venres, 29 de xaneiro de 2016

Acer presenta un portátil deseñado para estudantes

Para atender as demandas informáticas dos estudantes Acer desenvolveu en colaboración con Microsoft o portátil TravelMate B117, nacido como un equipo transportable, resistente, con boa autonomía e cun desempeño suficiente para correr as aplicacións propias de contornos educativos.
Tamén conta cunha característica bastante curiosa: unha luz LED na parte externa da tapa do equipo que pode iluminarse en distintas cores, o que podería indicar distintos estados en base a software para os equipos (dentro da plataforma Acer TeachSmart) de xeito que os docentes poderían saber cando os alumnos dunha aula que empregue estes equipos remataron as tarefas asignadas ou incluso cando responden a unha pregunta con varias opcións (podendo asociar cada resposta a unha cor distinta). Un elemento de interacción con bastante potencial de converterse en estándar.
O TravelMate B117 ten un marco reforzado, cunha tira de goma que protexe ao equipo de golpes e caídas, a bisagra da pantalla pode abrirse até 180 graos até 25.000 veces, a tapa soporta até 60 quilogramos de peso, o teclado é resistente a derrames de auga accidentais, o seu grosor non chega aos 2,5 centímetros e o seu peso tampouco supera os 1,36 quilos, de xeito que parece ideal para estudantes que queiran cargar co equipo dun lado para outro con tranquilidade.
No que a prestacións técnicas se refire, terá opcións con procesadores Celeron e Intel Pentium (pensando nun consumo moderado), contará con até 4 GB de RAM, a súa pantalla queda nas 11,6 polgadas para conseguir un tamaño compacto, terá opcións de disco duro interno ou almacenamento flash, o seu touchpad soportará xestos táctiles de Windows 10, soporta conexións sen fíos Wi-Fi AC con 2x2 MIMO, inclúe un porto USB 3.0, outro USB 2.0 e saída HDMI de formato completo.
Os detalles sobre as configuracións e os prezos cos que chegará a España detallaranse nos vindeiros meses, cando se anunciará a data de lanzamento (prevista para a primeira metade do ano).

O STEG esixe a súa inaplicación

O PP  aprobou o RD da avaliación final de Primaria unhas semanas antes das eleccións xerais 
 
O STEG esixe a súa inaplicación, atendendo á nova  maioría absoluta de parlamentarios contra a LOMCE
 
O anterior goberno do PP aprobou aceleradamente o Real Decreto 1058/2015 que regula a avaliación final de Primaria, no que se mantén a reválida de 6º de Primaria, que custará 1.451.930 euros e que suporá un ataque frontal aos dereitos do alumnado que conclúe esta etapa, en total 482.000 alumnos/as. Ademais, engade un obstáculo a maiores para a aprendizaxe e a promoción do alumnado. A unha idade moi temperá, tan só con once ou doce anos cumpridos, preténdese someter a estes nenos e nenas a un tipo de probas que condicionarán o seu futuro. Así mesmo, o Ministerio incrementa a carga de traballo do profesorado e o ensino centrarase na superación de probas e non nunha formación académica global e persoal do alumnado. 
 
As avaliacións externas supoñen ignorar as condicións nas que se desenvolve a aprendizaxe, ademais da influencia do contexto. O proceso de ensino-aprendizaxe non é algo que se dea nun espazo baleiro, nunha caixa preparada a tal efecto, para recibir o coñecemento,  senón que ten que ter en conta as poderosas forzas da contorna que decidirán como, canto e que se aprenderá. Esta medida é unha mostra importante do desinterese por todo o que non sexa rendición de contas ante as competencias e o establecemento de rankings entre centros, e profunda no  camiño cara ao esquecemento definitivo da función de xustiza social que debe cumprir a educación e a súa substitución por unha función de selección social.
 
Este tipo de probas leva un desprezo cara á profesionalidade do profesorado e, con iso, dos centros. Menosprézase e ignórase a súa formación e capacidade para avaliar o propio alumnado, para detectar en que aspectos hai problemas e como e cando abordalos, desde que enfoque e con que recursos. É restar a capacidade aos centros para coñecer e abordar os problemas que poidan xurdir e buscar os mecanismos para liquidalos.  
 
A LOMCE ten que ser derrogada. Esta Lei non proporciona medios para que o alumnado con dificultades na súa aprendizaxe poida superar as mesmas. Non existen programas para o reforzo educativo; non se aposta por unha educación que compense as desigualdades sociais, culturais e económicas que existen entre o alumnado. 
 
As avaliacións externas non achegan  ningunha mellora para o Sistema Educativo, supoñen unha duplicidade de funcións no mellor dos casos e un negocio no peor deles. O responsable de levar a cabo tanto a avaliación do proceso de aprendizaxe como do proceso de ensino  ten que ser o equipo educativo dos centros. Todo o demais son eufemismos para disfrazar pretensións claramente intervencionistas e mercantilistas. Neste sentido e atendendo á nova representación parlamentaria, o STEG esixe a inaplicación de devandito Real Decreto.
Chamamos á consellería de educación e ao Goberno da Xunta de Galiza a non aplicalo, e animamos ás familias a que impidan que as súas fillas e fillos se sometan a estas probas.

Secretariado Nacional do STEG

Técnicas para combater a ansiedade durante os exames

O 35% dos universitarios non sabe xestionar a tensión. Respectar as horas de soño e practicar exercicios de relaxación axuda.

Hai moitos pensamentos que a desencadean. O medo para quedar en branco, o temor para decepcionar aos pais ou o simple pensamento de que todos os estudantes da aula saben máis que uno mesmo. A ansiedade aparece sen avisar, pode xerar cambras, dor de estómago ou suores fríos e bloquear a mente. No caso dos universitarios, dispárase en época de exames.
“Os estudantes que presentan ansiedade poden conseguir os mesmos resultados que os que non, pero o seu esforzo será moito maior e levaralles máis tempo”, explica Joaquín Álvarez, profesor do departamento de Psicoloxía da Educación da Universidade de Almería e autor dun estudo que sinala que o 35% dos universitarios padece ansiedade durante as probas académicas. A mostra, realizada con 1.021 alumnos de 33 graos, indica que as carreiras que presentan un maior índice de alumnos afectados son Ciencias Sociais e Xurídicas, Ciencias da Saúde e as titulacións técnicas. Os estudantes de entre 23 e 26 anos son os que máis a sofren. "A medida que avanza a idade, o sentido da responsabilidade e a presión social aumentan", asevera.
A ansiedade é un estado no que aparecen sentimentos de aprensión, incerteza e tensión por anticipar unha ameaza real ou imaxinaria, segundo a definición da estadounidense Diane Papalia, psicóloga e experta en desenvolvemento cognitivo da Universidade de Virginia Occidental. A ansiedade continuada pode impedir ao estudante alcanzar os obxectivos que se propón. Estudar, ir ao exame e aprobar convértense en obstáculos insalvables.
“O verdadeiro problema aparece cando evitamos as situacións que nos producen ansiedade, cando non imos a un exame porque estamos demasiado nerviosos para facelo ben ou non estudamos porque estamos axitados e preferimos esperar a atoparnos ben”, explica Lucía Olivera, directora do gabinete de orientación educativa da Universidade Francisco de Vitoria.
¿Como se pode identificar? Hai síntomas que son facilmente observables: nerviosismo intenso desde o punto de vista fisiológico (palpitacións, tensión muscular ou incremento da sudoración); aceleración do pensamento; anticipación de futuros fracasos; bloqueo (que en ocasións pode provocar que o estudante non queira acudir á aula); problemas para conciliar o soño; trastornos estomacais ou maior irritabilidad.
Aínda que aínda non existe ningún estudo que demostrase unha relación directa entre a ansiedade e a obtención de peores resultados académicos, o que si está claro é que dificulta o almacenamento e a organización da información e a recuperación dese material, apunta o profesor Joaquín Álvarez. “Todas as universidades deberían contar cunha sala para atender aos alumnos con ansiedade durante os exames. Falar cun profesional 30 minutos antes da proba axudaríalles a gañar confianza e acougarse antes de entrar á a aula”.
A ansiedade dificulta o almacenamento e a organización da información
A ansiedade non só afecta o rendemento académico, tamén pode causar problemas de saúde. En 1986 a investigadora da Universidade Estatal de Ohio Janice Kiecolt Glaser informou da actividade das chamadas células Natural Killers durante os períodos de exames en estudantes de medicamento. Segundo o seu estudo, a depresión do sistema inmunitario ou a vulnerabilidade do organismo ante as enfermidades son algunhas das consecuencias.
Para tratar de previr e facer fronte a esta doenza, hai unha serie de técnicas que poden ser de utilidade, aínda que os expertos recomendan consultar a un especialista para obter un diagnóstico e un plan de acción.
  • Non alterar o ritmo de soño: durmir pouco e mal desestabiliza o estado físico e mental. “É fundamental non modificar as horas de deitarse e levantarse, seguir o horario habitual de soño de entre sete e oito horas ao día e non botarse sestas de máis de media hora”, recomenda Lucía Olivera. Quedar parte da noite tratando de asimilar todos os contidos que quedaron pendentes non é unha boa opción, sinala o profesor Joaquín Álvarez. “O cansazo aumenta as posibilidades de sufrir ansiedade e bloqueo mental”.
  • Planificar o lecer: moitas horas de estudo non equivalen a mellores resultados. “Se non aprendemos a descansar e a relaxarnos, somos presa fácil da ansiedade”, asegura Lucía Olivera. Para sentirse ben e render ao máximo é necesario intercalar o traballo con actividades de lecer que permitan desconectar e descargar tensións. “Respectar as nosas necesidades e equilibrio é clave, planificar o noso tempo de lecer axudaranos a aproveitar mellor as horas de estudo sabendo de antemán que temos unha recompensa”, engade a directora do gabinete de orientación educativa da Universidade Francisco de Vitoria.
  • Controlar os pensamentos: “Non son os acontecementos os que xeran ansiedade, senón a interpretación que se fai deles”, apunta Lucía Olivera. Pensamentos negativos como “nunca aprobarei esta materia”, “esta carreira é demasiado difícil para min”, “non vallo para a enxeñería” ou “son un desastre”, entre outros, son os que xeran lecturas erróneas da realidade, que empeoren os síntomas físicos e fan que o estudante se paralice. “É moi importante aprender a identificar eses pensamentos (que todos temos en maior ou menor medida) e a desmontalos cunha resposta positiva”, remarca a experta.“O estudante debe dicirse a si mesmo ‘eu xa pasei por situacións parecidas antes e saín vitorioso. Prepareime o suficiente e vouno a facer ben”, indica o profesor da Universidade de Salamanca Joaquín Álvarez.
  •  Practicar exercicios de relaxación: abordar a ansiedade con técnicas de relaxación é aconsellable tanto durante o tempo de estudo como no momento previo á realización do exame. “O estudante debe ser consciente do que lle pasa. Concentrar a atención na respiración e facela progresivamente máis profunda e lenta axuda a desconectar, acougarse e iniciar o estudo en condicións óptimas”, recalca Álvarez.Ao comezar unha proba, o nerviosismo pode provocar que o estudante senta que se quedou en branco, que non lle xorden as ideas, pero é unha sensación momentánea. “A medida que analice o exame, irá organizando todos os coñecementos acumulados e estruturando as respostas. Para iso fai falta pararse e respirar profundamente. Facer un esquema do contido que se vai a desenvolver tamén axuda”, conclúe Álvarez.

