Anxos Sobriño (O Rosal, 1971) é a nova presidenta da Coordinadora de Traballadores/as de Normalización da Lingua. Substitúe no cargo Nel Vidal, que levaba nove anos á fronte da entidade. Licenciada en Filoloxía Galego-Portuguesa pola USC, traballa no equipo lingüístico da Audiencia de Pontevedra.
Que balance fai dos 20 anos da CTNL?
Eu levo uns 18 anos e o traballo mellorou moito. Retroalimentámonos todos e todas grazas á CTNL, que nos levou a unha mellor formación e colaboración. Nos últimos anos traballouse máis en mellorar e traballar na positivización da lingua, en facer positivo o discurso a respeito do galego e iso fixo que estoupara a nosa visibilidade.
Como comezas esta nova etapa á fronte da CTNL?
Con ilusión e responsabilidade. Para min realmente é unha gran responsabilidade porque a CTNL é máis que unha asociación. É unha escola de traballo, un grupo de amigos que medramos profesionalmente xuntos e agora presidila supón un gran reto e a oportunidade de aprender. Esta é unha entidade que funciona de maneira moi asemblearia, polo que todos e todas achegamos, así que ser presidenta é un cargo importante, mais o traballo é conxunto.
Realmente, este cambio de dirección é unha continuidade do traballo feito con anterioridade. Non é que vaia cambiar as liñas de acción. Eu, como presidenta, espero continuar co bo traballo que se fixo até o de agora e melloralo na medida do posíbel, se se consegue. O principal reto é lograr que haxa un mellor traballo en normalización lingüística, máis colaboración e unha mellora da situación da lingua dentro das nosas posibilidades.
Cales son os próximos proxectos da CTNL?
Na asemblea decidimos as propostas de acción para o ano. Como esta é unha etapa de continuación, as actividades que se aprobaron foron seguir coa formación para o colectivo (con un ou dous cursos ao ano), colaborar co curso de verán de normalización que organiza a UDC e cos encontros para a normalización organizados polo Consello da Cultura e continuar nas propostas de colaboración entre servizos de normalización lingüística (porque está demostrado que se traballa moito mellor entre varios e aproveitamos con maior eficacia os recursos). Ademais, ao abeiro da CTNL, acordamos que seguiremos apoiando actividades como Apego ou o club de debate entre institutos. Seguiremos a fomentar o traballo de colaboración entre os servizos porque vemos que é útil e enriquecedor. Tamén continuaremos a organizar actividades como o LGX15 ou a campaña arredor do Día das Letras.
Ufff.... non hai unha receita máxica. Hai que traballar en moitos ámbitos e facer un discurso positivo que axude a que a xente se anime a empregar o galego. Neste sentido, desenvolvimos campañas que espertaron moito éxito como foron Gústame o galego, LGx15... A respeito do ensino, é fundamental para o futuro da lingua. Non é o único ámbito no que hai que traballar pero é un dos máis importantes. Se o galego como lingua vehicular nos centros de ensino non é suficiente, os nenos non teñen garantidos os recursos para se expresaren na lingua e esa é unha barreira máis á hora de optar polo galego.
Cal e a situación do equipos de normalización? Son suficientes os equipos que hai na Galiza?
Suficientes nunca hai. Nos últimos anos baixou o número de servizos de normalización no país debido á crise e tamén debido a cuestións políticas. Porén, neste último mandato semella que a situación vai mellorar porque as deputacións van retomar a liña de axudas para a normalización lingüística. A Deputación da Coruña xa convocou esta liña de axudas e a Deputación de Pontevedra vai convocala para a semana. En canto á Deputación de Lugo, percibimos moi boa disposición. Isto vai promover máis servizos e máis traballo técnico e, en consecuencia, o galego vai chegar a máis xente.
Hai persoas que pensan que o traballo dunha técnica de normalización nun concello consiste en corrixir ou traducir a documentación interna.
O traballo de normalización non é de tradución da documentación interna dun concello. Unha cousa é que haxa un labor interno de asesoramento e outra cousa é que se faga tradución. O que hai que facer é traballar coa sociedade desde os concellos e buscar o prestixio da lingua. Que un concello funcione internamente en galego non quere dicir que estea normalizado. O traballo dos técnicos e das técnicas ten que se reconverter na sociedade.
