O próximo maio está prevista a realización da reválida e a maioría da comunidade educativa está a reclamar que tal proba non se chegue a celebrar.
Se os máis de 200 deputados cun mandato de cambio actuasen con
coherencia o pasado 4 de marzo, Pedro Sánchez fose investido Presidente
do Goberno e a aplicación da “Lei Wert” xa se paralizou. Pero algúns non
cumpriron co mandato das urnas, Rajoy segue presidindo o Goberno e a
“Lei Wert” prosegue a súa aplicación contra a vontade da maioría dos
españois.
A “Lei Wert” ou LOMCE ten a dubidosa honra de ser unha das leis educativas con maior consenso na comunidade educativa. Iso si, trátase dun consenso en contra. Todos os grupos parlamentarios a excepción do PP, os representantes de pais e nais, os docentes, os estudantes e a maioría dos gobernos autonómicos opóñense claramente a esta lei, por segregadora, autoritaria e clerical.
Un dos aspectos máis controvertidos da lei é a obrigación que establece para recuperar a fórmula vetusta das reválidas en varios tramos do itinerario educativo. O próximo mes de maio, precisamente, está prevista a realización da reválida que a lei prevé na finalización do sexto curso do ensino primario. E a maioría da comunidade educativa está a reclamar que tal proba non se chegue a celebrar.
Se o propósito real desta proba fose detectar “os desaxustes que puidesen producirse no progreso académico do alumnado” no ensino primario, tal e como establece a lei, sería moito máis lóxico realizar a avaliación con anterioridade. ¿Que sentido ten obter conclusións sobre os fallos cometidos no ensino primario recibido polo alumnado cando esta chegou ao seu fin e xa non caben accións correctoras?
Se o obxectivo fóra realmente o de comprobar o grao de adquisición de competencias por parte do alumnado, sería máis eficaz confiar na valoración do profesorado que traballa día a día con cada estudante e coñece a súa evolución a partir de cada situación concreta de partida. ¿Como pode confiarse unha avaliación realmente eficaz ao resultado dunha proba para realizar nuns minutos antes que ao diagnóstico que un profesional docente pode levar a cabo durante meses?
Agora ben, se do que se trata en realidade é de establecer novas probas selectivas a modo de valos que o alumnado deba ir superando coma se dunha carreira de obstáculos tratásese, sinxelamente estamos ante un anacronismo pedagóxico. E se do que se trata en verdade é de elaborar uns ránkings competitivos para distinguir a uns centros educativos e estigmatizar a outros, sen ter en conta as condicións e os contextos nos que fan o seu traballo, simplemente estamos ante unha perspectiva ideolóxica rechazable por regresiva.
As reválidas de sexto de primaria que establece a LOMCE deben suprimirse ademais porque xeran unha tensión negativa e inútil entre uns estudantes de moi curta idade, e porque mostran unha desconfianza absurda e inxusta cara ao profesional docente que xa avalía a diario as dificultades e os progresos de cada un dos seus alumnos. Por outra banda, a previsión desta proba está a afectar negativamente á planificación do curso nos centros, porque insta os profesionais a programar os ensinos priorizando o obxectivo dun bo resultado no exame sobre a atención flexible e individualizada ás necesidades de cada alumno.
As avaliacións en xeral son positivas, porque axudan a valorar o traballo realizado, a detectar fallos e a aplicar solucións. E as avaliacións externas tamén poden resultar de interese, segundo como se utilicen as súas conclusións. Pero unha cousa son as avaliacións de diagnóstico e outra ben distinta as avaliacións competitivas. As primeiras serven para coñecer e para mellorar. As segundas só serven para crear problemas, de satisfacción dubidosa para algúns, e de frustración inxusta para outros.
A reválida de sexto está a obrigar ás administracións autonómicas a investir un tempo e uns recursos preciosos nunha tarefa equivocada. Sería moito máis razoable que se gastasen estes recursos en reverter algúns dos recortes aplicados polo Goberno do PP sobre o sistema educativo: os 30.000 profesores despedidos ou os 150.000 bolseiros perdidos, por exemplo.
O Grupo Parlamentario Socialista no Congreso dos Deputados xa rexistrou unha proposta para requirir ao Goberno en funcións que paralice a aplicación da LOMCE. O Goberno de Rajoy está en funcións, pero pode e debe suspender os desenvolvementos máis negativos e contestados da súa lei educativa, como a reválida de sexto.
