O volume de nacementos esborrállase á metade nas comarcas nos últimos 30 anos

A tendencia de Deza e Tabeirós-Montes repítese a nivel provincial e galego »A idade da maternidad atrásase dos 27 aos 32 anos »As defuncións manteñen o seu ritmo polo aumento da esperanza de vida ».

Unha xeración foi suficiente para evidenciar ata que punto o interior galego cedeu poboación en favor das capitais de provincia e das cidades costeras. En só tres décadas, a zona nororiental de Pontevedra -na que se enclavan as comarcas de Deza e Tabeirós-Terra de Montes-, viu como a migración continuada cara ás cidades máis industrializadas deu a volta á súa pirámide de poboación. Segundo os datos do IGE, o ano pasado naceron nos nove municipios un total de 410 nenos, menos da metade dos 946 que se contabilizaban alá por 1983. Por comarcas, o ano pasado viñeron ao mundo 252 nenos empadronados en Deza, tamén menos da metade dos 595 que pertencen xusto á xeración anterior. A proporción é idéntica para os datos da Estrada, Cerdedo e Forcarei, posto que nos tres concellos contabilízanse 158 recentemente nados, fronte aos 351 de fai 30 anos.
Diso ten a culpa a redución do padrón de poboación, sobre todo, pero tamén o atraso na idade da maternidad, xa que si fai 30 anos a muller era nai por primeira vez aos 27, agora espera a cumprir os 32. Por iso, a redución de nacementos detéctase tamén tanto a nivel provincial como galego. En toda Pontevedra, o IGE indica que naceron nun ano 7.296 bebés, mentres que na xeración anterior a cifra alcanzaba os 11.415. A diferenza é aínda máis notoria na comunidade galega, aínda que sen chegar á redución do máis do 50%, como ocorre en Deza e Tabeirós. Galicia rexistrou durante o ano pasado 19.635 alumbramientos, mentres que fai 30 anos a cifra era moi superior, de 32.049.
Si para algo serviu estre tremendo recorte do recambio generacional é para equilibrar o número de nados segundo o xénero. Retomemos as cifras de Deza: dos 595 nados fai tres décadas, 310 eran varóns e 285 mulleres; hoxe en día, os 252 repártense a partes iguais entre nenos e pícaras. Mentres tanto, en Tabeirós-Montes investiuse a situación: no momento do nacemento dos os nenos que agora se estrean como pais, predominaban as nenas, 183, fronte aos 168 rapaces. Agora, nos tres municipios, dos 158 nacementos, 91 son varóns e as 67 restantes, pícaras. A diferenza tamén se desdibuja nos datos provinciales e galegos. En 1982, naceron en toda Pontevedra 5.926 nenos e 5.489 mulleres. Na actualidade, seguen nacendo máis varóns, 3.757, pero seguidos máis de cerca polo número de mulleres, 3.539. A escala galega, fai 30 anos había case un milleiro máis de nenos que de nenas (16.452 fronte a 15.597), pero agora mesmo esa diferenza reduciuse a pouco máis de 400 (10.026 nenos e 9.609 nenas).
Saldo negativo
Mentres o recorte do padrón explica o descenso de alumbramientos, o aumento da esperanza de vida é a causa de que o ritmo de defuncións mantívose sen grandes cambios nos últimos 30 anos. Fai unha xeración, nas comarcas falecían ao ano 965 veciños, mentres que na actualidade a media anual é de 948. É curioso, porque si aumenta a mortalidad na provincia (pasa de 7.158 a 8.753) e tamén na comunidade galega (de 25.686 a 30.195).
Con estes datos, é obvio que o saldo vegetativo, é dicir, a diferenza entre o número de nacementos e o de defuncións, sexa negativo. En Deza, leste saldo é de -343 persoas, mentres que en 1983 era de 39. É, sen dúbida, un mal dato, pero hai que dicir que mellorou respecto de as cifras de 2012 (entón, o saldo vegetativo foi de -375). En Tabeirós-Montes, o seu saldo vegetativo é de -195 persoas e, de feito, esta comarca leva desde 1975 con máis óbitos que nacementos. Nos seis municipios de Deza, a cifra foi positiva ata, precisamente, 1983, porque ao ano seguinte xa houbo 14 mortes máis que alumbramientos.