Mañá ábrese á inscrición para o curso de certificación galega de competencias dixitais en ofimática

A AMTEGA abre mañá o prazo de inscrición para a obtención da certificación galega de competencias dixitais en ofimática, tal e como recolle a convocatoria publicada hoxe no DOG, con 180 prazas para o curso preparatorio previo ao exame presencial que terá lugar a mediados do mes de xuño. A inscrición realizarse a través da páxina web de CeMIT e os únicos requisitos necesarios son ser maior de 16 anos, estar dado de alta como usuario da rede CeMIT e abonar a taxa correspondente aos dereitos de exame. O curso de preparación impártese na modalidade de teleformación con titorías de apoio, polo que soamente será necesario contar cun ordenador persoal e conexión a internet para seguir a formación dende calquera lugar e en calquera momento.
O prazo de inscrición será de cinco días naturais a partir de mañá. Unha vez finalizado o prazo de inscrición, publicarase a relación provisional de persoas admitidas na páxina web da rede CeMIT así como un número adecuado de reservas. As persoas admitidas deberán aboar no prazo de cinco días naturais desde a data da súa publicación a taxa de 10 euros correspondente aos dereitos de exame, sendo excluídos aqueles aspirantes que non aboen a citada taxa.
Durante as 12 semanas de duración deste curso, as persoas matriculadas formaranse nos contidos que compoñen o Plan Formativo Ofimático de Galicia, composto actualmente polas cinco unidades nas que se estrutura o módulo formativo MF0233_2 «Ofimática» (190 horas) do Repertorio Nacional de certificados de profesionalidade:
- Sistema operativo, busca da información: internet/intranet e correo electrónico (30 horas)
- Aplicacións informáticas de bases de datos relacionais. LibreOffice Base (50 horas)
- Aplicacións informáticas para presentacións: gráficas de información. LibreOffice Impress (30 horas)
- Aplicacións informáticas de tratamento de textos. LibreOffice Writer. (30 horas)
- Aplicacións informáticas de follas de cálculo. LibreOffice Calc (50 horas)
Esta convocatoria forma parte do Plan de Formación da rede CeMIT para este ano 2016, que terá a súa continuación cun novo curso de teleformación titorizada previsto para o segundo semestre (no mes de setembro).

1.325,9 millóns de quilos de alimentos acaban no lixo cada ano

8 de cada 10 fogares tiran alimentos sen procesar ao lixo por considerar que non están en bo estado, mentres que 3 de cada 10 tiran parte da comida preparada.

Na reunión da VII Comisión de Seguimiento da Estratexia “Máis alimento, menos desperdicio”, celebrada no marco de Madrid Fusión 2016, congreso gastronómico que tivo lugar entre os días 25 e 27 deste mes no Palacio Municipal de Congresos de Madrid , o Ministerio de Agricultura, Alimentación e Medio Ambiente (MAGRAMA) presentou o primeiro Panel de cuantificación do desperdicio alimentario, do que se desprende que nos fogares españois arróxanse ao cubo do lixo cada ano 1.325,9 millóns de quilos de alimentos.
 
Este Panel, tal e como asegura o MAGRAMA, permite cuantificar os alimentos sen procesar que se desbotan por deterioro ou caducidade, e os cociñados ou en receitas que se eliminan por sobrar ou por deterioro. A partir deste momento, a información será actualizada semestralmente, permitindo coñecer así a evolución do desperdicio alimentario nos domicilios.
 
Os datos
 
Deste primeiro estudo extráese que:
 
•Os fogares españois desperdician 25,5 millóns de quilos de alimentos á semana, representando o 4,53 por cento do total da comida comprada. Neste sentido, cabe precisar que non se desbota na mesma proporción o que se compra, detectándose diferenzas significativas entre produtos.
 
•8 de cada 10 fogares tiran alimentos sen procesar ao lixo por non consideralos en bo estado. Froitas, verduras e pan fresco representan o 48,1 por cento do volume de refugallos.
 
•Unha vez preparado o produto, o desperdicio de alimentos vese reducido. De feito, 3 de cada 10 fogares tiran parte dos menús ao lixo, sendo maior a cantidade que se desperdicia desde a nevera que a que se desperdicia por non consumirse na mesa.
 
•Especial protagonismo cobra a estacionalidade, tanto en ingredientes sen cociñar como en pratos preparados. Constatouse que na primaveira-verán desperdíciase un 9,4 por cento máis que no outono-inverno.
 
O Ministerio manifesta que os datos proceden dos 12.000 fogares participantes no panel de compras, que posibilita a recollida diaria, a través de scanner, das compras para o fogar, permitindo facer un seguimiento en torno aos alimentos que son susceptibles de desbotarse, e no panel de uso, que se estrutura mediante un diario de consumo semanal (receitas que elaboran cada día), subministrando información sobre as receitas elaboradas e que son susceptibles de ter sido desbotadas.
 
A metodoloxía de cuantificación do novo Panel facilita a obtención de datos fiables e representativos, xa que os fogares que interveñen teñen ampla experiencia na participación en paneles, as enquisas están deseñadas para permitir unha rápida cumprimentación, as posibilidades de resposta están adaptadas á realidade do fogar, e, ademais, permítese que os panelistas cuantifiquen o desperdicio de unidades de medidas diferentes segundo o produto elixido.

Máis de 1.500 traducións de obras galegas a outras linguas en 40 anos

Bitraga, a Biblioteca da Tradución Galega da Universidade de Vigo, vén de dar a coñecer os datos do total de traducións literarias (de fóra cara a dentro e viceversa) no período 1980-2014: 4603, das que 1540 son traducións a outras linguas de obra galega.

O grupo Bitraga (Observatorio da Tradución en Galiza, pertencente á Facultade de Tradución e Interpretación da Universidade de Vigo) elabora desde o ano 2004 a Biblioteca da Tradución Galega que contén a referencia bibliográfica dos textos literarios traducidos cara a e dende a lingua galega; co obxectivo de proxectar a importancia política e cultural da produción traducida. Na súa web pódense consultar as traducións literarias publicadas desde 1980 até a actualidade.
Segundo as autoras deste catálogo único que recolle obras traducidas dende e cara ao galego (Ana Luna Alonso, Áurea Fernández Rodríguez, Iolanda Galanes e Silvia Montero), os datos son “máis que positivos” no que a proxección exterior se refire. Tras cubrir o repertorio de clásicos nos anos 80 e 90, a comezos da década do 2000 o sector entrou nunha nova fase con signos de normalidade como a tradución dos premios Nobel, de obra menor de grandes autores, de obras de actualidade e ata de best-sellers...
“A cantidade de textos literarios estranxeiros traducidos e aos que se ten acceso directamente en galego sen necesidade de pasar polo castelán é enorme”, subliña Ana Luna, investigadora principal do grupo, ao que Iolanda Galanes engade que, a día de hoxe, no sector da tradución literaria en Galicia xa non hai enormes diferenzas co que acontece noutros lugares, “estamos no circuíto comercial e, aínda que non somos un mercado equiparable ao das grandes culturas, percibimos signos de normalidade. Iniciouse, aínda que de xeito tímido, o proceso de internacionalización”.
“Neste momento a exportación de literatura galega supón un terzo do total das traducións”, explica Galanes, que lembra que nos anos 90 “desde o ámbito académico, era relativamente habitual referirse á nosa cultura como pequena, porque apenas se establecía diálogo co exterior e, cando acontecía, era máis ben un monólogo: traduciamos, mais non eramos traducidos”. Hoxe, tal e como demostran os datos recollidos, as cousas mudaron de xeito radical “e xa non se pode negar que exista un diálogo”. Logo pode analizarse, a través do catálogo, como é ese diálogo con cada cultura, se é ou non estable, se é equitativo, a través de que vías ... “pero xa non se pode negar”, insisten as investigadoras.
“Cifras alentadoras” 
Se ben as cifras son moi alentadoras, desde Bitraga indican que as relacións non se producen do mesmo xeito nin coa mesma intensidade en todos os casos. Aínda que o abano de culturas de importación se ampliou dende principios do século XXI, Galiza segue a ter dependencias de espazos e linguas moi concretos como son o español, o inglés e o francés, “sirva de mostra que o 90% das obras do catálogo de importación teñen como orixinal unha obra nalgunha destas linguas”. Un canon que, a xuízo das investigadoras, está reforzado pola escasa política institucional e que cumpriría diversificar se o que se pretende realmente é fomentar o multilingüismo. Pola súa parte, o espazo privilexiado de difusión exterior para a literatura galega segue a ser o ibérico, aínda que é salientable que nos últimos trinta anos se abrisen relacións con outros 40 espazos culturais.“Quen soñou traducir poesía guaraní ou mapuche ao galego directamente? Ou que obra galega estivese traducida ao kurdo? Era impensable hai só unha década e hoxe, en cambio, está acontecendo”, recalca Galanes.
Outro dos cambios de tendencia que Bitraga detecta é que a nosa literatura interesa no exterior non só por ser unha cultura minorizada, e polo tanto exótica. “Por citar un exemplo, a literatura infantil e xuvenil galega funciona no exterior con todas as condicións do mercado internacional”. Nesta liña, as investigadoras aluden ao esforzo das editoras, que mudaron as estratexias comerciais, no sentido de publicaren simultaneamente orixinal e traducións “de xeito que se introduce a versión traducida na contemporaneidade da produción literaria, sen distorsións, e ao mesmo tempo sitúa a literatura minorizada en pé de igualdade coas outras culturas”. As delegacións de editoras galegas no exterior, as parcerías comerciais noutros países ou a participación sistemática en feiras internacionais “onde venden xa non a tradución, senón directamente os dereitos de tradución, son outros indicios de normalidade”, explica Ana Luna.
Os resultados de investigación de Bitraga deron xa lugar á publicación de dúas monografías de ámbito internacional nunha colección de referencia na área científica: Traducción de una cultura emergente (Peter Lang, 2012), que estuda a tradución de obra galega no exterior e, o recén saído do prelo, Literaturas extranjeras y desarrollo cultural. Hacia un cambio de paradigma en la traducción literaria gallega, editado por Ana Luna, Áurea Fernández, Iolanda Galanes e Silvia Montero. Nesta última preséntase, en colaboración con outros especialistas, un exhaustivo percorrido polos xéneros literarios traducidos ao galego. 

xoves, 28 de xaneiro de 2016

Acampamento de entruido na Semente de Vigo

Serám três dias de acampamento. Há mais atividades ainda em janeiro.

