lector de Bradbury: «con la oferta de este año se pretende mejorar la estabilidad laboral de los docentes y recuperar el número de profesores que había en el 2009».

Madia leva, Carmiña! Logo destes anos de destrución de emprego público e de derrube do Ensino por parte da Xunta, os dirixentes populares súmanse á “teoría invertida da vaca”: lancémosle el caldero lleno de leche a la vaca por su cabeza y luego ordeñémosla.

Acaso esas prazas que convocan supoñen que van aumentar os postos de traballo? Ou simplemente van dar estabilidade e cambiar a situación administrativa de persoas que van pasar de ser interinas a ser funcionarias? Porque de ser así, o Conselleiro estaría mentindo descaradamente, tal e coma vén facendo últimamente. Non se recuperarán os postos de traballo destruídos mentres non remate a brutal política de recortes no ensino público.

Conclúe maxistralmente a Voz de Galicia o seu Tratado da Invención ao xeito das grandes figuras da literatura, facendo aterrar de paseniño ao atribulado lector, xa totalmente entregado, deslizando unha suave sospeita sobre a integridade moral do sempre sospeitoso profesorado:

“¿Los docentes, observados para evitar que copien? Sí. Será el propio tribunal el que se encargue de esta tarea, paseando por las aulas y evitando cualquier tipo de trampa.”

Grande ovación, público en pé.

Abandonando o ton lírico en que nos adentrou A Voz, dende o STEG lamentamos que algúns medios de comunicación renunciasen dende hai tempo a seren altofalantes da verdade, da información e da independencia, pasando a conformaren unha perfecta engranaxe co actual goberno da Xunta de Galiza, servíndolle de correa de transmisión.

Pensamos tamén, con Camus, que o rigor e a veracidade deben ser valores innegociábeis para o xornalismo e que a pervivencia dun medio de comunicación debe vir dada por facerse imprescindíbel para a cidadanía a quen informa, non por contentar ao poder que o subvenciona e de quen depende.

Di Camus: “Cómpre probar cun método totalmente novo que sería a xustiza e a xenerosidade. Pero isto só se expresa nos corazóns xa ceibes e nos espíritos aínda clarividentes. É a nosa responsabilidade formar eses corazóns e esas cabezas ou mellor espertalos; será a tarefa á vez modesta e ambiciosa que lle tocará ao xornalismo independente. A Historia terá en conta ou non estes esforzos. Pero haberá que facelos”.

Por desgraza, nada disto último lemos dende hai tempo nalgún medio de comunicación.

STEG desmonta a propaganda de La Voz sobre as "oposiçons do século"

O STEG carga contra a “importante contribución da Voz á literatura fantástica” e recorda que o ensino público perdeu máis de mil profesores dende que goberna o PP. 

Esta semana miles de galegos participan nas oposicións ao ensino público. O STEG, un dos principais sindicatos do ensino, critica a coincidencia das probas coas eleccións e, particularmente, a liña editorial dun artigo de La Voz de Galicia.
“Sen discutir a importante contribución que A Voz de Galicia veu facendo nestes anos ao xénero da literatura fantástica galega”, a central desmente que as 1.112 prazas convocadas supoñan un avance real.
O ensino privado e concertado medrou
Así, o STEG sinala que dende que o PP volveu a gobernar a Xunta o Ensino Público perdeu 1.198 mestres e 95 profesores, pasando de 15.178 a 13.980, namentres os centros privados gañaban 20 profesores e os centros concertados gañaban outros 16.
O volume da convocatoria deste ano, malia ser moito maior que o volume de prazas dos exercicios inmediatamente anteriores, dista moito da etapa pre-crisis. Así, fronte ás 1.102 prazas que se convocan este ano no ano 2007 convocáronse 3.073 prazas e no 1.914 prazas.
O sindicato cualifica a información do diario coruñés titulada “Llegan las oposiciones del siglo en Galicia”  de “tratado da Invención ao xeito das grandes figuras da literatura” debido ao seu “ton lírico” resultante dun suposto “engranaxe” entre a cabeceira herculina e a Consellería de Educación. Na súa opinión, afirmar cousas como que coas oposicións desta semana vanse “recuperar el número de profesores que había en el 2009” é algo digno de Tolkien.

Por un Deportivo DA Coruña

Cada día máis perto. A adaptación do nome do Depor á toponimia oficial chegará axiña. Inevitable o cre a Federación de Peñas e outros colectivos de seareiros do equipo branquiazul, que veñen de lanzar unha campaña intensa cunha vella reivindicación: a de galeguizar o seu nome, a de normalizar o que xa é normal, que pase a ser o Real Club Deportivo DA Coruña.
Malia que xa houbo iniciativas semellantes e que é unha reivindicación que adoita xurdir a cada asemblea anual de accionistas, desta vez o obxectivo é máis que plausible. Adiouno a anterior directiva presidida por Lendoiro durante anos e aprazouno a actual dirixida por Tino Fernández que, no entanto, xa hai medio ano deixara clara a súa intención. "O nome da cidade é un debate para por sobre a mesa no futuro, pero penso que non tería ningún problema porque non chirría na sociedade nin no deportivismo", asegurara tras a xunta xeral.
A Federación de Peñas, xunto a outros colectivos, lidera a campaña para que o club pase a denominarse Real Club Deportivo da Coruña
Nesta ocasión, e logo de iniciativas pola galeguización do escudo menos asentadas, nesta ocasión uníronse a Federación de Peñas, que agrupa a máis dun cento de agrupacións, o colectivo Old Faces e os Riazor Blues. Nun comunicado, lembran a profunda relación do club con toda Galicia, incluído na simboloxía das súas cores ou na bandeira do seu escudo, e advirten que o uso do galego nas campañas da entidade ou na megafonía "non pasou absolutamente nada malo", senón que a inmensa maioría sorriru"con complicidade".
"O idioma de Galicia confúndese coas cores deportivistas, somos todo un", aseguran para comprometerse a "empurrar o Deportivo a dar ese paso, vencer clichés pasados de moda [...] que non se corresponden coa realidade da familia deportivista". Así, animan a "facer normal no deportivismo o que é normal na rúa, na empresa, na administración ou os medios" e lembran que desde 1998, e logo do acordo no Congreso dos Deputados, "a cidade ten un nome: A Coruña".
O manifesto pide "facer normal no deportivismo o que é normal na rúa, na empresa, na administración ou nos medios"
"Pedimos, non máis, que o Deportivo sexa da súa cidade, A Coruña, e que o galego gañe usos e espazos na vida do noso club", explican. "Facémolo como coruñeses, facémolo como galegos, pero facémolo sobre todo como deportivistas. É tempo de camiñar cos tempos", rematan o manifesto feito público por varios colectivos e pola Federación de Peñas, que lanzou a campaña #EuDeportivoDACoruña nas redes sociais e que contactará tamén cos grupos políticos da cidade para fortalecer a súa aposta.