A educación en España vive atrapada nunha especie de debate circular, con ideas que se repiten unha e outra vez.
A educación en España vive atrapada nunha especie de debate circular,
con ideas que se repiten unha e outra vez sen que ninguén encontre o
xeito de poñelas en marcha. A proposta educativa de Ciudadanos, que onte
presentou en Madrid o líder do partido, Albert Rivera, considera
multitude delas. A primeira é a do grande acordo que dea estabilidade a
un sistema con graves carencias que asoman polo abandono educativo
temperán ou a cantidade de titulados superiores que traballan en postos
por debaixo da súa cualificación. "Un Pacto Nacional pola Educación
que mire a unha xeración -non a unha lexislatura ou a un Goberno-, e
que garanta un sistema educativo de calidade para todos", sostén
Ciudadanos.
Un enunciado moi parecido ao doutros intentos que fracasaron. O máis recente, o impulsado polo último ministro socialista do ramo, Angel Gabilondo, frustrouse no último momento, a pesar de que era un acordo de mínimos e que o PSOE fixera concesións moi criticadas pola esquerda. Así que a cuestión é: moi bonito, pero como?, con que diñeiro?, como se pon de acordo a Igrexa católica cos defensores dunha escola laica?, a autonomías con todas as competencias educativas e Gobernos contrarios?
A pregunta pódese trasladar á maior parte do programa educativo de Ciudadanos. Por exemplo: que os fillos de familias desfavorecidas poidan acceder á educación antes dos tres anos (numerosos estudos internacionais dixeron que esta é unha das mellores maneiras de asegurar a igualdade de oportunidades); libros de texto accesibles e nada de cotas nos colexios concertados que, acazapadas e consentidas baixo o epígrafe de "voluntarias", deixan moitos fóra destes centros; educación plurilingüe (que os alumnos aprendan en varios idiomas, patrios e estranxeiros); redución ao mínimo a repetición de curso (un recurso caro e ineficaz, segundo a OCDE); fomento dunha FP moito máis práctica e ligada á empresa... Para a Universidade, fala de medidas contra a burocracia e a endogamia que afogan o sistema financiamento por resultados, e taxas que, se se soben, deben ir acompañadas de máis bolsas... tamén intentouse multitude de veces, e con escaso éxito, cambiar a selección de profesorado, tanto nas escolas e os institutos como a Universidade, para que entren os mellores e logo premialos (ou castigalos) durante a súa carreira para que non chegue o apoltrone xunto á praza de funcionario.
Dende Gobernos do PSOE, do PP ou dende ambos os dous intentáronse (ou polo menos enunciado) boa parte das propostas de Ciudadanos. Moitas delas estarán, tamén sen dúbida, nos programas doutros partidos. Haberá que ver se o de Rivera -que dixo que condicionará o seu apoio a calquera Goberno a que acepte o seu programa educativo- ten máis sorte.
Un enunciado moi parecido ao doutros intentos que fracasaron. O máis recente, o impulsado polo último ministro socialista do ramo, Angel Gabilondo, frustrouse no último momento, a pesar de que era un acordo de mínimos e que o PSOE fixera concesións moi criticadas pola esquerda. Así que a cuestión é: moi bonito, pero como?, con que diñeiro?, como se pon de acordo a Igrexa católica cos defensores dunha escola laica?, a autonomías con todas as competencias educativas e Gobernos contrarios?
A pregunta pódese trasladar á maior parte do programa educativo de Ciudadanos. Por exemplo: que os fillos de familias desfavorecidas poidan acceder á educación antes dos tres anos (numerosos estudos internacionais dixeron que esta é unha das mellores maneiras de asegurar a igualdade de oportunidades); libros de texto accesibles e nada de cotas nos colexios concertados que, acazapadas e consentidas baixo o epígrafe de "voluntarias", deixan moitos fóra destes centros; educación plurilingüe (que os alumnos aprendan en varios idiomas, patrios e estranxeiros); redución ao mínimo a repetición de curso (un recurso caro e ineficaz, segundo a OCDE); fomento dunha FP moito máis práctica e ligada á empresa... Para a Universidade, fala de medidas contra a burocracia e a endogamia que afogan o sistema financiamento por resultados, e taxas que, se se soben, deben ir acompañadas de máis bolsas... tamén intentouse multitude de veces, e con escaso éxito, cambiar a selección de profesorado, tanto nas escolas e os institutos como a Universidade, para que entren os mellores e logo premialos (ou castigalos) durante a súa carreira para que non chegue o apoltrone xunto á praza de funcionario.
Dende Gobernos do PSOE, do PP ou dende ambos os dous intentáronse (ou polo menos enunciado) boa parte das propostas de Ciudadanos. Moitas delas estarán, tamén sen dúbida, nos programas doutros partidos. Haberá que ver se o de Rivera -que dixo que condicionará o seu apoio a calquera Goberno a que acepte o seu programa educativo- ten máis sorte.
Ningún comentario:
Publicar un comentario