O secretario de Educación do PSOE defende a retirada do real decreto que formaliza as avaliacións externas de ESO e Bacharelato.
O 29 de xullo, o Consello de Ministros volveu dar unha
proba máis da súa nula dispoñibilidade ao diálogo en materia educativa.
Contra a opinión da inmensa maioría da Comunidade Educativa e das
Comunidades Autónomas aprobou un Real Decreto para regular as reválidas
previstas na LOMCE (Real Decreto 310/2016, do 29 de xullo).
Desatendendo á maioría parlamentaria que instou ao Partido Popular a
paralizar a devandita Lei, o Goberno de Rajoy segue na mesma liña que
mantivo nos seus anos de Goberno, negándose ao acordo e ao necesario e
indispensable pacto educativo.
Durante toda a lexislatura, o Goberno empeñouse en
poñer marcha atrás o reloxo do tempo, algo que logrou en educación como
mostran as reválidas. Nos anos setenta do século XX, con motivo da
elaboración e aprobación da Lei auspiciada polo Ministro de entón,
Villar Palasí e en pleno franquismo, produciuse un cambio
interesante que suprimía as reválidas no Bacharelato e propiciaba a
orientación escolar. Coa LOMCE, a dereita fixo retroceder ao sistema
educativo español nesta materia 46 anos. Alíñase con esta decisión coa
reaccionaria posición que por aquelas datas trataron de frear estas
medidas da Lei Villar e que, en parte, terminaron por saírse coa súa
algúns dos ministros que lle sucederon.
Resulta curioso que, en tempos dun Goberno en
funcións, que se opuxo a ser controlado polo Parlamento creando un
conflito institucional sen precedentes na nosa historia democrática e
fóra tamén do calendario académico, aprobe e publique un Real Decreto
destas características e tan afastado das liñas modernas que segue o
debate educativo nos países máis avanzados da Unión Europea. A maioría
das comunidades anunciaron xa a súa oposición á medidas e tratarán de
paralizar semellante desaguisado.
Bo é lembrar as razóns polas que este cambio educativo
ademais de inxustificado resulta indesexable. O alumnado suxeito a
estas avaliacións externas homoxéneas non cursaría programas homoxéneos,
xa que a aplicación da LOMCE foi caótica. A lei máis centralizadora
conseguiu a aplicación con máis diferenzas da historia.
O esforzo de catro anos (ESO), ou de dous anos
(Bacharelato), para alumnado que superase as materias, non serviría de
nada se se suspende a proba final. Con todo, non existen probas finais
de Estado para case ningún estudo que habilite para o traballo.
Medicamento, enxeñería, mecánica, química… case todos os títulos
obtéñense sen un exame común. ¿Por que non o de ESO e Bacharelato? ¿Para
limitar o acceso aos estudos superiores?
O alumnado verase sometido a probas que duran catro ou
cinco días. En ESO, cada proba durará unha hora e iranse sucedendo con
descansos de 15 minutos. En Bacharelato, cada proba durará 90 minutos e
encadearanse con descansos de 20 minutos. Todo este traballo realizarase
ao finalizar o curso escolar, o que pode supoñer que fose en balde.
Aínda que se anunciou un acordo coas universidades, o
Real Decreto mantén a capacidade de cada universidade para manter probas
propias e o uso discrecional dos resultados das reválidas para o acceso
aos diferentes estudos. O acceso á Universidade, por primeira vez en
moitos anos, non se fará en condicións de igualdade.
A actitude do PP lexislando en funcións de forma
apresurada demostra a súa nula disposición ao diálogo, só pretende
realizar unha política de feitos consumados. Ante este feito, os
gobernos socialistas van solicitar a inmediata convocatoria dunha
Conferencia Sectorial e estudarán o recurso ao decreto Real Decreto
310/2016 de reválidas en Bacharelato.
A educación enfróntase a dous grandes retos, a quebra social e a
necesidade de mellorar a capacidade das persoas de desenvolverse e
aprender nun contexto de creación exponencial de coñecemento e de datos.
As reválidas operan en contra das dúas cousas. Son, en definitiva, un
bo exemplo do modo en que algúns cambios empeoran a realidade
Ningún comentario:
Publicar un comentario