Nos dias 8, 9 e 10 de fevereiro o Centro de Ensino Galego Semente de Vigo organizará um acampamento de entruido, aberto para crianças desse centro mas também para as que nom som. Será em horário de manhá, entre as 8:30 e as 15:30, com preços populares: 30 € para pessoas sócias e 40 € para nom sócias. A reserva de vaga pode fazer-se contatando o centro em horário de tarde.
Acampamento Entruido 2016Mais atividades
Nom é a única atividade que a Semente de Vigo soma ao seu trabalho regular nos próximos dias. No dia 30 de janeiro, às 17:30 desfrutar-se-á na escola da música do Sérxio Barulho. A entrada é de graça.

A Semente de Vigo e as Escolas Semente
A Associaçom Pró-Escola Semente Vigo nasceu en junho do 2013 pola necessidade dum grupo de pessoas de encontrarem um centro de qualidade para as suas crianças em Vigo, junto com outras pessoas interessadas na língua e no mundo educativo. Em setembro de 2015 abrirom a escolinha, um centro educativo de manhás que começou com sete crianças. Às tardes e nas manhás dos sábados tenhem atividades abertas a todas as faixas etárias.
A Semente de Vigo, junto com a de Trasancos e Compostela - a mais antiga, e que no ano académico presente tivo que duplicar instalaçons perante o aumento das inscriçons - som umha iniciativa social sem fins de lucro que pretendem conformar as bases necessárias para a criaçom da Escola Nacional Galega.

Mañá ábrese á inscrición para o curso de certificación galega de competencias dixitais en ofimática

A AMTEGA abre mañá o prazo de inscrición para a obtención da certificación galega de competencias dixitais en ofimática, tal e como recolle a convocatoria publicada hoxe no DOG, con 180 prazas para o curso preparatorio previo ao exame presencial que terá lugar a mediados do mes de xuño. A inscrición realizarse a través da páxina web de CeMIT e os únicos requisitos necesarios son ser maior de 16 anos, estar dado de alta como usuario da rede CeMIT e abonar a taxa correspondente aos dereitos de exame. O curso de preparación impártese na modalidade de teleformación con titorías de apoio, polo que soamente será necesario contar cun ordenador persoal e conexión a internet para seguir a formación dende calquera lugar e en calquera momento.
O prazo de inscrición será de cinco días naturais a partir de mañá. Unha vez finalizado o prazo de inscrición, publicarase a relación provisional de persoas admitidas na páxina web da rede CeMIT así como un número adecuado de reservas. As persoas admitidas deberán aboar no prazo de cinco días naturais desde a data da súa publicación a taxa de 10 euros correspondente aos dereitos de exame, sendo excluídos aqueles aspirantes que non aboen a citada taxa.
Durante as 12 semanas de duración deste curso, as persoas matriculadas formaranse nos contidos que compoñen o Plan Formativo Ofimático de Galicia, composto actualmente polas cinco unidades nas que se estrutura o módulo formativo MF0233_2 «Ofimática» (190 horas) do Repertorio Nacional de certificados de profesionalidade:
- Sistema operativo, busca da información: internet/intranet e correo electrónico (30 horas)
- Aplicacións informáticas de bases de datos relacionais. LibreOffice Base (50 horas)
- Aplicacións informáticas para presentacións: gráficas de información. LibreOffice Impress (30 horas)
- Aplicacións informáticas de tratamento de textos. LibreOffice Writer. (30 horas)
- Aplicacións informáticas de follas de cálculo. LibreOffice Calc (50 horas)
Esta convocatoria forma parte do Plan de Formación da rede CeMIT para este ano 2016, que terá a súa continuación cun novo curso de teleformación titorizada previsto para o segundo semestre (no mes de setembro).

Consello de Europa encoraxa a Xunta a promover os medios en galego

Fíxoo no relatorio sobre linguas rexionais ou minoritarias no que dá conta da existencia dunha única publicación imprensa semanal en lingua galega, Sermos Galiza. 

O relatorio elaborado polo Comité de Expertos europeo ao fío da cuarta rolda de avaliación do cumprimento da Carta europea de linguas minoritarias ou rexionais, supón un tirón de orellas á política lingüistica da Xunta de Feijóo.
Neste senso, para alén dos incumprimentos que o goberno galego e o Estado español estarían a cometer en materia de ensino, na xustiza ou na propia administración, senón que dá conta deles tamén noutros ámbitos como os medios de comunicación.
No concreto, en cumprimento do artigo 11 os territorios que subscriben a Carta están obrigados a asegurar a existencia de medios nas linguas propias --quer audiovisuais, quer impresos-- fomentando e facilitando a súa creación, a formación d@s xornalistas .
Porén, segundo recolle o documento publicado polo Comité de Expertos "as axudas públicas dirixidas aos medios en galego foron drasticamente reducidas" o que provocou "o fechamento dos xornais que usaban o galego" como o Galicia Hoxe, Xornal de Galicia, De Luns a Venres e A Nosa Terra. 
La Voz de Galicia, recibe tres veces máis fondos públicos que o conxunto dos 18 medios que publican integramente en galego
E é que, na última resolución publicada pola Xunta de Galiza en materia de axudas concedidas a "empresas que realicen publicacións periódicas escritas integramente en galego" e de "axudas concedidas a empresas xornalísticas e de radiofusión" evidencian o nesgo da administración en favor das cabeceiras escritas case na súa totalidade en español.
Así, unha soa cabeceira, La Voz de Galicia, recibe tres veces máis fondos públicos (681.901 euros) que o conxunto dos 18 medios que publican integramente en galego (201.340 euros).
Desde o Comité de Expertos sinalan que na actualidade unicamente existe no noso país un xornal impreso "publicado integramente en galego e unha vez á semana, Sermos Galiza".
Perante esta realidade, e parabenizando "a presenza do galego" no terreo dixital, desde a UE encoraxan a Xunta a explorar, en cooperación cos axentes, as posibilidades para a imprensa.

A Xunta deixa sen executar a metade do orzamento que destina a bolsas universitarias

Destinou apenas 1,7 millóns de euros dos máis de 3 millóns que tiña previstos para o exercicio 2015. Dende 2011 até agora mais de 7.000 bolseiros deixaron de percibir as súas axudas. 

O goberno galego deixou sen executar case a metade do orzamento previsto para bolsas universitarias en 2015. Dos 3,18 millóns de euros orzamentados para bolsas polo goberno galego, no ano 2015 Educación “fixo tres transferencias de crédito” polas que destinou 1,7 millóns.
Esta é a denuncia que en sede parlamentar dixo a deputada socialista Concepción Burgo, que acusou Feijóo de “deixar a moitos mozos e mozas polo camiño” ao poñer condicións “imposíbeis” para conceder as bolsas universitarias, incumprindo deliberadamente a súa obriga de garantir a equidade e a igualdade de oportunidades. De acordo cos datos oficiais, dende 2009 até 2016 os fondos do Ministerio para bolsas diminuíron un 24 por cento, situándose a cuantía media das bolsas para 2015, ao nivel do curso 2004-2005, dez anos atrás.
Dende 2011 até agora mais de 7.000 bolseiros deixaron de percibir as súas axudas
A parlamentar puxo sobre a mesa tamén o que cualificou como “truco” do goberno galego de convocar bolsas “por debaixo do orzamentado”, sendo que malia que para 2015 tiñan previstos 3,18 millóns en bolsas universitarias, “sumando tódalas súas convocatorias, só suman pouco máis de 2 millóns de euros”.
A esta situación engade o "endurecemento" dos requisitos das bolsas en Galiza, “imposíbeis para as familias que non chegan ao salario mínimo interprofesional, co que só están a conceder o 43 por cento das solicitudes presentadas”.
A consecuencia destas políticas, afirmou Burgo, é que dende 2011 até agora máis de 7.000 bolseiros deixaron de percibir as súas axudas.

mércores, 27 de xaneiro de 2016

Santiago cae no ránking GreenMetric de universidades e medio ambiente

A USC baixa 64 postos no mundo e perde 5 en España para situarse como a número 14

A Universidade de Santiago experimentou unha forte caída no ránking GreenMetric que mide o compromiso das institucións académicas co medio ambiente. Aínda que a USC destaca o feito de quedar en medio da táboa (posto 210 sobre 407 universidades) a realidade é un forte descenso con respecto a 2015, cando quedou no posto 149 do mundo. Nun só ano, Santiago tamén tivo unha enorme baixa no panorama de España, pasando do posto 9 ao 14 nun prazo de doce meses.
Concibido como a “primeira e única clasificación que mide o compromiso de cada universidade participante no desenvolvemento dunha infraestrutura amigable co medio ambiente”, o UI GreenMetric Ranking of World Universities 2015 sinala a USC como a 210 do mundo e no posto 14 de entre as 22 españolas presentes. En total, esta clasificación mide o compromiso medioambiental de 407 universidades de 65 países.
Pegada de carbono e uso da enerxía penalizan a Santiago, que é valorada en reciclaxe
Este ano, á metodoloxía para avaliar cada Universidade engadiuse a pegada de Carbono, elemento que complementa a información procedente dos seis criterios de análise, entre os que o de maior valor é o relativo á xestión do uso da enerxía e cambio climático (21% da nota final), seguido polas actividades de tratamento e reciclaxe de residuos (18%), políticas de transporte e emisións á atmosfera (18%), presenza da cuestión ambiental na actividade docente (18%), estatísticas sobre axustes e infraestruturas (15% da nota total) e utilización da auga (10 % ).
Dos seis criterios sometidos a análise, a Universidade de Santiago obtén os seus mellores resultados en tratamento de residuos, no posto 110 das 407 universidades, e na introdución do concepto medioambiental no proceso educativo, no posto 123, así como en infraestruturas, 187 de entre as 407. A USC comparte posicións destacadas xunto coas universidades Autónoma de Barcelona, Alcalá, Autónoma de Madrid, Politécnica de Valencia, Oviedo, Jaume I, Barcelona, Zaragoza, Rei Juan Carlos, Valencia, Castela A Mancha, Salamanca e Vic. Non hai outra universidade galega no ránking, quedando fóra Vigo e A Coruña.
O equipo encargado da clasificación selecciona criterios que xeralmente están considerados como de importancia para as universidades no ámbito da sustentabilidade. Así, inclúen información relativa ao tamaño da institución, zona de influencia e emprazamento, para deste xeito ter unha referencia do grao de espazos verdes asociados ás instalacións universitarias. Tamén se presta atención ao consumo eléctrico, sistemas de transporte, uso da auga, tratamento de residuos. Máis alá deste conxunto de indicadores, o ránking pretende “alcanzar unha imaxe sobre cómo cada universidade está respondendo ou facendo fronte á súa sustentabilidade a través de políticas, accións e comunicación”.

Tras o envorco electoral o 20-D : ¡Derrogación da Lomce e o 3+2 XA!

