Wert, na FAES en 2010: "A comunidade educativa non pode ser democrática"

Calquera cousa menos sorprendente. O ministro de Educación, José Ignacio Wert, vénse revelando como un dos membros máis controvertidos do gabinete de Mariano Rajoy. Protagonista de episodios como a súa aposta por "españolizar" o alumnado catalán, Wert enche estes días de novo as páxinas dos xornais coa súa polémica reforma educativa, a lei coa que propón, entre outros aspectos, reducir as linguas cooficiais a un papel residual no ensino ou obrigar as autonomías bilingües a pagarlles colexios privados ás familias que rexeiten que os seus fillos e fillas estuden nun idioma diferente do español. Parte destes plans non son novos no pensamento do ministro. É o que cabe deducir dunha conferencia que impartiu en 2010 na Fundación FAES, daquela como máximo dirixente da consultoría Inspire.
Baixo o título La sociedad española ante la agenda de reformas Wert debullou, convidado pola organización que preside José María Aznar, algúns dos cambios que el consideraba máis urxentes na lexislación do Estado, entre os que destacaba a educación, ámbito no que as mudanzas, dicía, non debían comezar por unha mellor xestión dos públicos senón, "antes que calquera cousa", polos "valores". Wert atribuía os defectos do sistema educativo público a un "fracaso político" polas leis vixentes, pero tameń polo que el considera unha "deriva democrática equivocada, que erosionou as bases do sistema e perverteu o seu funcionamento".
Wert identificaba unha "deriva democrática equivocada" no sistema educativo.
Neste sentido, o actual ministro non dubidaba en afirmar que nas aulas existía xa daquela un "concepto abusivo e invasivo de comunidade escolar", baseada na "idea de co-goberno" por parte de "pais, alumnos, docentes e non docentes". "A comunidade educativa non pode ser unha comunidade democrática, porque o proceso educativo non é democrático", zanxaba. Dous anos despois, xa dende o Ministerio, aposta por sufragar ou non centros privados en función das preferencias lingüísticas de determinados pais e nais.
Para Wert ese exceso de democracia derivara nun "deterioro primeiro da autoridade, despois dos estándares de esixencia e, finalmente, dos valores nucleares do proceso educativo", como "esforzo, mérito, recoñecemento" ou "excelencia". "A crise -abondaba- serviu para poñer de manifesto as verdadeiras consecuencias prácticas do fracaso educativo" e, por iso, instaba os seus a aplicarse a máxima do político estadounidense Rahm Emmanuel: "Non podemos deixar escapar unha crise tan boa". "Hai un claro refluxo das aspiracións participativas no beneficio da restitución da autoridade e da esixencia", aseguraba. Agora, no Goberno, aposta, por exemplo, por reducir o papel dos consellos escolares e incrementar o poder das direccións dos centros.
O actual ministro expuxo na fundación de Aznar as súas teses sobre os "excesos na descentralización".
Wert tampouco esquecía no seu relatorio outra das súas grandes teimas como ministro: as autonomías. Igual que consideraba demasiada a democracia existente nos colexios e institutos, describía tamén os "evidentes excesos na descentralización do sistema educativo", que, afirmaba, "xa produciron un impulso social cara a unha recuperación do papel do Estado". "Hai máis xente a favor de que o sistema educativo sexa xestionado dende o Estado que favorables á súa xestión autónomica", aseguraba. As súas intencións semellan intactas na nova lei no que atinxe ás linguas propias de Galicia, Euskadi e Catalunya. Non así no referido ás demais competencias autonómicas, cuxo recorte xa suaviza a causa das protestas de diversos dirixentes autonómicos do PP.