É moi posible que xa coñezades a campaña que desde CEAPA puxemos en marcha, centrada nos denominados deberes escolares e baixo a mensaxe que podedes ver no cartel que dá imaxe á mesma: “Na Escola falta unha materia: O meu tempo libre”. Con esta carta empezamos a fase de información e sensibilización que anunciamos.
A nosa organización, do mesmo xeito que as 12.000 asociacións e as case 50 federacións e confederacións que integramos, levamos moitos anos tentando concienciar sobre o inxusto, ineficaz e contraproducente que é a existencia dos deberes escolares. Pedimos ata o cansazo sentarnos a debater sobre os tempos escolares e os métodos de ensino que necesitan e merecen os nosos fillos e fillas. Tempos e métodos que en países que conseguen mellores resultados educativos (Finlandia ou Alemaña, por exemplo) hai tempo que xa teñen adoptados e que lles permiten educar mellor, ensinar mellor e respectar á vez os dereitos dos menores. Nos seus países puxeron no centro da educación ao alumnado e iso nótase.
A pesar dese intento de abrir o debate sobre o modelo educativo, de traballar conxuntamente para cambiar “o que sempre se fixo así”, non avanzamos moito no sentido que necesitamos. É máis, no que se refire aos deberes escolares, retrocedemos e moito. Mentres que os informes internacionais, da OCDE e da OMS entre outros, e infinidade de estudos insístennos en que o noso sistema educativo está nun camiño equivocado, que máis tempo diario do alumnado a tarefas escolares non é precisamente positivo senón todo o contrario, fomos prolongando a xornada escolar total diaria do alumnado. Pouco importa se o centro educativo ten un tipo de xornada ou outra e se pasan máis ou menos tempo no centro educativo, a carga escolar que se delega na familia cos deberes non fixo máis nada que crecer. Nun modelo educativo que instrúe enténdense os deberes, nun que educa xa non encaixan.
Hoxe en día, xa é frecuente atoparnos mesmo con nenos e nenas de Educación Infantil, que teñen entre 3 e 5 anos normalmente, levando deberes para casa. Poucos, seguro que si, pero lévanos. Desde ese momento, o tempo dedicado a estes vaise incrementando e os nenos de Educación Primaria, ás súas cinco horas diarias de clase, engaden varias máis para acumular unha xornada de traballo que algúns adultos non aceptarían. Cando chegan á Educación Secundaria, se non antes, o seu tempo libre hase esfumado. Os datos dinnos que chegan a ter ata 60 horas á semana dedicadas a satisfacer as imposicións do sistema educativo. Traballan moito máis tempo que un adulto. E son menores de idade. As familias sabémolo moi ben, vemos a realidade diariamente nas nosas casas. Deberes toda a tarde e fins de semana sen saír.
Resulta demoledor comprobar como moitas persoas pensan, e afirman publicamente, que os nenos e nenas téñense que afacer sufrir desde moi pequenos para unha vida que será moi dura. En lugar de buscar a forma de preparalos para a vida respectando os seus dereitos, asumen que serán vulnerados e afanlles a que iso suceda.
Estas persoas forman parte de todos os sectores, tamén as atopamos entre as familias con certa facilidade. Pero é imprescindible facerlles ver que a sociedade non pode aceptar por máis tempo que sigan actuando coma se os menores tivesen varias vidas á súa disposición e coma se non pasase nada por malgastar a primeira. Non, a infancia e a adolescencia que non se gozan non van volver. Só teñen unha oportunidade e os adultos decidimos, de momento, quitarlla.
Pero non nos enganemos, se os deberes escolares existen é porque entre todos e todas deixamos que sigan existindo. Así que, en maior ou menor medida, ninguén está exento de responsabilidade niso. CEAPA revélase fronte a isto e animámosvos a que o cambiemos xuntos.
O pasado xoves, 22 de setembro, demos a coñecer a campaña aos medios de comunicación. A acollida mediática foi, como esperabamos e desexabamos, moi positiva e o impacto mediático foi de gran relevancia. Explicamos alí en que consiste a campaña e, mediante esta carta, pretendemos facervos chegar de forma directa en que consiste e como podedes participar nela de forma activa. É moi sinxela e foi froito de varios meses de debate no seo de CEAPA.
A campaña está vinculada a unha Web (www.educacionsindeberes.org), propiedade de CEAPA. Na mesma podedes atopar a información básica que a xustifica e apoiar, introducindo os vosos datos, expresamente a mesma. O seu desenvolvemento ten dúas etapas claramente diferenciadas.
A primeira desenvólvese desde o día do lanzamento e durante todo o mes de outubro. Nesta fase, os nosos esforzos van centrar en dar a coñecer a campaña, sensibilizar e concienciar máis a toda a sociedade e en dar ferramentas aos pais e nais para que poidan falar cos docentes dos seus fillos e fillas para implicarlles no que expomos para a segunda fase. Desde CEAPA, así como desde as federacións e confederacións que se integran na mesma, imos realizar todo tipo de iniciativas para dialogar cos representantes do profesorado, de forma que entendan perfectamente o obxectivo da campaña e asúmana tamén como propia. Desde as asociacións falarase cos centros educativos coa mesma intención. Os pais e nais poden, por suposto, falar cos docentes cos que se relacionan. Son os nosos aliados, así que debemos tentar que comprendan e apoien a nosa actuación.
