Educación obriga un parado cunha nai dependente a aboar os menús por escolarizar a súa filla nun centro apartado de lugar de residencia.
Comedor escolar no colexio de Xunqueira de
Espadañedo, na provincia de Ourense.
" De onde vou sacar eu 90 euros mensuais para pagar o comedor da miña filla?
". Jorge Pérez, viúvo, no paro e co único ingreso da axuda familiar, é un dos
20.000 proxenitores galegos aos que o decreto do copagamento que pon en marcha
sen respaldo social a Consellería de Educación expulsou da gratuidade deste
servizo público.
Unha imposición que a Xunta coou de rondón a finais de maio -sen ter en conta o rexeitamento do Conselo Escolar de Galicia- cando notificou aos centros escolares a imposición do pagamento do prezo máximo por menú, de 4,5 euros diarios, aos alumnos matriculados nun centro que non sexa o da área de referencia máis próxima ao seu domicilio. E Miranda, a filla de Jorge, nin está empadroada en Ourense, onde non obstante vive e leva estudando toda a Primaria no mesmo centro, nin pode conseguir praza no colexio do municipio de Coles, residencia da súa avoa paterna onde consta que ten a súa vivenda: cando Educación anunciou esta medida nin sequera había prazas aí. Pero aínda no caso de que as houbese ningún familiar podería facerse cargo da nena no pobo: o seu pai, a súa irmá maior, casada, e os seus avós maternos viven en Ourense.
A desesperada situación na que se encontra Jorge Pérez non ten nada que ver co argumento que esgrimiu Educación para xustificar este recorte destacando que así forzaba a colaboración das rendas máis altas na sostibilidade do sistema educativo. De momento, como xa anunciaron os sindicatos cando deron a voz de alarma sobre o decreto, este desangra xustamente as familias economicamente máis débiles.
Pérez aínda non sabe como fará para pagar os 900 euros mensuais que lle custará o comedor da súa filla no colexio público ourensano Manuel Sueiro. A nena, de nove anos e orfa de nai, non percibe pensión de orfandade e o seu pai ten como único ingreso a axuda familiar. O apresurado anuncio do decreto do copagamento do comedor escolar obrígaa a permanecer nese centro e non ten en conta a súa renda familiar. "Se fóra así nos sairía completamente gratis", sentencia o proxenitor.
El e a nena viven en Ourense pero están empadroados no municipio próximo de Coles, residencia da avoa paterna, un requisito que lles garante a prestación da axuda da dependencia da anciá. Así que aínda que Miranda teña dereito por renda ao comedor escolar gratuíto a Xunta lle arrebata esa posibilidade ao impoñer a nova condición: a obrigatoriedade de que os alumnos estean matriculados no centro da área de referencia máis próximo ao seu domicilio. Un dardo envelenado que alcanza de cheo á familia Pérez.
Non é a única. Alarmada porque preto de 20.000 familias máis se verán afectadas por este novo decreto, a Confederación Galega de Asociaciones de Nais e Pais (Confapa) pediu a semana pasada á Consellería de Educación que demore un curso máis a súa entrada en vigor. A Confapa alertaba de que o anuncio dos novos baremos se produciu cando xa estaban as matrículas pechadas en todos os colexios. Pero a consellería non se formula facer ningunha modificación. "Aplicarase o decreto como se anunciou", asegurou a este diario un voceiro oficial de Educación.
Mentres a Confapa se pregunta por que a consellería impón un prezo de 4,5 euros por un menú diario polo que este departamento da Xunta só paga 2,40 euros no caso de comedores con menos de 75 alumnos, os pais afectados esperan xa só unha resolución xudicial que, explica Pérez, "garantas a gratuidade do comedor aos que realmente o necesitamos". Só no colexio Manuel Sueiro de Ourense son varios os casos de familias afectadas que non poden facer fronte a un gasto que se multiplica polo número de fillos. Algúns pais acudiron en busca de axuda aos servizos sociais do Concello de Ourense. O secretario xeral do PSdeG, Pachi Vázquez, anunciou o pasado marzo, na sesión de control ao Goberno, que o seu partido acudiría aos tribunais para intentar tombar este decreto, convencido de que vulnera a Constitución.