En canto o goberno do cambio tome posesión, impulsará un pacto social e político para lograr unha educación con máis calidade e con máis equidade no noso país. Este é o reto.
A “Lei Wert” ou LOMCE ten a dubidosa honra de ser unha das leis educativas con maior consenso na comunidade educativa. Iso si, trátase dun consenso en contra. Todos os grupos parlamentarios a excepción do PP, os representantes de pais e nais, os docentes, os estudantes e a maioría dos gobernos autonómicos opóñense claramente a esta lei, por segregadora, autoritaria e clerical.
Un dos aspectos máis controvertidos da lei é a obrigación que establece para recuperar a fórmula vetusta das reválidas en varios tramos do itinerario educativo. O próximo mes de maio, precisamente, está prevista a realización da reválida que a lei prevé na finalización do sexto curso do ensino primario. E a maioría da comunidade educativa está a reclamar que tal proba non se chegue a celebrar.
Se o propósito real desta proba fose detectar “os desaxustes que puidesen producirse no progreso académico do alumnado” no ensino primario, tal e como establece a lei, sería moito máis lóxico realizar a avaliación con anterioridade. ¿Que sentido ten obter conclusións sobre os fallos cometidos no ensino primario recibido polo alumnado cando esta chegou ao seu fin e xa non caben accións correctoras?
Se o obxectivo fóra realmente o de comprobar o grao de adquisición de competencias por parte do alumnado, sería máis eficaz confiar na valoración do profesorado que traballa día a día con cada estudante e coñece a súa evolución a partir de cada situación concreta de partida. ¿Como pode confiarse unha avaliación realmente eficaz ao resultado dunha proba para realizar nuns minutos antes que ao diagnóstico que un profesional docente pode levar a cabo durante meses?
Agora ben, se do que se trata en realidade é de establecer novas probas selectivas a modo de valos que o alumnado deba ir superando coma se dunha carreira de obstáculos tratásese, sinxelamente estamos ante un anacronismo pedagóxico. E se do que se trata en verdade é de elaborar uns ránkings competitivos para distinguir a uns centros educativos e estigmatizar a outros, sen ter en conta as condicións e os contextos nos que fan o seu traballo, simplemente estamos ante unha perspectiva ideolóxica rechazable por regresiva.
As reválidas de sexto de primaria que establece a LOMCE deben suprimirse ademais porque xeran unha tensión negativa e inútil entre uns estudantes de moi curta idade, e porque mostran unha desconfianza absurda e inxusta cara ao profesional docente que xa avalía a diario as dificultades e os progresos de cada un dos seus alumnos. Por outra banda, a previsión desta proba está a afectar negativamente á planificación do curso nos centros, porque insta os profesionais a programar os ensinos priorizando o obxectivo dun bo resultado no exame sobre a atención flexible e individualizada ás necesidades de cada alumno.
As avaliacións en xeral son positivas, porque axudan a valorar o traballo realizado, a detectar fallos e a aplicar solucións. E as avaliacións externas tamén poden resultar de interese, segundo como se utilicen as súas conclusións. Pero unha cousa son as avaliacións de diagnóstico e outra ben distinta as avaliacións competitivas. As primeiras serven para coñecer e para mellorar. As segundas só serven para crear problemas, de satisfacción dubidosa para algúns, e de frustración inxusta para outros.
A reválida de sexto está a obrigar ás administracións autonómicas a investir un tempo e uns recursos preciosos nunha tarefa equivocada. Sería moito máis razoable que se gastasen estes recursos en reverter algúns dos recortes aplicados polo Goberno do PP sobre o sistema educativo: os 30.000 profesores despedidos ou os 150.000 bolseiros perdidos, por exemplo.
O Grupo Parlamentario Socialista no Congreso dos Deputados xa rexistrou unha proposta para requirir ao Goberno en funcións que paralice a aplicación da LOMCE. O Goberno de Rajoy está en funcións, pero pode e debe suspender os desenvolvementos máis negativos e contestados da súa lei educativa, como a reválida de sexto.
En canto o goberno do cambio tome posesión, impulsará un pacto social e político para lograr unha educación con máis calidade e con máis equidade no noso país. Este é o reto.
Rafael Simancas é portavoz e Luz Martínez é portavoz adxunta do Grupo Socialista na Comisión de Educación do Congreso dos Deputados.
Ningún comentario:
Publicar un comentario