Durante os últimos anos pais, profesores e estudantes alagamos as rúas en máis de 20 folgas estudantís e 3 folgas de toda a comunidade educativa para deixar claro que non aceptamos ningún ataque á escola pública. Coa nosa loita logramos moitas das nosas reivindicacións como botar a Wert, que o 3+2 non se estea aplicando hoxe nas universidades ou que se aprazaron sen data as reválidas franquistas. Pero non nos conformamos con iso. Froito da urxencia e a gran indignación social polos ataques do PP,  a defensa da educación pública foi unha das bandeiras das formacións de esquerdas que lograron un enorme avance nas últimas eleccións. Tanto é así que nos últimos días puidemos ver diferentes declaracións públicas dos dirixentes de Podemos, UP-EU e PSOE esixindo a derrogación da LOMCE.
¡A voz unida de todos os que defendemos a educación pública debe pedir no parlamento a derrogación a LOMCE e o 3+2!
O avance de Podemos, as confluencias de esquerdas e EU-UP o 20-D foron unha vitoria no terreo electoral de todos os que estes anos non nos resignamos á política ditada polos poderosos. Tamén o PSOE fíxose eco de reivindicacións tan sentidas entre os traballadores e os mozos, pero as palabras non son suficientes se non van acompañadas de accións.
Despois de dar un envorco ao parlamento o 20D, chega o momento de levar aos feitos os programas e as reivindicacións que, os que votamos á esquerda, esiximos xa nas rúas. Por iso desde o Sindicato de Estudantes chamamos aos representantes de Podemos, das diferentes coalicións de esquerdas que houbo ao longo e ancho do Estado, de EU- Unidade Popular, do PSOE, de ERC e de Bildu a que dean un paso máis para levar a voz de millóns de mozos ao parlamento e tramiten de forma inmediata unha proposición parlamentaria para derrogar a LOMCE e o 3+2.
A loita nas  rúas é indispensable para lograr reverter os ataques e continuar defendendo a escola pública
A esixencia da derrogación da LOMCE é produto da impactante loita da comunidade educativa, da organización e a mobilización. Con todo a política de recortes e despedimentos do PP, así como os intentos da dereita por continuar facendo da escola pública un negocio para o lucro duns poucos segue ameazando o noso dereito a unha educación pública e de calidade. A única maneira de continuar facendo fronte aos propósitos da dereita e a patronal educativa é impulsando a onda de mobilización social que puxo en aprietos ao PP para aplicar todos os seus ataques. Hai que redobrar a mobilización e a organización da Marea Verde na rúa, nos institutos e universidades  para que o avance da esquerda no parlamento teña a forza de ser un muro inquebrantable contra a política e as manobras  do PP, a banca e os grandes empresarios

A LOMCE e a Lusofonia

Acho que nunca imaginámos que a LOMCE pudesse trazer algo de positivo ao curriculum escolar. E, no entanto, trouxo.
Como professora de galego e de português no ensino secundário, a minha surpresa foi imensa, quando, recentemente, ao folhear o manual de Língua Galega de 1º de Bacharelato que usamos no meu departamento, me encontrei com umha epígrafe dedicada à Lusofonia.
Logicamente, mal saí da aula esse dia, fui contrastar com manuais doutras editoras, para comprovar que, com efeito, a Lusofonia aparecia em todos. Era, portanto, longe do que tinha pensado, umha linha curricular e nom opçom linguístico-ideológica de umha editora concreta. O tratamento do tema, obviamente, divergia bastante entre uns e outros, sendo o melhor, na minha opiniom, o de Xerais, tanto quantitativa como qualitativamente: ao longo de quatro páginas (numha unidade didáctica de doze), partindo de um tópico clássico como a origem comum do galego e do português, apresentava umhas noçons básicas de dialectologia e da história da expansom do português arredor do mundo, para acabar com umha exposiçom sobre a Galiza e o âmbito da lusofonia, em que se desenvolviam aspectos económicos, socioculturais (literatura, Ponte nas Ondas!) e musicais (Cantos na Maré), para além de aspectos muito novidosos (num manual destas características, entenda-se), como a aprendizagem do português na Galiza (referindo expressamente o Instituto Camões e a Lei Valentín Paz Andrade) e o ensino do galego nos países lusófonos.
Ainda cheia de curiosidade fui comprovar o que acontecia nos manuais de 3º de ESO, por corresponder a este curso o mesmo temário que 1º de Bacharelato. Neste caso, o tratamento era desigual, nom aparecendo sequer em todos os manuais consultados (mas com ótimos resultados naqueles que o desenvolviam, nomeadamente o de Santillana). Fiquei um pouco desiludida, confesso, mas é claro que nom podia ser perfeito. Mesmo assim, já nom era mau e foi por isso mesmo que já nem me dei ao trabalho de consultar o decreto para descobrir por que uns manuais tratavam esse tema e outros nom. Fosse como for, o facto de que nalguns aparecesse era inquestionavelmente positivo e significava, em qualquer caso, umha mudança.
Repensei tudo de novo e a sensaçom que ficou foi de esperança: Será que, finalmente, as autoridades (Consellería de Educación e Secretaría Xeral de Política Lingüística) se aperceberam –de facto– da importáncia de promocionarem o espaço lusófono para o futuro do galego? E, ainda mais, será que isso vai mudar algumha cousa –que ainda nom vimos por enquanto– a nível prático?
Poderá ser ou nom, mas, pola primeira vez, já se dam passos nesse sentido, para além de promessas e palavraria política…
 

Cultura deulle aos grandes medios 300.000 euros por potenciar o uso do galego

Foron o que recibiron os medios tradicionais editados en español só no segundo semestre de 2015. La Voz de Galicia percibe a metade dese diñeiro, que é sete veces máis do que recibiron os medios escritos en galego durante todo o pasado ano.


A Consellería de Cultura destinou no segundo semestre do pasado ano 301.000 euros para que os grandes medios potenciaran o uso do galego en xornais e canles de radios. Un diñeiro que foi para algúns medios que raramente superan o 5% das súas informacións escritas na nosa lingua.
Este diñeiro súmase, ademais, ao doutras consellerías e ás axudas da Secretaría Xeral de Comunicación e que nos últimos meses superaron os seis millóns de euros, segundo as estimacións realizadas por GC tras a publicación de diversas informacións sobre convenios publicitarios. Sen embargo, aínda hai convenios e acordos publicitarios que non foron feitos públicos.
Como noutras axudas, o Grupo Voz segue sendo o que máis cartos públicos recibe con diferencia. A Xunta deulle a este medio 149.500 euros nos seis últimos meses para potenciar o uso do galego tanto no seu xornal, La Voz de Galicia, como na súa radio, Radio Voz. A moita distancia está o grupo Prensa Ibérica que recibiu 78.000 euros; Faro de Vigo, 63.0000 e La Opinión de A Coruña, 15.000 euros.
Pola súa banda, El Progreso de Lugo tivo 35.000 euros; La Región, 23.000 euros e Editorial La Capital ( El Ideal Gallego, Diario de Ferrol, Diario de Bergantiños e Diario de Arousa), 15.5000 euros. Nesta relación non figura, curiosamente, Editorial Compostela, editora de El Correo Gallego, que chegou a ter un medio en galego, Galicia Hoxe.
Os medios en galego, sete veces menos
A Xunta destina millóns de euros en subvencións aos medios galegos.
Estes 300.000 euros contrastan cos 41.341 que a Secretaría Xeral de Medios destinaba aos medios escritos íntegramente en galego no 2015, na súa resolución do 31 de decembro de 2014, o que significa que os medios en galego recibiron sete veces menos axudas que os escritos en español. Iso, tendo en conta, que a axuda dos medios en galego é anual e a dos medios en español é semestral.
Tamén contrastan cos 48.000 que só se destinaron para escavacións arqueolóxicas, a pesar da importancia económica que os bens arqueolóxicos poden ter na proxección turística de Galicia. Destes, 30.000 foron destinados para o convenio entre Cultura e a USC para actuacións arqueolóxicas no xacemento da Cova de Eirós (Triacastela) e outros 18.000 para a realización dunha intervención arqueolóxica na Sauna Castrexa do Castro de Castelón de Castañoso na Fonsagrada.
Cultura tamén destinou no último semestre do ano 6.000 euros para o IX Premio Diario Cultural Teatro Radiofónico da Radio Galega, os mesmos que para o Centro Pen Galicia para a realización de actuacións en materia de normalización lingüística. Outros 2.000 euros foron para a realización do III Premio de Poesía Gonzalo López Abente nun acordo entre a consellería e a Fundación Gonzalo López Abente.
A subvención aos medios en español polo seu uso escaso do galego, tamén contrasta cos 60.000 euros para a realización das feiras do libro en Galicia en 2015 nun convenio de colaboración coa Asociación de Libreiros de Galicia ou os 17.000 para actividades culturais e a colaboración coa OEPLI en convenio coa Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil.

Varias institucións preparan un simposio sobre as Irmandades para novembro

Do 17 ao 19 de novembro deste ano celebrarase o simposio 'Repensando Galiza: as Irmandades da Fala, 1916-1931', organizado polo Museo do Pobo, a Universidade da Coruña, a revista Murguía e varias fundacións. 

Neste ano do centenario da fundación das Irmandades da Fala estanse a preparar múltiples actividades para lembrar o nacemento desta primeira organización do nacionalismo galego. Este congreso, que se suma aos anunciados polo Consello da Cultura Galega, pretende “fornecer un marco de análise da súa significación na evolución do pensamento, das ciencias, da literatura e das artes de Galiza, así como a súa incidencia na dinámica política dun período en que as tensións nacionais e a conflitividade sociopolítica adquiren unha especial relevancia no seo do Estado español”.
O simposio, que terá lugar no auditorio do Museo do Pobo Galego do 17 ao 19 de novembro, está aberto a comunicacións por parte de investigadores, que serán avaliadas polo Comité Científico. O programa, que aínda está pendente de concreción en canto a nomes, incluirá os seguintes temas: ideoloxías e programas; organización e acción política; lingua, literatura e medios de comunicación; economía e sociedade; a cuestión de xénero; ciencias; artes plásticas e música; relacións exteriores; e análise comparativa.
As entidades organizadoras son: o Museo do Pobo Galego, o departamento de Galego-Portugués da Universidade da Coruña, a revista Murguía, a federación de entidades culturais Galiza Cultura e as fundacións Castelao, Alexandre Bóveda, Antonio Fraguas, Losada Diéguez, Isla Couto, Galiza Sempre, Moncho Reboiras, Penzol e Vicente Risco.
Na Comisión Organizadora están Justo Beramendi, Uxío Breogán Diéguez, Carmen Fernández Pérez-Sanjulián, Pilar García Negro e Xosé Manuel González Reboredo.
Ano das Irmandades
As Irmandades absorberán gran parte do esforzo cultural deste ano, cunha grande exposición promovida pola Deputación da Coruña, en colaboración con outras institucións, e comisariada por Pepe Barro que será inaugurada arredor do 18 de maio, data da creación da primeira Irmandade da Coruña.
A Deputación da Coruña está a implicarse a fondo nesta conmemoración, traballando en producións propias e tamén abrindo liñas de apoio a iniciativas doutros colectivos. Outras institucións que promoverán eventos son a Real Academia, o Museo do Pobo e o Consello da Cultura, que realizará desde 2016 a 2018, un álbum web, dúas exposicións e tres congresos, o primeiro dos cales terá lugar este mesmo ano, e que sitúa este movemento no contexto internacional.
 