Eu levo uns 18 anos e o traballo mellorou moito. Retroalimentámonos todos e todas grazas á CTNL, que nos levou a unha mellor formación e colaboración. Nos últimos anos traballouse máis en mellorar e traballar na positivización da lingua, en facer positivo o discurso a respeito do galego e iso fixo que estoupara a nosa visibilidade.
Como comezas esta nova etapa á fronte da CTNL?
Con ilusión e responsabilidade. Para min realmente é unha gran responsabilidade porque a CTNL é máis que unha asociación. É unha escola de traballo, un grupo de amigos que medramos profesionalmente xuntos e agora presidila supón un gran reto e a oportunidade de aprender. Esta é unha entidade que funciona de maneira moi asemblearia, polo que todos e todas achegamos, así que ser presidenta é un cargo importante, mais o traballo é conxunto.
"Este cambio de dirección é unha continuidade do traballo feito"Que retos ten por diante?
Realmente, este cambio de dirección é unha continuidade do traballo feito con anterioridade. Non é que vaia cambiar as liñas de acción. Eu, como presidenta, espero continuar co bo traballo que se fixo até o de agora e melloralo na medida do posíbel, se se consegue. O principal reto é lograr que haxa un mellor traballo en normalización lingüística, máis colaboración e unha mellora da situación da lingua dentro das nosas posibilidades.
Cales son os próximos proxectos da CTNL?
Na asemblea decidimos as propostas de acción para o ano. Como esta é unha etapa de continuación, as actividades que se aprobaron foron seguir coa formación para o colectivo (con un ou dous cursos ao ano), colaborar co curso de verán de normalización que organiza a UDC e cos encontros para a normalización organizados polo Consello da Cultura e continuar nas propostas de colaboración entre servizos de normalización lingüística (porque está demostrado que se traballa moito mellor entre varios e aproveitamos con maior eficacia os recursos). Ademais, ao abeiro da CTNL, acordamos que seguiremos apoiando actividades como Apego ou o club de debate entre institutos. Seguiremos a fomentar o traballo de colaboración entre os servizos porque vemos que é útil e enriquecedor. Tamén continuaremos a organizar actividades como o LGX15 ou a campaña arredor do Día das Letras.
"No ensino non é o único ámbito no que hai que traballar para avanzar na normalización do idioma, pero é un dos máis importantes"Que é necesario para avanzar na normalización da lingua? O ensino é primordial?
Ufff.... non hai unha receita máxica. Hai que traballar en moitos ámbitos e facer un discurso positivo que axude a que a xente se anime a empregar o galego. Neste sentido, desenvolvimos campañas que espertaron moito éxito como foron Gústame o galego, LGx15... A respeito do ensino, é fundamental para o futuro da lingua. Non é o único ámbito no que hai que traballar pero é un dos máis importantes. Se o galego como lingua vehicular nos centros de ensino non é suficiente, os nenos non teñen garantidos os recursos para se expresaren na lingua e esa é unha barreira máis á hora de optar polo galego.
Cal e a situación do equipos de normalización? Son suficientes os equipos que hai na Galiza?
Suficientes nunca hai. Nos últimos anos baixou o número de servizos de normalización no país debido á crise e tamén debido a cuestións políticas. Porén, neste último mandato semella que a situación vai mellorar porque as deputacións van retomar a liña de axudas para a normalización lingüística. A Deputación da Coruña xa convocou esta liña de axudas e a Deputación de Pontevedra vai convocala para a semana. En canto á Deputación de Lugo, percibimos moi boa disposición. Isto vai promover máis servizos e máis traballo técnico e, en consecuencia, o galego vai chegar a máis xente.
Hai persoas que pensan que o traballo dunha técnica de normalización nun concello consiste en corrixir ou traducir a documentación interna.
O traballo de normalización non é de tradución da documentación interna dun concello. Unha cousa é que haxa un labor interno de asesoramento e outra cousa é que se faga tradución. O que hai que facer é traballar coa sociedade desde os concellos e buscar o prestixio da lingua. Que un concello funcione internamente en galego non quere dicir que estea normalizado. O traballo dos técnicos e das técnicas ten que se reconverter na sociedade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario