Volta ás cavernas: Wert impón a avaliación da fe católica. E logo din que non son franquistas!

Nestes tres últimos anos o ministro Wert, ese nostálxico impenitente do franquismo, mostrou o seu fanatismo pola privatización do ensino público e o seu apoio descarado aos sectores máis retrógrados da igrexa católica, que ven na educación un gran negocio e un grande altofalante para o adoutrinamento relixioso. O novo currículo de relixión supón un retroceso de décadas e unha vía de entrada ao modelo do nacionalcatolicismo que tantas xeracións tiveron que sufrir.

Volta ás cavernas educativas do franquismo

O 24 de febreiro, só un día antes da primeira xornada da folga de 48 horas convocada polo Sindicato de Estudantes contra o decreto 3 + 2, aparecía publicado no Boletín Oficial do Estado o novo currículo aprobado polo goberno do PP que desenvolve os novos contidos da materia de Relixión Católica.

Coa imposición da LOMCE, a materia de Relixión pasa a ser de obrigada oferta e avaliable en primaria e secundaria, e a nota empeza a contar para a media do curso a todos os efectos, incluído o poder optar a unha bolsa. En bacharelato será unha das once materias optativas entre as que os estudantes deben elixir dous. É dicir, a Relixión católica de carácter confesional, como ben insistiron dende a Conferencia Episcopal, ten garantida a súa presenza como materia dende primaria ata o bacharelato incluído.

Os contidos do currículo foron deseñados directamente pola Conferencia Episcopal Española que, obviamente, ve enchidas as súas reivindicacións. A mesma xerarquía católica, acosada polos escándalos de pederastia e abusos a menores, é erguida polo Partido Popular para deseñar plans de estudo e ocupar un espazo cada vez maior na educación.

Creacionismo contra ciencia

Máis alá do brutal retroceso que supón impartir relixión na escola pública nun Estado que se proclama aconfesional, os contidos deste currículo mostran unha vez máis o choque entre o dogma relixioso e a ciencia. Segundo o texto aprobado da man de Wert e a Conferencia Episcopal, estudaranse as teorías creacionistas cuxos contidos serán avaliable para os nenos de 6 a 12 anos. Vólvese tamén ao método que se viviu no noso país na década dos cincuenta, sesenta e setenta do século pasado, aínda que polo menos non se contemplan os castigos físicos e as orellas de burro como forma de aprendizaxe. Así "o alumno coñece, respecta e coida a obra creada, expresa con palabras propias o asombro polo que Deus fai, identifica e enumera os coidados que recibe na súa vida como don de Deus, coñece e aprecia a través de modelos bíblicos que o home é capaz de falar con Deus, memoriza e reproduce fórmulas sinxelas de petición e agradecemento, expresa oral e gestualmente, de forma sinxela, a gratitude a Deus pola súa amizade, asocia as características da familia da Igrexa coas da súa familia". Tamén dentro do currículo de primaria, e por se quedase algunha dúbida de como hai que condicionar a educación dos máis pequenos, se "recoñece a incapacidade da persoa para alcanzar por si mesma a felicidade".

No caso da secundaria os obxectivos da materia inclúen, entre outras cousas, recoñecer e valorar que a realidade é don de Deus, é dicir, identificar a orixe divina da realidade, e diferenciar a explicación teolóxica e científica da creación, é dicir, poñer en pé de igualdade a explicación científica á relixiosa.

No caso do bacharelato abordaranse temas como os relacionados coa manipulación xenética, o aborto e a eutanasia, dende o punto de vista de Rocuo Varela enténdese, e continuarase co estudo do creacionismo.

Outro contido especialmente escandaloso é o intento de relativizar algunhas das barbaridades cometidas pola Igrexa na persecución dos que defenderon postulados científicos que colisionar coa fe, como é o caso de Galileo Galilei. É dicir, que non contentos con ter un púlpito nas aulas para o adoutrinamento, teñen a pouca vergoña de intentar xustificar as atrocidades que a igrexa realizou no seu particular cruzado contra o desenvolvemento da ciencia e da humanidade.

Fora a relixión das aulas

É escandaloso e intolerable que todas estas medidas se leven adiante con diñeiro público, financiando o estudo de teorías creacionistas que entran en contradición aberta coa ciencia, ou defendendo o papel submiso da muller no modelo tradicional da familia católica En definitiva se ofrecen as aulas da educación pública aos que realizan campañas homófobas, promoven mobilizacións contra o dereito da muller a decidir sobre o seu propio corpo ou se posicionan en contra da investigación con células nai. O PP pretende poñer a fe á mesma altura que a ciencia no ensino público e devolver á Igrexa católica o protagonismo perdido. Segundo os datos da propia Conferencia Episcopal o número de alumnos que elixe a materia de relixión en primaria descendeu dun 75% no ano 1996 a un 56% no curso 2013-2014, datos que no caso de secundaria apenas chegan ao 22%, e ao 15% no Bacharelato, segundo a asociación Europa Laica.

Esta nova animalada reaccionaria coincide coa mobilización masiva dos estudantes nas rúas en defensa da educación pública e contra a privatización da Universidade. Ese é o único camiño para impedir que este novo currículo de relixión se leve a termo. A conclusión é moi simple hai que botalos!, e por iso, tal e como demostramos nas 19 folgas xerais que o Sindicato de Estudantes convocou dende que Wert é ministro, continuaremos na rúa ata conseguir unha educación pública de calidade, laica, científica, democrática e de calidade e un futuro digno para a xuventude.

Non ao adoutrinamento no nacional-catolicismo!

Fose a relixión do ensino público!

Por unha educación pública, laica, científica e de calidade!

Wert marcha xa!