martes, 26 de xaneiro de 2016

ViaGalicia presenta as súas iniciativas emprendedoras en Vigo

O pasado sábado o director de Xesgalicia, Juan Cividanes, participou en Vigo na xornada de presentación dos 20 proxectos emprendedores seleccionados na actual convocatoria de ViaGalicia, onde destacou os diferentes servizos e instrumentos de apoio que ofrece a Consellería de Economía, Emprego e Industria para facilitar o desenvolvemento de novos proxectos empresariais.
Cividanes lembrou o compromiso do Fondo Galicia Iniciativas Emprendedoras, co que se apoiarán os proxectos seleccionados en ViaGalicia, cos proxectos innovadores impulsados por novos emprendedores, e engadiu que nestes momentos está activada polo IGAPE a convocatoria para 2016 do programa Galicia Emprende, dotada con 3,7 millóns de euros en axudas para apoiar proxectos de creación de novas empresas ou investimentos en empresas de recente creación.
Máis de 300 proxectos emprendedores concorreron á vixente convocatoria de ViaGalicia. Foron seleccionados 40, 20 para a sede de Vigo e 20 para a sede de Lugo, que acaban de rematar a fase de academia, na que puideron dispoñer de formación e asesoramento experto para completar e mellorar o seu modelo de negocio.
A maioría dos proxectos presentados do Demoday do sábado están centrados nas TIC ou parten destas novas tecnoloxías para impulsar o desenvolvemento de produtos ou servizos en ámbitos como a saúde, medio ambiente, alimentación ou téxtil.
O comité técnico de ViaGalicia, do que forman parte Xesgalicia e a Axencia Galega de Innovación, deberá seleccionar agora os 15 finalistas que poderán participar no proceso de aceleración, que terá lugar nas instalacións de Porto do Molle. Este ano terán prioridade os proxectos que destaquen no eido do emprendemento innovador, centrado nos grandes retos da Estratexia de Especialización Intelixente de Galicia (RIS3).
Cada un dos 15 proxectos finalistas poderá acceder a financiamento por importe de 125.000 euros, dos que 75.000 serán achegados por Xesgalicia e GAIN, e os 50.000 restantes polo Consorcio Zona Franca a través da sociedade de capital risco Vigo Activo. Por outra banda, os proxectos seleccionados contarán con servizos personalizados de mentoring e un espazo gratuíto de coworking en Porto do Molle.
Ademais do Fondo de capital risco Galicia Iniciativas Emprendedoras e do programa Galicia Emprende e, a Consellería de Economía, Emprego e Industria mantén igualmente activados servizos de formación e asesoramento, así como outros instrumentos para financiar proxectos emprendedores, especialmente os de carácter innovador, como os fondos XesInnova e i2C; a Rede galega de investidores particulares, preparada para facilitar a confluencia de recursos públicos e privados; ou a liña de préstamos directos Jeremie.

O gran exame escolar da Lomce, pendente dos pactos políticos

A formación dun novo Goberno, para a que nin sequera hai data, ameaza a proba de avaliación de 6º de primaria que deben facer en maio 460.000 alumnos

O que pasa na Moncloa chega á aula. Desde hai un mes está en suspenso quen vai formar Goberno, como e con que socios. As negociacións e os prazos nas que se produzan afectan directamente á próxima gran cita prevista na reforma educativa, a Lei Wert ou Lomce. Trátase da avaliación final de sexto de primaria que deben facer por primeira vez a final de curso 460.025 alumnos de sexto de primaria (12 anos). Serán ata catro días de exames (a marxe fíxano as comunidades autónomas) con contidos de Lingua, Matemáticas, Ciencia e Tecnoloxía. Só cinco comunidades autónomas —Galicia, A Rioxa, Castela e León, Murcia e Comunidad de Madrid, as que manteñen Gobernos rexionais do PP tras as eleccións rexionais de maio— defenden que se celebre esta proba e deron instrucións claras para que se poña en marcha tal como recolle a normativa.
No resto de comunidades, onde estudan tres de cada catro alumnos de sexto (333.318 estudantes), a cuestión non está tan clara. Todas rexeitan a proba obrigatoria que o Ministerio de Educación agora en funcións desenvolveu nun Real Decreto publicado o pasado 20 de novembro, en plena precampaña electoral. As contrarias ao exame e á Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa (Lomce) son agora maioría no parlamento. Están pendentes da formación do novo Goberno e de como avancen a Proposición Non de Lei (PNL) e a iniciativa lexislativa que o PSOE presentou no Congreso dos Deputados nada máis constituírse as Cortes para derrogar a Lomce.

Acudir aos tribunais

Oito rexións, ademais, preparan un recurso inminente ante o Tribunal Supremo para tentar frear a avaliación. Son Andalucía, Asturias, Cantabria, Castela-A Mancha, Aragón, Baleares, Estremadura e Navarra. Canarias sopesa sumarse, segundo un portavoz rexional. O Ministerio de Educación en funcións “non ten constancia, nestes momentos, da negativa por parte de ningunha Comunidade Autónoma a realizar a proba”. Respecto dun posible recurso, desde o departamento que encabeza Íñigo Méndez de Vigo, aseguran que acatará as resolucións xudiciais que se poidan producir.
"A reválida é claramente innecesaria, inoportuna e imposta", dixo a conselleira de Educación andaluza, Adelaida da Rúa, o pasado decembro. Andalucía, co resto de rexións que queren recorrer ao Supremo, manifestouse a finais de 2015 contra a “falta de consenso” para a proba, a “tensión” á que se sometía ao alumnado e as dificultades “organizativas, funcionais e económicas” para as comunidades autónomas. Na Junta de Andalucía non aclaran se están a preparar aos seus centros para a proba por se nin o recurso nin as iniciativas do PSOE fréana. Castela-A Mancha non ofreceu ningunha información respecto diso.
Preparativos de mala gana
Á espera do que pase no Goberno, o Parlamento ou os tribunais hai rexións que xa puxeron en marcha os preparativos para o exame, aínda que de mala gana. “Queremos que tanto a proba de terceiro de primaria [implantada o curso pasado] como a de sexto fáganse nos centros como unha avaliación máis”, explica Ricardo Almalé, director xeral de Planificación da Consellería de Educación de Aragón. A Lomce prevé que sexan profesores funcionarios externos aos centros os que realicen ese exame e que os resultados, que non determinarán se o alumno suspende ou pasa de curso, fáganse públicos.
“Movémonos nunha gran incerteza”, engade o director xeral de Planificación en Baleares, Antoni Morante, que asegura que xa iniciaron reunións con directores dos colexios por se non prosperan nin o recurso nin a PNL. En particular, queren “evitar os rankings”. A normativa estatal permite facer clasificacións por centros cos resultados, unha medida moi criticada desde a comunidade educativa.
Asturias está a organizar a distribución do profesorado duns centros a outros, aínda que “a Consellería confía en que se paralice a aplicación”, sinala unha portavoz. Canarias fixou data, do 27 ao 27 de maio. Cantabria ten xa grupos de traballo para confeccionar os exames “de maneira preventiva”, segundo un portavoz oficial, que sinala que a proba será muestral, é dicir, o exame farano só unha parte dos alumnos cántabros en lugar de todos os estudantes de sexto como esixe a Lomce.
A Generalitat catalá sinala que manterá unha proba propia que vén realizando desde 2008. No País Vasco aínda están a deseñar como a farán, mentres ultiman a súa propia lei rexional de Educación.

As cinco fieis á Lomce

Só as cinco rexións do PP aseguran que todo vai como unha seda con este exame. En Galicia, a Consellería de Educación do goberno de Alberto Núñez Feijóo sostén que está “a traballar coa previsión de realizala a finais de curso”, aínda que non trasladou de momento ningunha pauta ao persoal docente. O sindicato maioritario na educación de Galicia, a Converxencia Intersindical Galega (CIG), alenta ás familias para que boicoteen as probas como protesta pola clasificación e porque sostén que carece de "efectos académicos”.
Na Rioxa, o Goberno rexional prevé enviar a instrución aos centros “en breve”. A Consellería de Castela e León entende “que non haberá ningún problema” e desenvolverase “coa normalidade” que tivo a do curso pasado en terceiro de primaria. A Comunidad de Madrid xa avisou aos colexios, segundo un portavoz oficial, e prevé realizala a segunda semana de maio. A súa proba inclúe un exame de Inglés. En Murcia, que tamén prevé avaliar o nivel de inglés dos seus alumnos, a data fixada é do 16 ao 19 de maio. Esta última previu ata os docentes externos que necesita: 841.

Con información de Camilo Baquero (Barcelona), Cristina Huete (Ourense), Ángeles Lucas (Sevilla) e Cristina Vázquez (Valencia).

Reintegremos o galego no português

O escritor galego Ricardo Carvalho Calero deixou-no claro há bastantes anos: «O galego, ou é galego-português ou é galego-castelhano»

Para fazerem desaparecer as línguas que estorvam, os estados com vocaçom lingüicida tenhem diversas soluções ao seu alcance, que funcionam mais ou menos bem. Espanha foi avondo eficaz, ao menos na Galiza. Lá, agiu em dous tempos. Primeiro, convenceu os galego-falantes de que a sua língua já nom tinha nada a ver com o português. Umha vez isolado, o galego deixou de interagir com umha língua falada por uns douscentos e quarenta milhões de pessoas e oficial em nove estados independentes. Quer dizer, que a primeira etapa condenou a língua a viver em autarquia num território –Galiza— de dous milhões e meio de habitantes. Se os dous milhões e meio de galegos falassem todos galego, já ora, nom haveria qualquer problema. Nom é, porém, o caso, e o seu declive é constante desde a segunda metade do século XX. A segunda etapa consiste em aproveitar a insegurança lingüística dos falantes de umha língua que, separada da norma comum, há de fazer umha de seu, para legitimar o maior número possível de castelhanismos. O símbolo desta intrusom é a aceitaçom académica do dígrafo ñ no lugar do genuíno nh —o nh, é claro, remetia demasiado para as normas portuguesas—. Imaginais os estragos que teria causado ao catalão a aceitaçom do mesmo dígrafo? Imaginais que fosse normativo que um catalão exilado escrevesse: «Cada dia, des de la lluñania, eñoro la meva Cataluña» [1]?. Por sinal, esta estratégia em dous tempos —separaçom do tronco comum e castelhanizaçom— é também a estratégia seguida polo espanholismo no País Valenciano.
O escritor galego Ricardo Carvalho Calero deixou-no claro há bastantes anos: «O galego, ou é galego-português ou é galego-castelhano». A academia oficial e o governo autónomo decidírom-se com furor pola segunda opçom. Porém, desde há uns anos, começa a fazer-se sentir umha outra voz. A dos chamados reintegracionistas. Som eles que entendem plenamente os argumentos e os objetivos dos partidários do galego-castelhano e que querem exatamente o contrário.
Som eles que, reagrupados na Associaçom Galega da Língua, querem salvar o galego da implacável residualizaçom a que está condenado. Os seus argumentos som de senso comum: isolado, o galego morrerá, unido com o português, pode aguardar prosperar, graças ao grande número de falantes de que dispom e ao seu prestígio internacional. Intentam, pois, operar umha revoluçom mental para fazer que se reconheça aquilo que já era umha evidência: o galego nom é umha língua derivada do português, mas umha das formas do português.
Este movimento de retorno requer a aceitaçom de um vocabulário hoje desterrado, o qual haveria de fusionar com as formas próprias do galego. Requer, sobretudo, eliminar as formas espanholas aceites de olhos fechados por umha academia [a RAG] de bandulho mole. E requer a recuperaçom das normas ortográficas comuns ao português como som nh em vez de ñ, mas também lh por ll ou ç no lugar de z. Nom o têm doado. Explica-o um dos escritores mais ativos neste combate, Séchu Sende: «Os reintegracionistas som umha minoria no interior da minoria galego-falante». O seu supervendas galego, Made in Galiza (em catalão, A vendedora de palavras, edições RBA, traduzido por Mònica Boixader) estava escrito num galego intermédio entre normativo [oficialista] e reintegracionista. Decidiu redigir o seguinte livro (A República das Palavras) empregando apenas as normas reintegracionistas, e isso significou apenas lograr ser publicado por uma pequena editora. Para ele, porém, a reintegraçom ao tronco galego-português é a única possibilidade para esperar reinjetar autoestima nos falantes de umha língua percebida geralmente como estritamente decorativa. Torna al Born o mor [2].

