Acabaron segundo de BAC cunha media de 10 e 9,67 e estudarán Enxeñería e Física, respectivamente.
«Non futuro gustaríanos traballan xuntos nun laboratorio e investigando»
Levan toda a vida xuntos, gústanlles as mesmas cousas
e ambos teñen en común tamén un brillante expediente académico. Falamos
de Uxío e Xabier García Andrade, dous irmáns mellizos lalinenses que
terminaron este ano segundo de Bacharelato no instituto Laxeiro con
matrícula de honra. Uxío ten de media un redondo dez e Xabier un 9,67.
Dentro duns días presentar ao selectivo pero apuntan «non estamos
nerviosos, é unha proba máis». Co seu expediente bastaríalles con
aprobar ou con sacar un catro, chancean, engadindo que «esperamos que
nos vaia algo mellor».
Explican que «segundo de BAC está bastante orientado a
preparar o examen, pero hai vida despois da selectividade e o resultado
non vai a ser tan trascendente a no ser que precises sacar unha
determinada nota para entrar na facultade que ques».
O que os levou onde están foi, din, seguir a pauta
que lles marcaron «todos vos profesores e vos nosos pais». Uns ensinos
que lles levan «a valorar vos coñecementos, a aprender e a gozar do
proceso». Os dous expresan o seu agradecemento aos seus pais, ambos os
profesores, «por valóresvos que nos inculcaron sempre e por ensinarnos a
valorar a educación e a cultura».
A fórmula é sinxela: estudar para saber, para
aprender e non só para sacar boas notas nun exame. E si sabes, as boas
notas veñen xa soas, din.Os dous cursaron BAC de Ciencias e Tecnoloxía.
Os seus plans para a Universidade son, no caso de Uxío, estudar
Enxeñería Electrónica industrial e automática en Vigo e Xabier inclínase
por estudar Física en Santiago. Un cambio que lles levará a separarse
por un tempo pero ao preguntarlles onde lles gustaría verse nun prazo
de, digamos dez anos, míranse, pénsano un pouco e case ao unísono
contestan que «traballando xuntos nun laboratorio e investigando».
Non teñen materias favoritas e aínda que se
inclinaron polas ciencias confesan que «gustánnos tamén a literatura, a
historia... todo» e engade Xabier «podería facer historia ou filosofía e
sería felicísimo tamén». Ambos son bos lectores. Recoñecen que agora a
porcentaxe dos da súa idade que len ou van a miúdo a unha biblioteca é
pequeno «pero sempre acabas atopando a xente que comparte os teus
gustos» y afirman entre risas que «nós sempre fumos frikis».
Agora len sobre todo libros de divulgación científica ou biografías de científicos». A Uxío unha obra que lle marcou foi El alquimista
de Paulo Coello «tiña dez anos e meus pais dixéronme que non me ía
enterar de nada, non me enterei moito pero enganchoume». Xabier apunta a
impresión que lle causou 1974 despois de ler varios de Borjes en terceiro da ESO e que lle levaron a ler varios máis.
Teñen dezaoito anos e sinalan que «temos as mesmas
aficións, gústannos as mesmas cousas e temos os mesmos amigos». Aínda
que son mellizos e non xemelgos, parécense bastante. Explican que «vos
nosos amigos non teñen problemas en distinguirnos pero algún profesor
si». En canto á vez que dedican aos estudos comentan que «pola semana si
que estudamos bastante, pero vos fins de semana tomámosvos con máis
relax. Ou tempo sobra, pero hai que organizarse e non deixar todo para
ou último día».
Ao preguntarlles que farán o fin de semana sinalan
que «xogar vos dous vos vídeoxogos non computador ata as tantas dá
mañá». O seu favorito, xogar en liña ao League of Legends. Adoitan
participar no torneo que se disputa no Xuventude Net de Silleda. Alí,
relacionándose con xogadores profesionais, quedaron cuartos o ano pasado
«pero lle gañamos vos que quedaron ou final terceiros», afirman con
orgullo. Este ano, repetirán experiencia si non empezou xa a
Universidade. Explican que «en Berlín fumos a ver unha partida dun
campionato profesional europeo»».
Paixón polos vídeoxogos
A afección aos vídeoxogos vénlles de pequenos e
contan que «choramos moitas veces por non poder xogar a Pokemón porque
só nos deixaban xogar unha hora e cando nos pasábamos castigábannos».
Confesan que «as maniobras que facíamos para xogar a play eran bastante
importantes, parecía a defensa de Estalingrado», chancean. Os seus
veráns dedicáronos a asistir a algún campamento, nalgúns casos de
carácter científico e algún a Holanda, no caso de Uxío e no Porto no
caso de Xabier.
Este ano, tras o selectivo, iranse dez días á mesma
localidade de Holanda á que foi Uxío e co mesmo programa e despois, como
todos os anos, realizarán unha viaxe a algún lugar de Europa cos seus
pais.
Nesta ocasión, a familia aínda non o ten decidido e
apuntan que «ía ser Estocolmo, pero igual é Cracovia» e pasarán tamén
uns días en Portonovo cuns amigos, aínda que declaran que «non nos gusta
a praia, de pequenos íbamos pero porque nos obrigaban os nosos pais».
Os seus gustos musicais tamén son parellos
«escoitamos todo tipo de música dende clásica a punk, que é quizás o que
máis nos gusta. Todo menos metal e reguetón». Os fins de semana antes
tocaban partidos, a noite dos venres gózana xogando a vídeo xogos e os
sábados salguen. Tampouco falta nos seus fins de semana unha visita aos
avós. Ao preguntarlles si séntense moi orgullosos de ter uns netos tan
brillantes contestan que «sí, igual que estaban tamén moi orgullosos dos
nosos pais». Que máis se pode pedir
Ningún comentario:
Publicar un comentario