Aceptar que a parella, un fillo ou un pai ten adicción ás drogas é o primeiro paso para tomar as rendas da situación.
Aceptar que a parella, un fillo ou un pai é adicto non é sinxelo, polo que moitas persoas prefiren mantelo como un segredo de familia, aínda que os expertos consultados por Efe coinciden na necesidade de que reclamen axuda para volver tomar as rendas. Unha adicción pode facer que unha familia cambie por completo, xa que o comportamento do enfermo inflúe na convivencia e modifica a dinámica do fogar, explica a Efe o psicólogo especialista en adiccións, Miguel del Nogal.Todo pode empezar cun cambio de hábitos, de horario, de humor e con frecuencia tamén vai acompañado de desatención de tarefas, saídas nocturnas e incluso se percibe que falta diñeiro na casa. Así, afirma este psicólogo, convivir cun drogodependente vai modificando a cotidianeidade do fogar e a maioría das familias prefiren negar o problema. E cando o aceptan, gran parte opta por mantelo en segredo.
Del Nogal asevera que o universo das adiccións "está cheo de prexuízos; vese como unha secuela e por iso a familia intenta ocultalo". Tamén a psicóloga e coordinadora da área asociativa da Plataforma Madrileña de Entidades para a Asistencia á Persoa Adicta e a súa Familia (Fermad), Encarnación Pámpanas, insiste en que as drogas aínda son un tabú "porque non está ben visto que unha familia teña unha persoa drogodependente e temen ser excluídas", afirma.
Por iso, os especialistas coinciden en que a familia tamén necesita axuda para afrontalo e consideran que mantelo en segredo non é a solución, xa que a adicción continuará. "Os familiares necesitan a súa propia terapia", asegura Pámpanas a Efe, quen detalla que aqueles que optan por recibir axuda chegan á consulta sentíndose culpables e preguntándose en que fallaron para que o seu familiar se convertera nun drogodependente.
Todo iso, provoca que os familiares releguen a súa identidade individual ao centrarse só na persoa adicta, alerta a Efe a psicóloga experta en adiccións, ansiedade e tensión, Margarita López. "Chegan á consulta sen identidade, xa que deixaron de lado a súa vida, o seu lecer ou as súas tarefas para centrarse no drogodependente", engade.
Para estes expertos, esta reacción é un erro. López suxire "apoiar ao enfermo, sen deixar de lado a identidade individual de cada un". Coa terapia, explican os psicólogos, as familias aprenden a desprenderse do sentimento de culpa, a non sentirse soas, a dicir o que senten sen medo a ser xulgadas e, especialmente, a non pensar que son as peores do mundo, unha idea moi común entre elas. Se o drogodependente opta por recuperarse, espéralles un proceso longo.
Pero se o enfermo non quere ou non pode desengancharse, como afrontalo?
Isabel Hidalgo, presidenta de Fermad, relata a Efe a historia da súa vida: unha loita constante para lograr que o seu fillo, que ten 45 anos, se desenganche das drogas. Con apenas 20 anos o mozo comezou a ser drogodependente, conta a nai. "Foi adicto a todas as sustancias posibles, pero sobre todo á heroína e ao alcol e máis tarde á cocaína".
Isabel, que axuda ás familias desde esa asociación, asegura que "aínda que os tempos cambiaran, as consecuencias que teñen as adiccións nun fogar seguen sendo as mesmas, desastrosas". Durante os primeiros meses, Isabel recorda que intentou manter a adicción en silencio, pero deuse conta de que a familia necesitaba apoio externo.
Acudiron a terapia e non volveron ocultalo porque, segundo Isabel, "se tes un enfermo doutro tipo na familia non o escondes, buscas información e axuda". A terapia fíxolles comprender que para atender ao paciente, "primeiro tiñan que estar ben na casa". "Esta experiencia serviume para ser nai de máis fillos, esposa e avoa".
Na actualidade, o seu fillo leva dous anos afastado das adiccións, aínda que é consciente de que pode recaer. Así, procuran que el teña a mellor calidade de vida. Isabel non o esconde e pon voz a este problema que, segundo estes especialistas, "pode afectar a calquera familia" aínda que ningunha "pense que lle vai tocar a ela".
Ningún comentario:
Publicar un comentario