NOTAS:

[*] Artigo publicado originalmente por Joan-Lluís Lluís na revista catalã Presència em novembro de 2015. Traduzido do catalão para a galega com permissom do autor.
[1] Em correto catalão, «cada dia, des de la llunyania, enyoro la meva Catalunya»; isto é, «Cada dia, a partir da lonjura, estranho a minha Catalunha».
[2] «Regressa ao Born ou morre». O provérbio original é «Roda el món i torna al Born» (localidade catalã), que se poderia traduzir como «vê mundo e regressa à casa».

“Oque.gal”, todas as preguntas e as respostas

NOVO WEB
A Asociación Cultural Chuza! estrea un portal web de perguntas e respostas colaborativas. oQue.gal,​ con ferramentas de código aberto e software libre​, busca ofrecer un servizo que non existe na rede galega​.

Inspirados nos webs Quora ou Stack Overflow, Oque.gal permitirá que calquera persoa usuaria poida facer as preguntas que desexe e responder a doutras usuarias, amais de votas as mellores respostas, que serán ordenadas segundo a valoración. Ademais, para favorecer respostas acaídas, o sistema de puntuación recompensará as usuarias consideradas máis acertadas.
O sistema estará administrado por un grupo de moderadores que supervisará os contidos. Dado que se trata dun web colaborativo, todos estes contidos estarán abertos ás achegas das persoas usuarias. O softare empregado, Question2answer, é o habitual nos webs de preguntas e respostas.

A Mesa quere que os concellos se 'mollen' para que a Xunta cumpra co galego

A MNL presentará mocións para que os municipios insten o goberno galego a executar as recomendacións do Consello de Europa.

A Mesa pola Normalización Lingüística quere implicar concellos e entidades sociais no compromiso de instar a Xunta de Galiza a cumprir coas recomendacións do Consello de Europa sobre o galego. Dirixirase a todos os concellos do país para que aproben mocións neste sentido, que o goberno galego cumpra coa Carta europea das linguas rexionais e minorizadas en todos os ámbitos da súa competencia e que exixa ao goberno central a aplicación efectiva da Carta.
O Comité de Expertos instou a semana pasada con firmeza aos gobernos galego e español a dispor os medios para garantir o cumprimento da Carta en todos os aspectos “e, dun xeito especial no ámbito do ensino, sinalando que os obxectivos do mal chamado Decreto de Plurilingüísmo entran en contradición e incumpren o contemplado na Carta”. A Carta é un tratado internacional, que o Estado Español ratificou en 2001 escollendo o máximo nivel de garantías e comprometéndose a cumprilo. “A comunidade internacional non entende como se pode asinar un tratado e despois incumprilo impunemente e gabarse de o facer”, sinalou o presidente da Mesa, Marcos Maceira. Para el, o documento do Consello de Europa amosa como “o decreto contra o galego non ten ningún apoio nin dentro nin fóra de Galiza e está morto”.
Na moción aos concellos, A Mesa pide a elaboración dun novo decreto sobre o galego no ensino e a derrogación dos artigos que segundo o Consello de Europa contradín a a Carta. As mocións que se aproben serán entregadas no Consello de Europa en Estrasburgo.

luns, 25 de xaneiro de 2016

Associaçom de Estudos Galegos lança site e digitaliza "clássicos" reintegracionistas

A Associaçom de Estudos Galegos, de recente criaçom, acabou de lançar hoje mesmo o seu sítio na rede, com materiais para a formaçom no padrom reintegracionista galego.

Se bem a AEG advertiu na sua conta de Twitter que se trata de umha versom inicial, o novo site da entidade já contém alguns materiais estimáveis, nalguns casos inéditos online.
É o caso de duas obras elaboradas pola Comissom Lingüística da AGAL na primeira metade da década de 80, o Estudo Crítico das Normas ILG-RAG (1983) e o Prontuário Ortográfico Galego (1985). Ambas som obras descatalogadas nas respetivas ediçons impressas, que som agora oferecidas em ediçom digital pola primeira vez e de maneira gratuita graças ao trabalho da AEG.
Porém, o site da nova entidade reintegracionista tem outros materiais recomendáveis, nomeadamente a 2ª ediçom do Vocabulário Galego do Futebol, que também pode ser visualizado e descarregado gratuitamente. Na sua nova ediçom, este trabalho de divulgaçom lexical incorpora o vocabulário fundamental de futebol gaélico, atendendo à difusom que esse desporto está a ter no nosso país nos últimos anos.
Mais um livro completo disponível para download de graça é o Manual Galego de Língua e Estilo, na sua ediçom digital de 2010, da autoria de Beatriz Bieites, Maurício Castro e Eduardo Maragoto.
A nova página da AEG incorpora também umha secçom de Opiniom que conta já com vários textos, se bem avança que se encontra em fase inicial e irá crescendo progressivamente.
 O site da Associaçom de Estudos Galegos pode ser visitada aqui.

FE-CCOO, STEs-i, FETE UXT, FAEST e CEAPA solicitan a posta en marcha de medidas para a derrogación da LOMCE

Tras a nova configuración do Congreso dos Deputados, ás 12 horas do día de hoxe, 15 de xaneiro de 2016, as organizacións FE-CCOO, STEs-i, FETE UXT, FAEST e CEAPA presentaron no rexistro do Congreso un escrito para que se poñan en marcha de forma inmediata todas as iniciativas lexislativas necesarias para a derrogación da LOMCE.
Achégase o escrito presentado.

Gabriel Rei-Doval: “O galego permite dialogar en pé de igualdade con dous mundos imperiais”

“En galego estamos no mundo, e comezamos a ser recoñecidos e aprezados”. É a reflexión que fai nesta entrevista o profesor no Departamento de Español e Portugués da Universidade de Wisconsin-Milwaukee e un dos grandes impulsores do noso idioma nos EE.UU., país no que o galego tivo un lugar moi especial no Congreso da Modern Language Association 2016.

Rei-Doval leva anos traballando polo recoñecemento do noso idioma na  Modern Language Association, prestixioso organismo internacional do que xa forma parte. De feito, hai uns días pechouse o congreso que esta entidade celebrou en Austin (Texas, EEUU). Unha edición na que tivo unha nutrida presenza de temáticas e autores relacionados con Galicia. Por primeira vez, no congreso máis importante e representativo no ámbito das linguas, literaturas e culturas do mundo celebráronse catro sesións de temática galega. “Os profesores e investigadores norteamericanos xa se decatan de que Galicia non é o mesmo ca Murcia ou Extremadura”, sinala.
Trala aprobación do Foro de Lingua, Literatura e Cultura Galegas na Modern Language Association, a lingua, literatura e cultura galegas irromperon con forza neste importante evento. Alí se falou dos grandes autores galegos e tamén dos principais retos do galego, entre eles, o bilingüismo. “Eu propoñeríalle a tódolos axentes sociais un gran acordo (nacional e internacional) sobre a lingua galega. Pediríalles a todos asumiren que o mundo é mellor “En galego con amor”, reflexiona Rei-Doval.