A segunda fase realizarase durante o mes de novembro e é moi sinxela. Os pais e nais debemos recuperar tempo familiar. Queremos pasar máis tempo cos nosos fillos e fillas. A sociedade afirma necesitar que iso suceda e é certo, debe suceder. A educación é moito máis que o currículo escolar. Non é suficiente con ensinarlles coñecementos e axudarlles a superar exames, debemos educarlles, transmitirlles valores e todo iso non é posible se non podemos pasar tempo con eles. Para educar ben aos nosos fillos e fillas necesitamos que nos deixen facelo, necesitamos que a escola non invada o noso espazo como o fai neste momento e que nos devolva o espazo familiar que nos arrebatou. Por iso, imos reclamar os fins de semana de novembro para poder empezar a cambiar as dinámicas. Os nosos fillos e fillas afirman que queren estar máis tempo cos seus pais e nais, pero non poden. Os deberes escolares, e outras cousas máis que tamén teremos que tentar cambiar socialmente, impídenllo. No fondo esta campaña é unha actuación máis para cambiar o modelo actual, arcaico e desacertado.
Pidamos aos docentes dos nosos fillos e fillas que durante eses fins de semana non lles manden deberes, podemos e debemos prescindir destes. Para iso, debería ser suficiente con falar con devanditos docentes e exporlles que non deben facelo porque a nosa decisión familiar é que eses fins de semana realícense actividades familiares que son incompatibles coa esixencia de realización dos deberes. Con seguridade, a inmensa maioría entenderán a nosa petición e mostraranse favorables a iso, entre outras cousas porque é o noso tempo e somos nós os que, en todo caso, deberiamos aceptar previamente que se invada. Se dicimos que non o aceptamos, ninguén ten dereito a impoñernos a súa posición porque o ámbito familiar é un ámbito privado.
Aos docentes, desde CEAPA pedímosvos que aceptedes con normalidade a petición das familias, é o seu dereito. Na maioría das ocasións nas que vos atopades ante esta situación, sen que coincida coa nosa campaña, así o facedes. Non hai motivo para negarse nunca, polo que tampouco debería existir nesta ocasión unha negativa. Agradecémosvos de antemán a vosa colaboración que, sen dúbida, producirase.
Só nalgúns casos atoparemos docentes que cuestionen a nosa autoridade como pais e nais e néguense a atender a nosa petición de que respecten o noso tempo familiar. Nesas ocasións, o que ocorrerá é que os nosos dereitos cuéstionanse e, obviamente, debemos facelos valer. En calquera caso, podemos e debemos exercer os mesmos sen necesidade de entrar en conflitos innecesarios. Pedímosvos que vos limitedes a realizar as actividades familiares, explicarlles aos vosos fillos e fillas que os deberes que lles mandaron entran en conflito coas necesidades da familia e que a vosa decisión, ante un escenario no que non é posible atendelo todo, é priorizar as actividades familiares porque son máis importantes que os deberes dese fin de semana. Será importante explicarlles que, ao ser unha decisión da súa familia e non unha negativa deles e elas á realización das tarefas, entregarase un documento explicando dita situación no seu centro e que non terá consecuencia negativa algunha. Nin pode nin debe tela. Desde CEAPA difundiremos antes de chegar ao mes de novembro un documento, a modo de persoal, para facilitarvos a comunicación aos centros educativos.
Igual de importante que defender os nosos dereitos é non facer comentario negativo algún cara aos docentes, mesmo aínda que nos puideramos atopar ante comportamentos difíciles de entender. Os luns seguintes os vosos fillos e fillas volverán aos seus centros educativos e para eles e elas estes fins de semana deberán ser experiencias gratificantes, o que non poderá producirse se os nosos comentarios danan o máis mínimo a relación que teñen cos seus docentes. Non podemos permitir que estes cuestionen a nosa autoridade como pais e nais, pero tampouco podemos contribuír nós a que eles e elas vexan minguada a que deben ter nos centros desde un punto de vista estritamente pedagóxico.
Finalizado o mes de novembro, entre todos e todas faremos unha análise do sucedido e extraeremos conclusións que nos permitan tomar decisións sobre futuras actuacións. Do que estamos seguros é de que a vida escolar non se verá prexudicada por recuperar estes fins de semana para deixalos libres de deberes escolares. Ao contrario, o clima mellorará nos centros educativos porque os nosos fillos e fillas volverán realmente descansados e máis motivados para volver á actividade lectiva.
Por último, ademais de agradecervos que lésedes esta carta, algo extensa pero necesaria para poder explicar ben a campaña, os motivos para facela e o que queremos conseguir, só nos queda animarvos a levala a cabo e pedirvos que nos trasladedes as vosas impresións, vivencias e, se existen, desgustos. Necesitamos recoller a máxima cantidade de información sobre o sucedido para poder calibralo ben e así poder acertar nos próximos pasos. Desde CEAPA seguirémosvos informando do desenvolvemento da campaña e das actuacións que imos ir realizando.
E se vostede, lector ou lectora desta carta, non está de acordo coa nosa campaña, non se intranquilice o máis mínimo, para os seus fillos e fillas todo seguirá como sempre. O máximo que lles pode ocorrer é que, cando saian do centro educativo eses venres díganlle: “mamá, papá, este fin de semana non teño deberes, que ben”.
Grazas de novo e recibide un afectuoso saúdo.
Fdo. : Xunta Directiva de CEAPA
Ningún comentario:
Publicar un comentario