Unha imposición que a Xunta coou de rondón a finais de maio -sen ter en conta o rexeitamento do Conselo Escolar de Galicia- cando notificou aos centros escolares a imposición do pagamento do prezo máximo por menú, de 4,5 euros diarios, aos alumnos matriculados nun centro que non sexa o da área de referencia máis próxima ao seu domicilio. E Miranda, a filla de Jorge, nin está empadroada en Ourense, onde non obstante vive e leva estudando toda a Primaria no mesmo centro, nin pode conseguir praza no colexio do municipio de Coles, residencia da súa avoa paterna onde consta que ten a súa vivenda: cando Educación anunciou esta medida nin sequera había prazas aí. Pero aínda no caso de que as houbese ningún familiar podería facerse cargo da nena no pobo: o seu pai, a súa irmá maior, casada, e os seus avós maternos viven en Ourense.
A desesperada situación na que se encontra Jorge Pérez non ten nada que ver co argumento que esgrimiu Educación para xustificar este recorte destacando que así forzaba a colaboración das rendas máis altas na sostibilidade do sistema educativo. De momento, como xa anunciaron os sindicatos cando deron a voz de alarma sobre o decreto, este desangra xustamente as familias economicamente máis débiles.
Pérez aínda non sabe como fará para pagar os 900 euros mensuais que lle custará o comedor da súa filla no colexio público ourensano Manuel Sueiro. A nena, de nove anos e orfa de nai, non percibe pensión de orfandade e o seu pai ten como único ingreso a axuda familiar. O apresurado anuncio do decreto do copagamento do comedor escolar obrígaa a permanecer nese centro e non ten en conta a súa renda familiar. "Se fóra así nos sairía completamente gratis", sentencia o proxenitor.
El e a nena viven en Ourense pero están empadroados no municipio próximo de Coles, residencia da avoa paterna, un requisito que lles garante a prestación da axuda da dependencia da anciá. Así que aínda que Miranda teña dereito por renda ao comedor escolar gratuíto a Xunta lle arrebata esa posibilidade ao impoñer a nova condición: a obrigatoriedade de que os alumnos estean matriculados no centro da área de referencia máis próximo ao seu domicilio. Un dardo envelenado que alcanza de cheo á familia Pérez.
Non é a única. Alarmada porque preto de 20.000 familias máis se verán afectadas por este novo decreto, a Confederación Galega de Asociaciones de Nais e Pais (Confapa) pediu a semana pasada á Consellería de Educación que demore un curso máis a súa entrada en vigor. A Confapa alertaba de que o anuncio dos novos baremos se produciu cando xa estaban as matrículas pechadas en todos os colexios. Pero a consellería non se formula facer ningunha modificación. "Aplicarase o decreto como se anunciou", asegurou a este diario un voceiro oficial de Educación.
Mentres a Confapa se pregunta por que a consellería impón un prezo de 4,5 euros por un menú diario polo que este departamento da Xunta só paga 2,40 euros no caso de comedores con menos de 75 alumnos, os pais afectados esperan xa só unha resolución xudicial que, explica Pérez, "garantas a gratuidade do comedor aos que realmente o necesitamos". Só no colexio Manuel Sueiro de Ourense son varios os casos de familias afectadas que non poden facer fronte a un gasto que se multiplica polo número de fillos. Algúns pais acudiron en busca de axuda aos servizos sociais do Concello de Ourense. O secretario xeral do PSdeG, Pachi Vázquez, anunciou o pasado marzo, na sesión de control ao Goberno, que o seu partido acudiría aos tribunais para intentar tombar este decreto, convencido de que vulnera a Constitución.
Ningún comentario:
Publicar un comentario