Semella que Galicia está poñéndose algo de moda nos USA. Que supón que tivera habido temáticas propias da nosa lingua nun congreso tan importante como é o da Modern Language Association?
Efectivamente. Como din en inglés, conseguimos “momentum”. O vento lizgairo sopra hogano ó noso favor, así que cómpre orientármo-las velas na dirección máis acaída. Na edición de 2016 do Congreso anual da Modern Language Association, a lingua, literatura e cultura galegas contaron, por primeira vez, con catro sesións. É un éxito rotundo e sen precedentes; é para estarmos moi satisfeitos: sómo-la única cultura nacional sen estado do mundo que dispuxo desta atención (os Estudos Cataláns, por exemplo, só dispuxeron dunha sesión neste escaparate internacional). Endebén, Galicia encapsula todo un mundo, un universo enteiro, propuxémonos e conseguimos visibilizalo. Unha das sesións, dedicada ós diálogos a través do Miño, foi organizada pola Asociación Norteamericana de Profesores de Español e Portugués (AATSP), e estamos agradecidos de poder contar coa súa parcería, como tamén coa dos estudos lusófonos. Creo que é precisamente a colaboración, a decisión e vontade de deitarmos pontes con ámbitos disciplinares e xeoculturais diversos, sen deixarmos de ser nós mesmos galegos en galego, a clave do éxito. En galego estamos no mundo, e comezamos a ser recoñecidos e aprezados como tales.
E existe ese recoñecemento académico polo galego?
O recoñecemento non vén dado: conséguese, mantense e consolídase día a día, é froito do traballo cotiá e da colaboración permanente. É obvio que os profesores e investigadores norteamericanos se decatan de que Galicia non é o mesmo ca Murcia ou Extremadura (con todo o respecto e aprezo por ámbalas comunidades). Galicia ten unha capacidade de interlocución internacional única, unhas posibilidades inmensas de favorecer diálogos e crear sinerxias que agora comezan a ser valoradas. Porque temos unha lingua nacional e internacional, o galego, que nos permite dialogar en pé de igualdade con dous mundos imperiais (o hispánico e o lusófono). O castelán e o portugués impuxéronse ó longo do mundo, o galego compartímolo, partillámolo con todos aqueles que queren establecer relacións de igual a igual connosco. A propia existencia do galego e o noso xeito de compartilo desde a mindfulness fai que sexamos aceptados, valorados e estudados como pobo singular do mundo.
Como é a aproximación dos estudantes norteamericanos á nosa lingua?
Se nos referimos ós estudantes doutorais presentes en congresos coma os da MLA, eu diría que moitos valoran, aceptan e mesmo usan o galego. Sen estridencias, con normalidade. Ás veces teño a impresión de que o galego dispón no mundo académico norteamericano da normalidade que inexplicablemente se lle segue negando en España. Hai un par de días reencontreime cunha antiga compañeira da Universidade, a quen non vía desde hai vinte e cinco anos e que nunca falara galego. Díxome con emoción que non escoitara falar galego desque se instalara en Dakota e que despois de dous días de congreso oíndo galego a lingua de noso se estaba desbloqueando, liberando, na súa mente. Faleille dos paralelismos entre as dificultades dos latinos para mante-lo español nos Estados Unidos e as dos galegos para usa-la nosa lingua de xeito habitual en Galicia. Hoxe temos medios novos, coma skype ou as redes sociais, para que o a lingua galega acorde, tamén desde e en Norteamérica.
Precisamente, un dos paneis do congreso foi dedicado a tradución, bilingüismo e globalización. Hai a percepción alí da problemática que existe entre o galego e o castelán?
A percepción non é inmanente nin comezou de xeito espontáneo. É resultado do traballo compartido, consistente e continuado desde hai décadas. Desque os precursores do galicianismo norteamericano (González López, Rubia Barcia, Martínez López ou Guerra da Cal) comezaron a desenvolve-lo seu traballo, andamos un camiño longo, non sempre lineal nin de rosas. Non todos temos exactamente a mesma percepión, e asemade a énfase principal neste ámbito non está centralmente na lingua. Mais estamos decididos a facer que a situación lingüística galega sexa máis e mellor coñecida, tamén en Norteamérica. Efectivamente, neste congreso tivemos un panel dedicado á tradución, o bilingüismo e a glocalización, no que participaron investigadores coñecidos e novos que visibilizaron estas áreas e temas. A profesora Olga Castro (Aston University, UK) salientou as conexións entre lingua, xénero e tradución desde un punto de vista feminista; Miriam Sánchez (Regis College, Colorado) debullou a audaz aposta da Editorial Kalandraka por promove-la lingua e a identidade galegas mediante a tradución, e Brandon Rigby (Univ. Oregón) puxo a énfase no significado da autotradución e en como encaixan as linguas e identidades nos universos poéticos. Igualmente, no panel sobre as relacións a través do Miño a profesora Obdulia Castro (Regis College) lembrou a importancia da fonética de noso para a vitalidade etnolingüística, e que peculiaridades ten este asunto no caso galego, fronte á situación existente nos ámbitos portugués e castelán. Polo tanto, si existe percepción e coñecemento da situación sociolingüística galega, e o ano vindeiro volveremos salientalo, discutilo e socializalo con máis colegas de profesión, de alén e aquén mar.
Pola túa longa experiencia, cal cres que é a solución que se lle pode dar ao conflito “bilingüe” que existe no noso país?
Eu non creo que exista unha receita máxica, nin unha solución talismán que, simplemente con ser verbalizada e practicada, consiga solucionar tódalas dificultades existentes.  Mais as dificultades son tamén oportunidades. Eu propoñeríalle a tódolos axentes sociais un gran acordo (nacional e internacional) sobre a lingua galega. Pediríalles a todos asumiren que o mundo é mellor “En galego con amor”. A diversidade e multiplicidade de criterios é positiva; a confrontación constante non conduce a ningures. Pierre Bourdieu fíxonos ver que a lingua é un elemento de distinción social. Mais é tamén un elemento arredor do cal xerar concordia, aprezo e empatía, individual e social. Eu creo e avogo, como Ian Hacking, por “A linguistics of love”. Mesmo se non tódolos actores están preparados (aínda) para abrazar este novo discurso, non hai outro camiño. O conflito constante, bilingüe e non, é estéril e non beneficia a ninguén. O amor –desde a empatía e a integración das feridas pretéritas– é o camiño.
Volvendo ao congreso. Ti es o impulsor do Grupo de Investigación en Estudos Galegos da Univesidade de Wisconsin-Milwaukee. Que traballo estades agora a realizar?
Nestes momentos estamos a preparar un estudo sobre a percepción de Galicia e dos estudos galegos por parte de investigadores e profesores de linguas modernas no ámbito anglófono e alén. Os datos recolléronse hai un par de anos, co gallo da campaña MLA Galician Studies e quetendemos completar e publica-lo dito estudo ó longo de 2016. Por outra parte participamos na organización do II Simposio Norteamericano de Estudos Galegos, que está a coordina-la profesora Cristina Moreiras desde a Universidade de Michigan, e que se celebrará en Ann Arbor a finais de abril. O traballo que se realiza é sempre en colaboración, e así debe seguir sendo, lidéreo quen o lidere. Milwaukee ten unha capacidade de actuación limitada, mais cremos que os grandes proxectos son resultado da vontade compartida e do entusiasmo: aí está o noso punto de encaixe.
Tamén fuches un dos grandes impulsores, con outros académicos galegos, da sección propia de galego na Modern Language Association. Que supón isto para o noso idioma?
A verdade, se non existise o Galician Language, Literature and Culture Forum, habería que inventalo. A feliz iniciativa permitiunos visibilizar, promover e difundir Galicia aquén e alén mar cunha vitalidade e intensidade sen precedentes. Serviu como vínculo de unión ós que traballamos e nos interesamos por Galicia en moitos lugares do planeta e, de xeito moi claro, situou Galicia e a lingua e cultura galegas no centro do debate académico das linguas e das humanidades en Norteamérica. No mundo profesional, coma na vida, é importante sabermos quen somos e agardar a que a vida nos traia as oportunidades que, se estamos centrados e temos lucidez e paciencia abondo, acaban aparecendo. A pelota comezou a rodar, e estou certo de que os tempos son chegados para unha maior presenza internacional da nosa lingua e da nosa cultura. Beizóns para tódolos que crearon e participan neste novo estado mental e emocional chamado Galicia.
E podes dicir algo dos proxectos futuros nos que estades traballando?
Os proxectos son moitos e diversos. Coido que unha consecuencia e camiño natural é incrementa-las pontes con diferentes ámbitos. Os lingüistas do actual comité executivo do Galician LLC Forum (debémoslle moito ó traballo de Obdulia Castro desde Denver) estamos madurando as pontes de colaboración coas áreas de lingüística xeral, cambio lingüístico e lingua e sociedade da MLA. Contamos tamén con galegos e galicianistas que lideran outros foros: Benita Sampedro na Hispanofonía Global, Robert Newcomb en Estudos luso-brasileiros, Cristina Moreiras na Literatura española contemporánea, José María Rodríguez García en estudos latinoamerianos, e tantos outros máis. Do seu traballo, a súa entrega e a súa xenerosidade estou certo que sairán moitos máis proxectos a curto, medio e longo prazo. As posibilidades e ilusión son grandes. Esperemos que os oráculos e a saúde nos permitan seguir facendo que Gallaecia fulget. 

O Consello de Europa recea do modelo plurilingüe que Feijóo exportou a València e Balears

O Consello de Europa censurou, unha vez máis, a perda de presenza do galego no ensino e os riscos para o futuro do idioma por mor da política lingüística levada a cabo pola Xunta. O Comité de Expertos para a Carta Europea das Linguas Rexionais ou Minoritarias (CELRM) insta as autoridades españolas e galegas a cumpriren os acordos que o Executivo central ratificou coa sinatura do tratado internacional. E non só na escola, senón tamén no ámbito da xustiza e da administración, onde segue a observar eivas que non garanten plenamente os dereitos dos galegofalantes.
Nas súas conclusións, o Consello de Europa pide cambios legais que permitan que se poida levar a cabo calquera procedemento xudicial en galego, asegurar a presenza das linguas co-oficiais na Administración estatal e nas comunidades autónomas, así como nos servizos públicos e de saúde, e asegurar que a oferta da educación trilingüe -tal e como advirten- "non afecte de forma negativa á protección das linguas rexionais ou minoritarias" como a galega.
Advirte a institución dos problemas que o galego sofre, sobre todo no ensino pero tamén noutros ámbitos, e fai balance da situación das distintas linguas oficiais á marxe do castelán no Estado. E a comparación deixa en moi mal lugar o proceso de normalización e impulso do galego comparado coas outras dúas nacionalides históricas recoñecidas na Constitución.
"A lingua galega está amplamente presente na vida pública, incluída a das administracións rexionais e locais. No ámbito educativo, o Comité de Expertos está preocupado pola redución gradual da presenza do galego no ensino medio. Coa introdución do modelo trilingüe, a proporción do galego viuse reducida no ensino primario e secundario. Os problemas persisten nos procedementos legais e hai unha insuficiente oferta de programas en galego na televisión privada", destaca o Consello de Europa no seu resumo de situación.
O Consello de Europa destaca o "forte apoio" ao catalán por parte da Generalitat e as "medidas positivas" do Executivo vasco co éuscaro
No caso de Catalunya, non obstante, a institución destaca que a lingua catalá "continúa gozando dun forte apoio por parte do goberno autonómico e das autoridades locais, polo que a maioría de compromisos asumidos na Carta Europea das Linguas estanse cumprindo". Tan só censura que siga habendo problemas "para o uso do catalán nos procedementos legais, especialmente no que se refire á escrita" e destaca "as melloras levadas a cabo" nos servizos sanitarios, aínda que "aínda hai algunhas deficiencias".
En canto ao éuscaro, o Consello de Europa destaca que o País Vasco "continúa a beneficiarse das medidas positivas en moitos campos, polo que a maioría dos compromisos da Carta están cumpridos". Observa que seguen os problemas "na xustiza, a policía e os servizos sanitarios e de benestar por mor da baixa proporción de persoal con coñecemento da lingua vasca".
O Comité de Expertos coincide en sinalar os prexuízos do modelo plurilingüe no ensino para o catalán nas Balears e València
O cumprimento moi maioritario da CELRM en Euskadi e Catalunya contrasta co que acontece en Galicia, pero tamén coa situación que o Consello de Europa relata nas Illes Balears e na Comunitat Valenciana. No caso balear, o diagnóstico coincide moito co galego, ao destacar que "a oferta do catalán no ensino non se corresponde cos compromisos adquiridos na Carta". Ademais, destácase que "a introdución do modelo trilingüe atopouse cunha forte resistencia da comunidade educativa ante o temor a que se reducise o ensino do catalán" e advirte de que "persisten os problemas no ámbito mediático, ao eliminarse a recepción da televisión pública catalá" o que "non houbo demasiados progresos no uso do catalán os procedementos legais".
Na Comunitat Valenciana, o Consello de Europa asegura que "a adopción do decreto de plurilingüismo no ensino non universitario" ten provocado que "a oferta de valenciano decaia", ao igual que no caso galego. Ademais, destaca os problemas nos procedementos legais, a ausencia dun medio público en valenciano "sen alternativa nin solución acordada", así como que "continúe sen poder transmitirse a televisión pública catalá" no territorio autonómico.
Xa que logo, o Consello de Europa coincide nos prexuízos que o modelo plurilingüe instaurada polo PP en diferentes autonomías supón para as linguas propias de cada territorio. O Decreto 79/2010 impulsado polo goberno de Feijóo en Galicia foi o modelo imitado despois polos populares na Comunitat Valenciana e en Balears, onde provocou tamén un forte rexeitamento, especialmente no caso das Illes. En ambos os dous casos, os cambios políticos derivados das eleccións do pasado maio viraron tamén a política lingüística. Non hai moito, o presidente da Xunta recomendaba á Generalitat en Catalunya instaurar o modelo lingüístico de Galicia.

