O descenso do número de estudantes na rexión supón un 14,7%
Prodúcese despois de que a Comunidade subise as taxas un 166%
Dende 2002 -o primeiro ano que rexistran os datos publicados- ata 2012, o alumnado non deixara de crecer, en paralelo á inauguración de novas escolas e ao interese dos adultos en mellorar a súa destreza nunha lingua ou en aprender outra dende cero. Tal era a demanda, que en 2011 se calculaba que o 37% dos preinscritos non recibían clase.
O descenso no número de alumnos que se rexistra agora coincidiu no tempo cun encarecemento das taxas que pagan os inscritos: subiron un 166%, situando a Madrid, xunto a Barcelona, á cabeza en prezos altos. En 2011, un ano de clases lectivas presenciais custaba 119 euros; un curso máis tarde, 269. Ademais, dende aquel ano os alumnos reciben media hora menos de clase á semana. Para xustificar o aumento de prezo, a Consellaría de Educación explicou que os importes levaban conxelados oito anos e que a Comunidade financiaba o 82% do ensino.
Hoxe Educación non achega novas conclusións: "Nos idiomas maioritarios", sinala, "hai lista de espera, e nalgúns minoritarios (danés, finés, galego, irlandés, xaponés, neerlandés, romanés e ruso) a demanda decreceu, ao igual que o ensino de español para estranxeiros. Os motivos polos que os usuarios se matriculan máis ou menos duns idiomas" que "doutros son imposibles de coñecer e, polo tanto, de valorar". E recorda que a dotación presupostaria aumentou dende 21,6 millóns en 2012 a 22,2 millóns en 2014. Non obstante, os sindicatos afirman que en 2011 a sede central da rúa Jesús Maestro (na que se imparten 22 idiomas a 10.000 alumnos) perdera tres millóns de presuposto anual.
De media, a Comunidade subvenciona o 52% do prezo da lección por alumno, pero en grupos de menos de cinco alumnos cobre ata o 90% do custo. En 2011 o prezo medio das taxas en España era de 57 euros, case cinco veces menos que en Madrid. Quizais por iso as escolas doutras comunidades non sufriron unha perda de alumnos tan rechamante. Os 449.495 que había no curso 2011-2012 en toda España eran ao seguinte 505.569 (un 7% máis). Mentres que en Andalucía abandonaran os estudos 3.000 alumnos da EOI nese período, en Valencia había 13.000 máis e en Cataluña, 2.000.
O custo da EOI segue sendo en Madrid moito menor que o dunha academia de idiomas privada, e proporciona un ensino regulado que outorga puntos para unha oposición ou certifica un coñecemento, e conta cun equipo que aprobou unha oposición. Ao non ser un ensino obrigatorio o Estado, que ten a súa titularidade, pode cobrar taxas.
Os 269 euros que custa un ano lectivo supoñen un escollo insalvable para familias de escasos recursos. A EOI ofrece poucas facilidades, á marxe do pagamento fraccionado en dúas partes. Só hai reducións para familias numerosas, discapacitados, vítimas do terrorismo ou beneficiarios dunha bolsa do Ministerio de Educación. Se se repite curso, hai que sumar outros 30 euros, e se o alumno se examina por libre, son 94 euros máis.
En 2010, un ano antes da suba dos cursos ordinarios, a suba produciuse nos estudos de perfeccionamento de perfil profesional -por exemplo: inglés para turismo, xurídico ou sanitario-, de tradución ou de cultura (francés a través da literatura, por exemplo). Un curso de 60 horas escalou dende 180 euros ata 420 (un 133% máis). Esas tarifas están case á altura das do British Council.
A EOI ten 35 escolas na rexión: 12 na capital, 6 no leste, 2 no norte, 5 no oeste e 10 no sur. Conta con 556 profesores.
Ningún comentario:
Publicar un comentario