O galego nos medios

Por outra banda, e en canto á presenza do galego nos medios, a institución destaca o agromar de pequenas canles privadas de televisión en galego, pero advirte de que a única televisión privada para toda Galicia conta "cun número de programas en galego moi limitado" mentres "o Goberno de Galicia non parece moi activo á hora de asegurar que cumpra co mínimo do 50% da programación en galego que marca a súa licenza".
O Consello de Europa advirte da falta de medios impresos en galego ou da imposibilidade de ver a televisión portuguesa en Galicia
O Comité de Expertos "dá a benvida" á presenza do galego en varios medios dixitais, entre os que cita a Praza Pública, pero insta as autoridades a que "explore as posibilidades de diarios impresos", logo de reparar na desaparición de varios xornais que empregaban o galego total ou de maneira moi destacada. Ademais, solicita tamén á Xunta que leve a cabo as medidas necesarias para que se permita a recepción da televisión pública portuguesa en territorio galego.

Europa suxire a España un “recoñecemento” do galego nas áreas onde se fala en Castela-León e Estremadura

É unha das recomendacións que fai o Comité de ministros do Consello europeo para garantir a protección das linguas no Estado diferentes do castelán. 

As autoridades españolas deberían de “considerar estender o recoñecemento” daquelas linguas que xa son cooficiais (galego, vasco e catalán) en determinados territorios a outras autonomías onde sexan faladas, “sempre que haxa un número suficiente de usuarios”. Esta é, informa a web 'Nationalia', unha das recomendacións que o Comité de Ministros do Consello de Europa vén de facer para garantir maior protección a aqueles idiomas diferentes do español.
A suxerencia do Comité, prosegue Nationalia, traduciríase nun posíbel recoñecemento do galego naquelas áreas de León e Zamora onde hai galego-falantes, así como á zona de Estremadura onde aínda pervive o noso idioma. Cómpre lembrar que en León son 25 os concellos con habitantes galego-falantes e en Zamora, 5. O filólogo Henrique Costas calculou que no Bierzo hai por volta de 25.000 persoas que falan o galego e que nas Portelas son unhas 1.500. Na comunidade de Estremadura existe tamén un pequeno núcleo (Val do Xálima) de tres lugares nos que se fala unha variedade da lingua galega: Valverde do Fresno, As Ellas e San Martiño de Trebello. Son, segundo o filólogo e membro da RAG, uns 5.000 falantes. En total, hai por volta de 70.000 falantes de galego en 51 concellos de Asturies, León, Zamora e Estremadura.
Porén, esta recomendación non necesariamente se fai a Asturies (Costas fala de 40.000 galego-falantes no Navia asturiano), pois a documentación do Consello de Europa define o idioma que se fala nesa zona como 'galego-asturiano'.
Educación trilingüe
O Comité fai unha outra recomendación o Estado español: que a introdución da educación trilingüe “non afecte adversamente a protección e promoción” das linguas diferentes do español, caso do galego.Hai catro recomendacións máis feitas polo Comité: reforzar as linguas cooficiais na xustiza, administración estatal e servizos públicos en xeral.

sábado, 23 de xaneiro de 2016

O Observatorio da CCG salienta o escaso uso que lles damos ás TIC para acceder á cultura

O Observatorio da Cultura Galega (CCG) vén de facer pública a primeira parte dun documento de traballo de gran interese para saber, entre outras cousas, até que punto usamos as galegas e os galegos as novas tecnoloxías para achegarnos ao coñecemento e ao lecer. O estudo Hábitos e prácticas culturais (I) céntrase nos indicadores de participación cultural en Galicia: o que lemos, escoitamos vemos e facemos no ámbito cultural e, como desenvolvementos todas estas actividades de lecer. Segundo sinala o Observatorio, dependente do Consello da Cultura Galega, hai unha tendencia que case sempre se repite: a asistencia a museos, galerías, bibliotecas, concertos, cinema e teatro está por debaixo da media española. Isto é aplicábel tamén ao uso das novas tecnoloxías como canles de acceso aos devanditos ámbitos.
A cabalo entre o positivo e o negativo atopamos o seguinte: lemos moitos libros e publicacións, pero sobre todo en papel (hai un certo desequilibrio entre o que nos gusta ler e o relativamente pouco que apostamos polo dixital para facelo).
Libros, revistas e xornais
Polo tanto, a poboación galega está á cabeza do Estado español en frecuencia de tempo de lecer adicado á lectura: máis de dúas horas (126 minutos) por día, por detrás unicamente de Murcia (128 minutos) e 16 minutos máis cá media española (111).
No referente á compra de libros, a cousa cambia. De feito, neste parámetro afastámonos (en negativo) da media española. Deste xeito, só un 29% dos galegos declararon ter mercado libros no último trimestre, fronte a un 37% dos cidadáns estatais, detrás de Cantabria, Estremadura, Asturias e Castela-A Mancha. Na adquisición de libros en formato dixital Galicia tamén estamos lonxe da media (10%), cun 5% de galegos que declaran mercar libros neste formato.
O grao de interese pola lectura de xornais en Galicia sitúase no 6%, medio punto por riba da media de España. O 86% da poboación galega le o xornal polo menos unha vez ao mes, fronte ao 78% da española. Segundo se lembra no informe, en lectura diaria tamén superamos a media española (45% e 39%, respectivamente).
Entre os datos máis significativos da investigación atopamos o seguinte dato en aparencia contraditorio: a nosa é a terceira comunidade autónoma segundo a lectura de prensa en papel, pero a derradeira en lectura de prensa en Internet. Os galegos, iso si, estamos por riba da media estatal no tocante á lectura de revistas, cun 49% fronte a un 42%.
Bibliotecas
Tamén se fai saber, afondando neste certo rexeitamento que temos en relación ás TIC, que un 61,2% da poboación galega non asistiu ou non accedeu a través de Internet a unha biblioteca nunca ou case nunca. Esta porcentaxe, dise, supera en 10,2 puntos porcentuais a do conxunto do Estado.
No caso da asistencia presencial, increméntase a taxa dos que non van nunca ou case nunca, cunha diferenza con respecto ao conxunto do Estado de 10,73 puntos porcentuais. Onde si se atopan diferenzas é no acceso ás bibliotecas a través de Internet: aínda que a porcentaxe das persoas que accederon por Internet ás bibliotecas no último ano é moi baixa, en Galicia é superior ao conxunto de España en 0,7 puntos porcentuais.
Música
Polo que atinxe á música, un 76,7% da poboación da nosa terra entrégase a este hábito polo menos unha vez ao mes, fronte ao 85,5% no conxunto do Estado. En Galicia un 59,9% da poboación ten o costume de escoitar música todos os días, mentres que un 21,9% non a escoita nunca ou case nunca. “O medio utilizado pola inmensa maioría das persoas que escoitan música na nosa terra”, sinálase na investigación, “é en equipos non conectados ao computador (98%), fronte ao 27,8% dos que escoitan música no ordenador ou en equipos conectados a el”. Segundo o Observatorio do CCG este último dato é “moi salientábel”, posto que o costume de escoitar música no ordenador ou en equipos conectados a el experimentou unha evolución significativa con respecto a 2011, “ano en que tan só un 16,6% da poboación galega tiña este hábito á hora de escoitar música”. Para o Observatorio, esta diferenza é moito máis acusada en Galicia ca no conxunto do Estado, onde se pasa dun 22,8% en 2011 a un 29,4%.
No resto dos medios empregados en Galicia para escoitar música destaca, en segundo lugar, despois da radio, o ordenador e, en terceiro lugar, o móbil. O informe apunta a que no conxunto do Estado estes dous equipamentos tamén ocupan o segundo e terceiro lugar, “pero é o móbil o que avantaxa ao computador e o emprego deste supera en case 8 puntos ao de Galicia”.
No uso destes medios, sinálase, é “salientábel” o feito de que no período 2010-2011 o móbil só o usaba para escoitar música un 9% da poboación galega e un 9,8% no total do Estado.
Con respecto ao computador, a diferenza é menor, xa que na nosa terra tira proveito del o 17,3% e no conxunto do Estado o 20,6%. No devandito período o segundo medio que máis se empregaba para escoitar música despois da radio eran os CD, DVD e Blue-Ray (32,4% no conxunto de España e 24% en Galicia).
Lembrar tamén que en Galicia un 21,7% da poboación gravou música no último ano e un 71,5% non o fixo nunca ou case nunca. Son taxas moi semellantes ás do conxunto de España.
Audiovisual
Na enquisa tamén se lles pregunta aos cidadáns polo costume de ver vídeo en DVD ou noutros formatos. No que se refire a isto, os galegos emprazámonos na parte baixa da táboa, posto que algo máis da metade (o 52,5% da poboación) non ve nunca vídeo en ningún tipo de formato (a media estatal é do 44,4%). Do pouco máis do 1,1 millóns de galegos que ven vídeos, o 84,8% fano en aparellos non conectados a un computador. De feito, só o 26,8% ve contidos audiovisuais en trebellos conectados, “o cal representa a porcentaxe máis baixa de toda España”, sinalan os autores do informe. Ademais, unicamente o 18% dos cidadáns da nosa terra ve vídeos en tecnoloxía streaming, sen necesidade de descarga e en liña, fronte a unha media do 25%. En alugueiro de vídeos a través de canles dixitais somos a sexta comunidade pola cola.
Respecto ao consumo de televisión propiamente dito, somos os que máis tempo adicamos de media, uns 193 minutos diarios, case unha hora máis ca nas Illas Baleares. Por outra banda, só o 8,6% dos galegos ve a televisión a través de Internet, unha cifra semellante á do conxunto do Estado.
No que atinxe á radio, a investigación que sinala que se ben Galicia non é das comunidades onde máis se escoita, case o 73% da cidadanía ten o hábito de escoitala a diario. Compre salientar que un 8,2% dos galegos escoita a radio por Internet, dous puntos menos cá media nacional.
Novas tecnoloxías
Os autores do traballo de investigación lembran que as galegas e os galegos son os que menos usan o computador do conxunto de España, por detrás dos estremeños e castelano-manchegos (a diferenza coas comunidades onde máis se usa é significativa e representa case 20 puntos porcentuais con Madrid). Galicia tamén é a comunidade onde menos persoas usan o computador por lecer e ocio. A fenda que nos separa da media estatal deste indicador é dun 10%.
O uso de videoxogos sitúase tamén por debaixo da media na nosa terra. Así, un 15% dos galegos adoita xogar, fronte a un 17% do total dos cidadáns do Estado. Os nosos xogos preferidos son os de acción ou aventura e de estratexia.